Dagblaðið Vísir - DV - 22.12.2000, Síða 11

<
n to (x): Jafna s@m
verðurekki leyst
Breska furðutríóið
Add n to (x) gaf
nýverið út þriðju
breiðskífu sína,
Add Insult to
Injury. Kristján
Már Ólafsson
skoðaði þessa
sveit sem stefnir
að gerð klám-
myndar í fullri
lengd í framtíðinni
Þetta hófst allt saman þegar Ann
Shenton kynntist Barry nokkrum
Smith síðla árs 1993. Þau komust
fljótt að því að þau áttu ástina á
hljóðgervlum sameiginlega og heill-
uðust þá mest ef kvikindin voru
analogue, andstséða stafrænunnar
sem nú er viðtekin. Verk frumherja
í rafrænni tónlist áttu og sinn stað í
plötusöfnum beggja, Wendy Carlos
og Pierre Henry og jafnvel Roxy
Music. Þau afréðu fljótlega að stofna
hljómsveit og skírðu hana Add n to
(x) en það er víst skipun í einhverj-
um tölvufræðum.
Theramín-snillingurinn
Árið eftir kynntust þau Steven
Claydon sem var það helst til lista
lagt að vera snillingur á Theramín,
hljóðgervil sem er líklega hvað
þekktastur fyrir að setja hrollinn í
Hljómsveitin Add n to (x) stefnir fullum fetum aö gerö klámmyndar í fullri lengd í framtíöinni.
gömlu hryllingsmyndirnar. Með til-
komu Stevens voru homsteinarnir
komnir á sinn stað en tríóið afréð
þó að fá ásláttarleikara til stuðn-
ings til að gera tónleikahald til-
komumeira. Til starfans fengust
ekki ómerkari menn en Andy
Ramsay úr Stereolab og Rob
Hallam úr the High Llamas.
Fyrsta útgáfan kallað-
ist Vero Electronics og
kom út árið 1996. I kjöl-
farið þvældist sveitin
vfða um Ameríku þar
sem frammistaða hennar
á tónleikum vakti mikla
athygli. Þeim var likt við
pönkarana Suicide oftar
en samtíðar og sam-
merkari sveitina Tor-
toise. Árið eftir kom
fyrsta breiðskifan út og
hlaut nafnið On the
Wires of Our Nerves.
Ástfóstur
Blaðið NME leyndi
ekki hrifningu sinni og
gaf plötunni hina bestu
dóma. Þessi kokkteill
rafrænna furðuhljóða og
lausbeislaðs popps var
ansi laus i reipunum og
engar reglur virtar en þó leyndist
regla í óreiðunni. Smáskífurnar
King Wasp og Black Regent voru
hvor um sig valdar smáskífur vik-
unnar. Ekki leið á löngu þar til
sveitin eignaðist varanlegt heimili
hjá Mute-útgáfunni en var þó send
að heiman og fór víða og ýtti enn
frekar undir þá skoðun manna að
þar færi einhver skemmtilegasta
tónleikasveit sem fram hefði komið
lengi. Þau keyrðu áfram á tveimur
trommuleikurum og treystu enn
frekar orðspor sitt með fjölbreyttu
og óútreiknanlegu tónleikahaldinu.
Stuðst við
klámmyndirnar
Avant Hard kom út um mitt ár
1999 en hafði mótast um langt skeið
í gegnum látlaust tónleikahald
sveitarinnar. Hún fékk víðast hvar
frábæra dóma og sannaði, svo ekki
var um villst, að þarna fór sveit
sem tróö eigin slóðir. Sem fyrr var
ekkert geflð eftir í kynningu og
spilamennsku. Reyndar má hugsan-
lega leiða að því líkur að vinnusýki
hrjái sveitina þar sem þriðja plat-
an, Add Insult to Injury, er komin
í verslanir, rétt rúmu ári eftir síð-
ustu útgáfu. Þó hefur ýmislegt drif-
ið á daga þeirra og á nýju plötunni
var fyrirkomulagið að hluta til
þannig að þau tóku lög sín upp
hvort í sínu lagi og ekki einu sinni
í sama landinu. Þau hafa í gegnum
tíðina notast mikið við tölvu-“söng“
eða sem sagt látið raddsetningarfor-
rit tölvu um að flytja texta sína. Á
nýju plötunni notast þau við nýj-
ustu útgáfu slíks forrits og söngvar-
arnir, sem hlotið hafa nöfnin Ralph
og Sarah, fá að sjálfsögðu nöfnin
sin á umslagið...
Fyrstu smáskífunni af nýju plöt-
unni, Plug me in, er fylgt úr hlaði
með afar sérstöku myndbandi.
Barry kom eitthvað að gerð klám-
mynda í fyrndinni og hefur sótt i
þann reynslubrunn við gerð þeirra
myndskeiða sem prýða myndband-
ið. í því koma fram tvær dömur og
tæki sem félagi þeirra, er vann
meðal annars við leikmunagerö fyr-
ir Alien, hannaði fyrir þau. Það
kallast the fucking machine og
nafnið útskýrir líklega tilganginn.
Meiningin er að gera klámmynd í
fullri lengd. Það hefur lengi verið
draumur Barrys og hann á sér ýms-
ar hugmyndir um hvernig lífga
megi upp á formiö. Án þess að það
verði rakið nánar hér er óhætt að
slá því föstu að þessu tríói er ýmis-
legt til lista lagt.
Kemur
í júní
Nú er talið líklegt að ný plata frá Radiohead
sé væntanleg í júní á næsta ári og bandið
muni gefa út smáskífur til að fylgja eftir plöt-
unni, eftir því sem haft er eftir gítarleikaranum
Ed O’Brien. O'Brian sagði í viðtali við ástr-
alska útvarpsstöð í vikunni að nýja platan,
Amnesiac, muni innihalda efni sem hljðöritað
var fyrir síðustu plötu en var ekki notað. Aðdá-
endasíða sveitarinnar, www.followme-
around.com, greindi frá því aö O'Brien líkti
plötunni við The Bends sem kom út árið
1995. Talsmaður sveitarinnar í Englandi vildi
ekki staöfesta neitt og sagði að ekkert hefði
formlega verið ákveðið en söngvarinn, Thom
Yorke, hefur áður sagt að platan skiptist eig-
inlega í tvennt og ómögulegt sé að dæma um
hvort hún sé betri en sú síðasta.
13 ára
dópisti
Tónlistarmaðurinn
Moby hefur lýst þv!
yfir að hann hafi
byrjað að neyta eit-
urlyfja þegar hann
var t!u ára en hætt
þremur árum
seinna vegna
þess að hann vildi
ekki verða 13 ára
dópisti. Moby,
sem þekktur er
fyrir flest annað
en eiturlyfja-
neyslu, segist hafa tekið upp á þessu
þegar hann var aö hanga með hópi eldri krakka
og snerist neyslan að mestu um kannabis og
pilluát. „Ég komst að því að þetta væri ekki
góð hugmynd, ég vildi ekki verða háður fíkni-
efnum 13 ára. Ég er ekki mikið fyrir eiturlyf
núna en fæ mér kannski eina aö tvær jónur á
ári,“ sagði Moby og bætti við að hann dytti þó
í það endrum og sinnum og svæfi hjá fólki.
Rokkstjarnan Mari-
lyn Manson hefur
mikinn áhuga á að
vinna að kvikmynd-
um aftur en vill
ekki vera á hvíta
tjaldinu sjálfur
heldur leikstýra.
„Mér er það eðlis-
lægt að vinna við
kvikmyndir en
þaö verður að
vera eftir mínu höfði," segir Manson. „Ég held
aö það henti mér betur aö leikstýra heldur en
að leika, þó ég hafi reyndar gaman af því að
leika." Frumraun Mansons á hvíta tjaldinu var í
kvikmynd Davids Lynch, Lost Highway, þar
sem hann lék klámmyndastjörnu.
f
plötudómar
★★★,
Rytjandi: ÝmSÍT
Platan: React 10
Útgefandi: React/Japis
Lengd: 144:52 mín. (2 diskar)
★ ★★★★
Rytjandi: Moby
piatan: Play-Limited
Edition
Útgefandi: Mute/Japis
Lengd: 123:56 mín. (2 diskar)
hvaðf
Nokkrar af helstu danstónlistarútgáf-
unum hafa verið að halda upp á 10
ára afmæli á árinu. Þeirra á meðal eru
Talkin Loud, Moving Shadow, Ninja
Tune og React en þessi plata er af-
mælisútgáfan frá þeirri síðastnefndu.
Þetta eru tveir diskar, annar með
klassíkerum úr sögu merkisins, hinn
með nýju efni.
Þetta er tvöföld útgáfa af plötunni Play
sem kom upphaflega út sumarið
1999. Seinni diskurinn inniheldur 11
lög sem áður voru eingöngu fáanlegt
sem b-hliðar á smáskífum. Platan er í
takmörkuðu upplagi, einungis 300
eintök komu til Islands.
fyrir hvernf
React hefur víða komið við í danstón-
listinni en trans-tónlistin hefur samt
alltaf verið fýrirferðarmest hjá þeim.
Þannig er þaö líka á plötunni. Það er
eitthvert smáteknó og smáhouse en
uppistaðan er trans. Ef þú þolir ekki
trans þá er þessi plata ekki fyrir þig...
Play er ein af vinsælli plötum síðari
ára. Það skeði ekkert þegar hún kom
út en smám saman uppgötvuðu fleiri
og fleiri hvað þetta var flott plata og á
endanum var þetta orðin platan sem
allir þurftu að eiga. Það hjálpaði líka til
að öll lögin hafa verið notuð í fleiri en
eina auglýsingu.
skemmtileqar
staöreyncfir
React var ein af fýrstu dans-útgáfun-
um sem sérhæfðu sig í safnplötum.
Þeir hafa gefið út nokkrar mjögvinsæl-
ar seriur, þeirra á meöal Reactivate
(trans), Dope on Plastic (big
beat/breakbeat), Artcore (drum &
bass) og Real Ibiza. Þessi plata er á
afmælisverði; 699 kr. fyrir tvöfalda
plötu. Geri aðrir betur!
Það sem tekst svo vel upp hjá Moby er
hvernig hann notar gamlar (aöallega
blús) upptökur og blandar þeim inn í
teknó-poppið sitt. Menn hafa oft notaö
hljóöbrot úr gömlum upptökum en oft-
ar til þess aö breyta þeim og búa til
eitthvað nýtt úr þeim. Hjá Moby fá
þessar upptökur aö njóta sín. Hann
býr til rúm fyrir þær í tónlistinni og
sameinar þannig fortíð og framtíð.
niöurstaöa
Þetta er ágæt heimild um React-útgáf-
una. Þetta er misgott efni að mínu
mati, sumir af þessum trans-smellum
eru hálfþreytandi. Það eru samt flott
stykki inn á milli, t.d. originalinn af
„You Gotthe Love“ með Candi Staton,
sem einn og sér er alveg 699 kr.
virði...
trausti júlíusson
Play er auðvitaö snilldarplata. Það er
líka fullt af fínum lögum á aukaplöt-
unni. Þau eru í sama stil og lögin á
Play, ekki kannski alveg jafn flott, en
flott samt. Þessi útgáfa er kjörið tæki-
færi fyrir þá sem enn hafa ekki tryggt
sér eintak af Play aö láta nú verða af
því.
trausti júlíusson
22. desember 2000 f Ó k U S
11