Nýtt dagblað - 24.12.1941, Blaðsíða 4

mia!a!3íaöiaaaiató3íaiaiaas»as8aíaöö
n
sa
ia
$a
sa
sa
sa
sa
sa
GLEÐILEG JÓL!

OSGÖGN
&
n
n
!3
S3
32
u
u
333333333333333333333333333333333333333333333333
13 3
32 g
^ GLEÐILEG JÓL! g
ía
Í3
33
33
32
33
33
Brynja. £$
33
33
0333333333333333133333383333333333333333333333
13
33
33
32
33
0
13
13
33
GLEÐILEG JÓL!
32
32
32
n
Sigurður Ölafsson
1 - • Z^A
rakan.
ú
13
333333333333333333333333333333333333333333333333-
13
33
13
13
32
33
13
33
13
33
GLEÐILEG JÓL!
Farsælt nýtt ár.
Þakka viðskiptin.
Þorsteinn Finnbjarnarson,
gullsmiður, Vitastíg 14.
33
33
33
13
33
13
33
33
13
33
323233323232323232323232323332323332323232333232
33
13
33
33
32
33
33
13
13
GLEÐILEG JÓL!
Kolaverzlun Sigurðar Ölafssonar.
33
13
33
33
33
33
13
33
13
323233323233323232333332333233323232333232323232
u
u
33
33
U
U
u
33
33
Gleðileg jól!
Sveinafélag húsgagnabólstrara.
33
13
33
33
U
U
33-
U
33
333333333333333333333333333333333333333333333333
33
33
33
33
33
33
33
33
33
GLEÐILEG JÓL!
Verzl. Sigurðar Halldórssonar.
Öldugötu 29.
33
33
33
33
33
33
33
33
U
333333333333333333333333333333333333333333333333
33
33
33
33
33
33
33
33
33
33
33
33
GLEÐILEG JÓL!
Vinnufatagerð Islands h. f.
33
33
33
33
33
33
33
33
33
33
33
33
OOOOOOOOOOOOOOOO '~>
0
0
0
0
0
0
GLEÐILEG JÖL! o
0
<^>ooooooooo<x>ooo<s>o<
ooooooooooooooooo
ooooooooooooooooo
GLEÐILEG JÓL!
Nafta h. f.
>oooooooooooooooo<
ooooooooooooooooo
GLEÐILEG JÓL!
Verzl. Drífandi
0
0
0
0
0
0
0
ooooooooooooooooo
GLEÐILEG JÓL!
Sig. Tómasson, úrsm.<

ó 0
6 A
ooooooooooooooooo

í
1
T
I
GLEÐILEG JÓL!

5! Kolaverzlun
:3333333333333333333333Í3«333332333333323232333333
1
I
Ólafs Ólafssonar.
I
I
x
t
?
I
I
v
t

87
MANNSKAÐAVEÐRIÐ
PHTLLIS BOTIONE
urloftinu. Þau heima mundu heldur ekki vita að Hans væri
dáinn, fyrr en þau kæmu heim. Hún hugsaði sér, að þetta
vasri aðeins vond martröð, bráðum mundi hún vakna og
komast að raun um, að ekkert hefði gerzt. Þegar hún hafði
verið vakandi stundarkorn, varð henni Ijóst, að það væri
þýðingarlaust að gera sér nokkrar tálvonir, það væri betra
að gera sér þess grein, að Hans væri í raun og veru dáinn.
Þau nálguðust borgina og sáu fyrstu húsin í afturelding-
unni. Skröltið í mjólkurvögnunum, sem klöngruðust eftir
götum svipti burt þögninni, nokkrir síðförulir kettir voru á
heimleið.
Það var enginn á ferð í Aulbachstræti. Húsið þeirra, grátt
og reisulegt, kom ókunnuglega fyrir sjónir.
Þegar Olafur opnaði dyrnar, sá Freyja móður sína í for-
salnum. Hún stóð þar eins og hún biði eftir henni. Hún
breiddi út faðminn og Freyja varpaði sér í fang móður sinn-
ar án þess að mæla orð.
Móðir hennar spurði hana einskis. Hún leiddi hana með
sér upp á loft og inn í herbergi hennar og háttaði hana eins
og hún væri aftur orðin barn.
Þegar þær-voru einar greip Freyja um handlegg móður
sinnar og spurði ásakandi: Hvers vegna ? Hvers vegna ?
Hvers vegna ? Þeir komu of seint til þess að bjarga honum.
Gátu drengirnir ekki komið fyrr ?
Drengirnir — ? spurði móðir hennar undrandi.
Ölafur og Fritz, sagði Freyja óþolinmóð. Þeir komu heim
með mig núna. Sástu þá ekki ? Mamma, þeir komu of seint.
Aðeins of seint, það finnst mér svo hræðilegt.
Móðir hennar laut niður til þess að taka af henni skóna
og hvíslaði:
Já — hræðilegt. Hræðilegt.
Mamma, hélt Freyja áfram, það var ekki vegna þess að
ég vildi endilega fara með Hans, þó að þau öll vildu að ég
gerði það ekki. Heldurðu það ? Frú Breitner og Karl Seppel ?
Þau geta ekki ímyndað sér það. Getur það verið ? Eg leit
aldrei til baka upp fjallið. Þegar ég heyrði skotin, þá hljóp
ég þangað, því að ég vissi hvað hafði komið fyrir, en ég leit
aldrei við. Eg hugsa, að þeir hafi komizt heim heilir á húfi.
Við megum bara engan spyrja, það er svo kjánalegt, er það
ekki ? Að mega ekki spyrja Ólaf, sem alltaf hefur verið mér
svo góður. Breitnersfólkið er með okkur. Það er ekki óvin-
veitt okkur. Getur enginn komið Hitler í skilning um þetta ?
Hans var sannur Þjóðverji og hann hafði aldrei gert neinum
mein. Ó, mamma. Mamma. Brúnstakkarnir komu ekki
vegna þess að ég var í för með honum, heldurðu það ?
Eg get ekki ímyndað mér, að þú hafir átt nokkra sök á því,
ástin mín, mælti móðir hennar hægt og horfði rólega í augu
Freyju. Nú skaltu fara í rúmið. Eg ætla að biðja pabba þinn
að koma og sitja hjá þér dálitla stund. Nazistarnir fengu
átyllu til þess að ráðast á kommúnista við þinghússbrunann.
Þeir skjóta alla, sem reyna að komast undan. Eg er sann-
færð um að það breytti engu, þó að þú værir með Hans.
Freyja fór upp í rúmið, en henni fannst, að hún ætti að
fara á fætur og fara upp á Wetterstein og vera hjá frú
Breitner. Freyju fannst hún eiga þar heima, þó að Hans
væri dáinn.
Móðir hennar braut saman fötin hennar og færði henni
síðan heitan drykk, svo kom faðir hennar inn í herbergið
og lét eitthvert svefnmeðal í glasið hjá henni.
Freyja tók báðum höndum um hendi hans og þrýsti fast.
Hann settist þegjandi á rúmstokkinn hjá henni. Freyja, sem
sá sorg sína speglast í augum hans, sagði honum alla sög-
una, að því undanteknu, sem þeim Hans hafði farið á milli
— það gat hún ekki sagt af þeirri ástæðu, að hún hafði
gleymt því í svipinn.
Mér finnst þýðingarlaust, að ég lifi, fyrst Hans er dáinn.
Finnst þér það ekki ? Eg verð svo einmana. Það er líka alveg
óþarft, það er engin ástæða til þess að óttast dauðann, og
allt annað er mér einskisvirði, þegar Hans nýtur ekki lengur
við.
Þú þarft ekki að verða einmana, 'svaraði faðir hennar.
Hans heldur áfram að lifa með þér. Þannig eigum við að
hugsa um liðna ástvini. Þú elskaðir hann, af því að hann
bar traust til þín. Hann lifir, ef þú lifir. Og — með hans
hæfileikqm og þínum eigin, getur þú látið gott af þér leiða
í lífinu. Það er barnalegt að drepa menn vegna hugsjónar.
Enginn getur skotið hugsjónir. Það eru vandræðabömin ein,
sem ekki mega vita af öðrum hugsjónum en sínum eigin og
hatast við menn, sem ala aðrar hugsjónir í brjósti. Ef þú