Sunnudagur fylgirit Þjóðviljans - 10.09.1939, Side 8

8
SUNNUDAGUR
Síðan stijrjöld hófst milli Bretlands or/ Pýzkalands hefur athygli manna beinzt meir og meir
að dönsku snndiinúm, innganginum að Egstrasalti. Pjóðverjar liafa lugt tiindurduflagirðingii
yfir snndin sunnanverð, og hafa þegar nokkur skip farizt af völdum hennar. Á Norðurlönd-
um er óttast að Bretar nmni ráðast gegnum sundin með herskipaflota óg reyna þannig að ná
yfirráðum á Eystrasalti, en það væri brot á hlutleysi Danmerkur og gæti haft örlagarikar af-
leiðingar ekki aðeins fyrir Danmörku, heldur einnig Sviþjóð og Noreg. — Myndin er af skip-
um í Eyrarsundi.
höskuldi, en mundu hverju j)ú lof-
aðir.
— Þú veizt að mér er treystandi,
Trína mín, sagði Hinrik og fann
sér misboðið.
— Já, ég veit að þér er óhætt
að treysta, góði minn.
Og Hinrik Kottenkamp lagði af
stað.
Hann bjó sem bezt um sig í
lestinni ogi kveikti sén í pípu. Heitt
var í klefanum, svo engin furða
var þó Hinrik yrði hræðilega þurr
í kverkunum. Hann þreifaði varlega
eftir frakkavasanum þar sem hösk-
uldur lá.
Átti hann að fá sér sopa, bara
einn einasta sopa. Það var að vísu
langt enn til Flensborg, en hann var
líka kominn langt frá herfunni henni
Katrínu. Hvað gat hún vitað hvort
hann sypi á flöskunni hér eða síð-
ar. En hans betri maður sigraði.
Eftjr stundarfjórðung byrjaði bar
áttan við freistinguna á ný. Og nú
stóðst sjóhetjan Hinrik Kottenkamp
ekki aðsókn hins illa, hann reif flösk
una upp og svipur hans bar vott
um einbeittni jnannsins, er brennir
skip sín.
Hann vafði í flýti utan af flösk-
unni, og ætiaði að súpa á, en hikaði
allt í einu. Brennandi roða skaut
upp í veðurbitnar kinnar sjóhetj-
unnar, augun stækkuðu af undrtin,
og hann flýtti sér að ganga frá
flöskunni aftur, eins og komið hefð;
verið að honum fremjandi glæp.
Hver var ástæðan til þessarar
snöggu breytingar? Jú, á flöskuna
var límdur miði, og á hann stóð
skrií|að með liendi Katrínar:
„Svikarinn þinn! Heldurðu að þú
sért kojninn til Flensborg?
--------------------------7------
Ábyrgðarmenn: Ritstjórar Þjóð-
viljans og Nýs lands.
Víkingsprwit h.f.
Smælkí
Viltu sjá. Þarna fer rakarinn
með heimavinnuna sína,
Höfuðskáld Englands er á hverj
um tíma kallað lárviðarskáld. Eitt
af verkefnum þeim, sem til
skamms tíma hafa fylgt því verki
var að yrkja um öll hátíðleg og
sorgleg tækifæri í konungsfjöl-
skyldunni. En að launum fengu
þeir kerald mikið með víni einu
sinni á ári.