Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1917, Síða 99

Ársrit Ræktunarfjelags Norðurlands.
.105
inn, sem fann upp breytinguna á vjelinni, hefir nú snú-
ið sjer að öðru verkefni.
Draghrifa
sú, sem getið er um í síðasta Ársriti að Kristján plæg-
ingamaður Benediktsson á Leifsstöðum sje að finna upp
og smíða, var reynd hjer í tilraunastöðinni á síðasta
sumri að viðstöddum tilkvöddum dómendum. Var úr-
skurður þeirra sá, að hún væri ekki nothæf eins og hún
er nú.
Áburðardreifari.
Eitt af þeim verkfærum, sem einna mest vakti eftir-
tekt mína erlendis, var hinn svo nefndi áburðardreifari.
Er það tiltölulega nýtt verkfæri- Pað er ætlað til að dreifa
húsdýraáburði. Er það kerra með ás í gaflinum. Ásinn
er með göddum líkt og í skarnvjel. Skarninu er mokað
upp í og síðan ekið þangað sem dreifa á. Pá er ásinn í
gaflinum settur í samband við hjólin með reim. Snýst
þá ásinn við framdrátt kerrunnar.
Botn kerrunnar er tvöfaldur og gerður af rimlum.
Velta þeir við framdráttinn og færist þá skarnið að gafl-
inum. Tæmir því áburðardreifarinn sig sjálfur.
Áhald þetta kostaði fyrir stríðið fullar 200 kr. Það er
allþungt í drætti og mundi þurfa nokkurra breytingu til
að hæfi dráttarþoli íslenskra hesta.
Áhald þetta mundi eiga hjer við þar sem tún eru sljett.
Tel jég víst að heppilegt mundi að slóðadraga á eftir
dreifaranum. F’yrfti þá mannshöndin ein ekki annað að
gera að túnávinslunni en að moka upp í áburðardreifar-
ann og stjórna hestunum við að flytja á völlinn og herfa
áburðinn niður.
Endurbœtt aktygi.
Flestir þeir, sem aktygi hafa notað og unnið með
hestum við drátt, munu hafa veitt því eftirtekt, hversu