Atlanten - 01.01.1907, Page 13
13 —
i
Maade, inan i saadanne Tilfælde bør ro til dem paa, og har
den fulde Øvelse i pludselig at sætte Fart paa Kajaken, kan faa
Chancer for Kast efter flygtende Hvidhvaler; under saadanne
Omstændigheder hænder det ikke sjældent, at Fangeremmen
springer, eller ogsaa slider Hvidhvalen i Farten sit Saar op, saa
at Harpunodden falder ud. I stærk Søgang kan Fangeblæren
ogsaa blive helt borte for Manden, saa at han maa opgive at
forfølge sit Bytte.
Men heldig Fangst af Hvidhvaler kommer en hel Boplads
til Gode gennem den store Mængde af Mattak, Kød og Spæk.
Her har jeg nu fortalt dig lidt om vor Fangst af Sødyr.
Det er dejligt at jage til Søs, dejligt at faa Fangstiveren vakt i
sig, dejligt at bringe Bytte hjem, dejligt at skaffe Mad, Klæder
og Penge. Og i den gode Fangsttid er der ingen, der tænker
paa Farer og Anstrengelser.
Lad mig slutte med at gentage det, jeg ofte har sagt dig:
Det er ikke nok at være en dygtig Fanger, man maa ogsaa
have Held; det hænder ikke sjældent, at de bedste Dag efter
Dag komme tomhændede hjem, medens Middelmaadigheder
fange Sæl paa Sæl.
Selv de bedste behøve Held.
Fiskeriet. Fiskeriet er en Erhvervsgren, som spiller en
stor Rolle for Grønlænderne. Her er fuldt af Fisk, og de slippe
aldrig op. Her hos os er Rødfisken (Sulugpavak) den vigtigste
Fisk. Ved vor Boplads fanges kun sjældent Helleflynder; Helle-
fisken fiske vi aldrig. Maaske holder den til paa dybere Steder
end vore Fiskepladser. Havtorsk er her ikke saa mange af
som tidligere; men Fjordtorsk findes i Mængde, baade paa dybt
og grundt Vand.
Men, som jeg sagde dig, Rødfisken er for os den vigtigste.
I Tider, hvor Sæler ere sjældne, giver den et udmærket Nærings-
middel; og da den er meget fed, faa vi ogsaa udmærket Lampe-
tran af den. Det er særlig Tiden fra December til April, at den
fanges; bedst, naar der lægger sig fast Is. I Vintre, hvor der
findes mange Fugle, særlig Edderfugle og Alke, fiskes der dog
sjældent saa meget.
Et Pund Fiskesnøre plejer at passe til den Dybde, der er
nødvendig til Rødfisken; til hver Snøre bruge vi to Kroge med
en Vægt paa ca. fire Pund. Paa denne Maade kunne vi ofte
faa to Fisk paa en Gang. Naar der fiskes paa Is, pleje vi at