Atlanten - 01.01.1907, Side 25
— 25
alle de Reformer, som Forstanderne fremkomme med, ganske
til Jorden.
Saa afmægtige ere de grønlandske Forstandere.
Man skulde tro, at det var en Selvfølge, at kun Landsmænd
kunde raade Landsmænd i indre Anliggender, thi vi forstaa vel
alle til Bunds netop kun de Steder og Skikke, der ere vore egne.
En fremmed, der kun kan handle efter Formodninger og Rygter,
vil aldrig kunne se, hvad der er galt eller rigtigt i det, der for
ham dog al Tid maa vedblive at være noget fremmed. Men
her i Grønland ere Forholdene netop saaledes, at det er de
fremmede, der træffe Afgørelserne i alle vigtigere Ting, der an-
gaa vore indre Anliggender, medens de Mennesker, som leve
iblandt os, og som forstaa os, fordi de ere vore Landsmænd,
ikke faa deres Vilje sat igennem. Naar derfor forskellige For-
standerskabsbestemmelser bekendtgøres for os Fangere, og naar
disse Bestemmelser ere rettede mod os, saa er der i Reglen stor
Harme iblandt Fangerne, fordi Meddelelserne vare byggede over
urigtige Forudsætninger. Men hvor skulde ogsaa de Danske,
som ikke leve vort Liv, og som bygge deres Slutninger paa For-
modninger og Rygter, kunne bedømme Ting retfærdigt, som de
ikke ere inde i?
Derfor cr det en Nødvendighed, at der gives de grønlandske
Forstandere større Magt og Myndighed; saa vilde mange virke-
lige Fejl blive rettede heroppe, og de grønlandske Fangere vilde
faa en retfærdigere Behandling; og samtidig vilde den Misfor-
nøjelse, der nu hersker, lægge sig. Da vilde vi faa en Sikker-
hed for, at Forstanderskabsforhandlingerne uden Forvanskninger
vilde blive tilstillede Ministeren, og da først vilde man faa et
Indtryk af Forholdene heroppe, som var i Overensstemmelse
med Sandheden.
Nogle Betragtninger over Grønlændernes Fremtid.
Det er med en vis Ængstelse, at jeg, som selv kun er en grøn-'
landsk Sælfanger, giver mig ind paa Drøftelsen af Grønlænder-
nes Fremtid. Dog, jeg skal efter Evne fremsætte mine Tanker.
Det mærkes heroppe, at der nu arbejdedes paa at bringe
Grønlænderne højere Oplysning. Denne Sommer kom der saa-
ledes til vort Land en Lov, der var sendt os af Kongen selv
og Rigsdagen, en Lov, der tydeligt gav til Kende, at man i
Danmark har Interesse for vort Vel; og det ere vi alle meget
glade for.