Atlanten - 01.01.1907, Page 30
30 —
an han da ikke skaffe sig nye Skind, er han jo ogsaa ude af
Stand til at drive sit Fiskeri. Dette er en af Grundene til, at
man, saaledes som Forholdene nu ere, i første Række maa
holde paa Sælfangsten, fordi den betinger de øvrige Erhverv.
I Grønland kan man ikke undgaa at lægge Mærke til, at
en Mængde unge Mennesker, som vilde have udmærkede Anlæg
for Fangst, nu ganske undlader at opøve sig i Kajakroning; jeg
tænker her paa dem, der lade sig bruge som lejede Arbejdere
ved Kolonierne eller som Besætninger for rejsende, særlig Em-
bedsmænd, langs Kysten. Disse faa ikke Lejlighed til at holde
deres Øvelse i Kajakroning vedlige, deres Redskaber forfalde,
deres Kajakskind ødelægges — om de overhovedet have nogen
Kajak —; og naar saa Vinteren kommer, staa de brødløse ude
af Stand til at klare sig selv, deres dygtige Landsmænd til
Byrde.
Hvis der til Kystfarten heroppe indførtes Motorbaade i
Stedet for de nu almindelig brugte Robaade med Besætninger
paa indtil 10 Mand, saa vilde mange Mennesker, som nu gaa
som løse Eksistenser, se sig tvungne til at søge et sikrere Er-
hverv. Den Løn, de nu faa som lejede i Handelens Tjeneste,
eller som Roere for Embedsmændene (85 Øre å 1 Krone om
Dagen paa egen Kost!), er saa ussel, at de ikke kunne ernære
nogen Familie med den.
Jeg skal til Slut sige et Par Ord om Renerne heroppe.
Jægerne begynde nu at tale om, at Vildrenerne ere i Tiltagende;
ogsaa jeg er af denne Mening. Det er. en Sag, der er af største
Vigtighed for Grønland, og man maa haabe, at vore Landsmænd
maa kunne optræde i fuld Enighed i dette Spørgsmaal. Og
man maa da her først og fremmest være 'enig om aldrig at
fælde Dyr, uden at man ogsaa er i Stand til at faa den fulde
Gavn af det nedlagte Vildt. Der var jo en Tid for ikke, saa
mange Aar tilbage, da her ogsaa var fuldt op af Rener; men
den Gang jagede man ganske hensynsløst Dyrene og fældede
dem blot for at flaa Skindene af dem. Man opnaaede saa
ogsaa den Gang tilsidst at faa Dyrebestanden omtrent udryddet.
Dette skulde nødigt gentages.
I denne Forbindelse vil jeg hævde, at det vilde blive i høj
Grad opdragende for Grønlænderne at faa Tamrener. Thi naar
de saa, hvorledes en Flok gennem fornuftig Pasning kunde er-
nære Familier, og naar de fik Øjnene op for, hvorledes Dyre-