Atlanten - 01.01.1907, Page 36
— 36 —
ved Udstedet Diskofjorden af samme Aarsag. Der var begaaet
i Vinterens Løb forskellige Tyverier i Stedets Butik. Da Inspek-
tøren kom til Stede for at optage Forhør, lykkedes det ham ikke
at faa fat paa Tyven. Ved sin Afrejse havde han saa erklæret,
at Butikken for Fremtiden skulde fratages Bopladsen, hvis ikke
Tyven meldte sig frivilligt eller blev angivet ved Landsmænd.
En gammel Fanger kom i den Anledning hen til mig og
sagde:
»Jeg har i al den Tid, jeg har levet, bestræbt mig paa Flid
og Bedelighed, og jeg har al Tid vist de Danske den Agtelse,
som jeg var dem skyldig. Ved et Tilfælde kom jeg i sin Tid til
at leve sammen med Danske og lærte da en Del af deres Sprog,
og jeg har siden sat en Ære i, naar vi her paa Diskofjorden
fik Besøg af Danske, da at benytte mig af de Ord, jeg kunde.
Men ved det, der nu er sket, har jeg faaet et saadant Had til
de Danske, at jeg aldrig mere vil tage et dansk Ord i min
Mund.
Du kan tænke dig, der raabes: Slæde! her paa Kongens
Fødselsdag, og da vi saa, at det var vor Inspektør, fyldtes vi
med Glæde, da vi troede, at han havde valgt netop denne Høj-
tidsdag, fordi han havde noget glædeligt at meddele os. Da han
saa kom og talte til os, var det blot for at udskælde os alle
for Tyve og for at true os alle med Butikkens Lukning. Jeg
ved ellers ikke, hvorledes han vil have, at vi skulle klare os,
naar han vil tage vor Butik fra os, samtidig med, at det under
Straf er forbudt os at tiltuske os Varer fra de skotske Hval-
fangere, naar de anløbe os. Der skal aldrig mere komme et
dansk Ord paa min Tunge.«)
Jeg har meddelt disse Udtalelser her, fordi de ganske ure-
serveret give Grønlændernes Opfattelse. Og saaledes synes de
mig at have deres Betydning. Om Beretningerne ere farvede
eller ikke, kan jeg paa den anden Side ikke afgøre, da jeg ikke
har hørt Modparten udtale sig.
VI
Sarfanguak ved Holstensborg d. 22.—6.—1906.
Tak for dit Brev, jeg skal svare dig paa dine Spørgsmaal.
Efter dit Ønske komme mine Udtalelser særlig til at dreje
sig om Tilstanden her ved Sarfanguak.