Atlanten - 01.01.1907, Page 37
— 37
Grønlænderne her blive fattigere og fattigere, som Følge af
Sælernes Aftagende; hvis vi ikke fik Hjælp fra de Danske, vilde
Nøden sikkert være større. Fangerne her overholde vel endnu
den gamle Skik at tage paa Fangstrejser om Foraaret, Somme-
ren og Efteraaret for at samle Vinterforraad, men Hovedparten
af det, de fange ind, er al Tid Fisk. I tidligere Tider kom de
hjem med store Mængder af Sælkød, der var tørret for Vinteren,
men det hænder aldrig mere. Det ser ofte galt ud for alle dem,
der ikke have en eller anden Stilling, hvorved de have nogen
Indtægt; naar Fiskeriet og Hajfangsten slaar fejl, staa de ganske
blottede for Vinteren. Tilbagegangen skyldes ikke her i Di-
striktet Mangel paa Færdighed, her ere dygtige Fangere baade
i Kajak og paa Is; og saa snart Fangstforholdene ere gode,
fanges her udmærket.
Grunden til Sælernes Aftagende her, navnlig Sortsiden, mene
alle ældre erfarne skyldes Fangstskibes Jagter. I min første Barn-
dom kom der om Sommeren og i August og September Maa-
ned store Træk af unge Sortsider, hvis Flokke stadig øgedes
ud paa Efteraaret; og Fangerne fik mange Skind til Kajaker og
Konebaad. Nu er det umuligt ved Sommertid at se en eneste
ung Sortside, og her er al Tid stor Mangel paa Skind. Fang-
erne blive færre og færre, fordi de unge ikke kunne faa deres
Kajaker betrukne; og dette er igen Aarsag til, at de ikke blive
ordentligt opøvede og ikke gennem Fangst blive i Stand til at
skaffe sig ordentlige Redskaber. Naar disse saa endelig en Gang
som halvgamle Mennesker faa sig en Kajak, ere de ude over
den Alder, hvor de gennem Øvelse kunne faa den fuldkomne
Færdighed i Kajak, og blive tvungne til at leve Resten af deres
Liv som Fiskere. Her ved Sarfanguak og de to tilhørende Bo-
pladser ere tilsammen 230 Mennesker, af disse kunne kun ca.
20 regnes for Fangere, og det er udelukkende, fordi den store
Sælmangel ikke sætter dem i Stand til at skaffe sig Kajakskind.
Grønlænderne her tale ofte om, om det ikke skulde være
muligt at sende en Opfordring til de Mennesker, som jage Sort-
siden heroppe med Fangstskibe, om at ophøre dermed. Disse
Fangstmænd bo dog i et Land, der paa Grund af sin Frugtbar-
hed giver Anledning til andre Erhverv; her paa Grønland ere
vi udelukkende henviste til Sælfangsten.
Mange af os Grønlændere ere ikke saa dumme endda, men
ikke desto mindre kan ingen af os opnaa ledende Stillinger i