Atlanten - 01.01.1907, Page 44
— 44 —
Undersøgelser anbefale Stedet som vel egnet til et Stationsanlæg
for 300 Dyr.
Havnen, der er tredelt, er god; den yder et godt Læ for
Vejr og Vind; de mest fremherskende Vinde ere Fjordvinde, ud
eller ind ad Løbet, baade Norden og Sydvest falder som »iser-
sarneq«: »indad Vind« i Hovedløbet.
Byggepladsen paa Bugtens nordostlige Næs er god, dog
findes ingen ordentlige Murtørv i Nærheden, men de maa hentes
Y4 Mil herfra i Baad ved Itivdleq-Bugten, hvor nogle gamle Tell-
tomte yde udmærket Murtørv.
Brændsel til Vinteren har man i Krattene, navnlig af El og
Pil. Grenene naa indtil Arms Tykkelse. Vinterbrændet maa
altid hugges i Sommermaanederne og vindtørres. Desuden findes
overalt gode Lyngtorv, der ville være et godt Tillæg til Brændet.
Begge Lapperne mene, at Renholderne her ved Qasigianguit
bør have faste Vinterhuse. Bejtet er saa jevnt og godt, at Dyrene
om Vinteren ikke behøve at fjernes længere fra Stationen, end
at man daglig kan tilse dem paa Ski; Nattevagt er unødvendig,
da her ikke findes Ulv.
De Fjældkløfter og Dalskraaninger, vi undersøgte første Dag,
ville være vel egnede til Vinterbejtet, der selvfølgelig altid bør
søges i de frodigste Strækninger. Sommerbejtet findes i Høj-
fjældet, baade i østlig, vestlig og sydlig Retning.
Sneforholdene synes ogsaa at være gunstige; der falder i
hele Ameraliks Distrikt kun meget lidt Sne, jo mindre, desto
længere man kommer ind i Fjorden. Her ved Qasigianguit
falder der mere Sne end de øvrige Steder i Ameralik — efter
Grønlændernes Sigende; dyb Sne kommer dog aldrig til at blive
liggende paa Fjældskraaningerne, og da den ikke lægger sig som
haard Skarresne, vil den ikke have nogen skadelig Indflydelse
paa Vinterbejtet.
Lapperne opgive mig, at sparsommelige Familier i Lapland,
bestaaende af Mand, Kone og 6—7 Børn, godt kunne leve af
100 Rener. Man regner ca. 300 Dyr til en velstillet Familie.
Disse Talangivelser lade sig dog ikke direkte overføre paa
Grønland, hvor Forholdene maa blive noget anderledes. Lap-
perne skulle have alt ud af Renhjorden, medens man i Grøn-
land kan drive et betydeligt Bierhverv. Her ved Qasigianguit
er et godt Fiskeri, Foraar og Efteraar god Sælfangst, Vinteren
igennem mange Ryper, Harer og Vildren. Hvert Foraar stryger