Atlanten - 01.01.1907, Page 102
— 102 —
slutning i Norge og her i Danmark. I denne Tid havde Fær-
øerne deres eget Ting, hvor de afgjorde deres Anliggender. Men
det var den Gang i Virkeligheden ikke Folket, der afgjorde disse
Anliggender, idet der paa Øerne herskede Høvdingedømme.
Denne Selvstændighed varede ikke længere end til 1035, da
ble ve Øerne underlagte Norge. Dette viser, at Selvstændighed,
o: Separatisme, ikke kan trives paa disse Øer. Det norske Riges
Konger bleve Landets Lovgivere og dets Styrere. Norsk Lov
gjaldt fuldt ud paa Færøerne. I 1380 bleve Færøerne sammen
med Norge forenede med Danmark. I 1709 henlagdes de under
Sjællands Stift, og da Norge i 1814 skiltes fra Danmark, bleve
Færøerne ved dette sidste Rige. Det viser, synes jeg, at man
den Gang anerkendte, at Færøerne vare et dansk Omraade.
Grundloven af 1849 gjaldt og gælder, som jeg før bemærkede,
uden nogen Regrænsning for Færøerne. Ligesom Færøerne i
Oldtiden havde haft deres eget Ting, saaledes har der ogsaa
senere været et saadant Ting paa disse Øer, Laugretten eller
Lagtinget. Naar dette er oprettet, ved man ikke noget bestemt
om, men man træffer ofte paa det i Historien. Det var i alt
væsentligt en Domstol, men ved Siden deraf havde Øernes Be-
boere en Lejlighed til gennem denne Forsamling at fremsætte
deres Ønsker og Klager for Øernes øverste Myndighed. I saa
Henseende havde det Betydning som et Organ for Befolkningen.
Men det havde aldrig nogensinde Lovgivningsmyndighed; over-
hovedet havde det en meget ringere Betydning og Myndighed
end det nuværende Lagting. Det bestod derhos ikke af folke-
valgte Mænd. I Tidernes# Løb svandt dette Lagtings Betydning,
og da det ved Slutningen af det 18de og Begyndelsen af det
19de Aarhundrede næsten ikke fungerede mere, faldt det sim-
pelthen sammen derved, at man i 1816 ophævede Embedet som
Lagmand, Embedet som Formand i Lagtinget. Dette synes jeg
imidlertid var uret gjort. Uagtet Lagtinget var en svag Institu-
tion, var det dog et Organ for Øernes Befolkning. Men imid-
lertid, da Frihedstiden oprandt i 1849, opstod Ønsket om en
særlig Repræsentation for Færøerne, og i 1852 oprettedes det
nuværende Lagting med 18 — senere 20 — folkevalgte og 2
kongevalgte Medlemmer. Jeg maa særlig fremhæve, at dette
Lagting er blevet oprettet overensstemmende med Folkets Ønske
og er blevet godkendt af Færingerne.
Oprindelig havde Færingerne hovedsagelig Forbindelse med