Atlanten - 01.01.1907, Blaðsíða 105
— 105 —
nogle Mejerier. De have desuden faaet en Mængde Skoler der-
oppe. Hvad der særlig kendetegner den ny Tid i Forhold til
den gamle, er, foruden den rivende Fremgang, Formuernes og
Indtægternes relative jævne Fordeling, samt at det er let for
enhver, som vil, i Almindelighed at skabe sig en god Stilling og
stifte Bo. Formuen deroppe, Kapitalen, om man saa vil kalde
det, er bleven brugt til at skaffe Fremgang. Den anvendes i
Forretninger, der giver den menige Mand Indtægt. Alt dette er
netop Følgen af den nuværende fri og gode Ordning. Men
skønt vi saaledes ere naaede langt frem, ja meget langt frem,
siden vi fik Grundloven og Lagtinget blev oprettet, erkende vi,
at vi maa anspænde vore Kræfter for at naa ligesaa vidt i Kul-
tur og Dygtighed som vore Landsmænd hernede. Og det bliver
ogsaa nødvendigt for os at anspænde vore Kræfter, naar man
tager Hensyn til, hvorledes Folketallet paa Færøerne stadig sti-
ger. Det er nødvendigt for os at fortsætte vor Udvikling. Men
jeg mener, at den Udvikling maa vi opnaa ved Sammenhold
med Riget og ikke ved at skille os ud. At være os selv nok
som i Oldtiden, gaar ikke an længer. Det betyder kun Tilbage-
gang. Det, at vi have hørt sammen med det danske Rige, har
i det hele været til meget stor Fordel for os. Foruden hvad
jeg har nævnt, skal jeg omtale, at vi ved at høre til det danske
Rige ere bievne delagtige i den Støtte, som Staten yder de smaa
i Samfundet. Vi faa Tilskud til Alderdomsunderstøttelsen, vi
have faaet ordnet Forsikring mod Ulykkestilfælde, vi have faaet
Tilskud til Sygekasserne, til dem, der lide af Tuberkulose. Sær-
lig skal jeg fremhæve som overordentligt gavnligt, at vi faa Til-
skud til Forsikring mod Ulykkestilfælde paa Søen. Tidligere
var det saa, at naar Forsørgeren omkom paa Søen, var det ikke
alene Tab af den kære, men det var tillige Tab af Forsørgeren,
der betød for mange stor Ulykke, for saa vidt ikke pxivat Hjælp
saa ofte traadte til. Som Regel var det økonomisk set et meget
stort Tab. Nu er man saaledes stillet, at Staten med Hensyn
til det pekuniære yder os den Støtte, som der er Trang til, den
har sikret de efterlevende. Jeg kunde blive ved at regne op
mangt og meget paa denne Maade, hvor Staten hjælper os til
at løfte de Byrder, som vi aldeles ikke vilde være i Stand til at
løfte selv.
Separatisterne have peget paa den store Forskel, som der
er mellem Forholdene paa Færøerne og her i Kongeriget, og