Atlanten - 01.01.1907, Side 125
— 125 —
virkelig forekommer Forgiftningstilfælde efter Nydelsen af Fisk,
er sikkert; der var saaledes forefaldet et ret alvorligt Tilfælde i
Frederiksted et Par Maaneder, før jeg kom dertil. Som Grunden
til, at Fiskene blive giftige, hører man allevegne angivet, at de
have opholdt sig paa Kobberbanker! At dette er meningsløst, be-
høver ikke nærmere at paavises — bl. a. holde de to Fisk, der
anses for mest giftige, »Yellow Bill« og Barracuda’en, sig. slet ikke
til Bankerne — Grunden er formodentlig at søge i Bakterier,
der ere komne paa Fisken efter dens Død. — Ganske ejendomme-
ligt er det, at Blodet af Boniterne er meget giftigt for Hunde
og Katte, det er næsten den visse Død for dem at slikke deraf.
Om det ogsaa er giftigt for Mennesket, ved jeg ikke, men Kødet
er ialt Fald baade sundt og velsmagende.
En Del andre Havdyr er Genstand for et mere eller mindre
vigtigt Fiskeri, nemlig Skildpadder, Languster, Rejer, Østers,
Snegle, Muslinger og Søpindsvin. Af disse ere Skildpadderne
naturligvis langt de vigtigste; de ville nedenfor blive nærmere om-
talte. Languster’en, den vestindiske Hummer (Palinurus) ser
ret forskellig ud fra vor Hummer, idet den ingen Klosakse har.
Dens Kød er langtfra saa godt som den rigtige Hummers; allige-
vel er det en ret god og anset Vare, som der maaske nok kunde
gøres noget mere ud af. Langusterne skulle være ret talrige i
Farvandene rundt om Øerne, og fanges ofte i Fishpot’erne, men
ofte dræbes de og lægges som Madding i dem. Om den kunde
holdes levende til Forhandling, vilde dens Værdi formodentlig
nok tiltage ret betydeligt. Rejefangsten er ganske ubetydelig;
i nogle af de store »Ponds« paa St. Croix fanges til Tider endel
udmærkede Rejer, noget større end vore Rejer (af Slægten Penæus),
som sælges i Christiansted; ogsaa i Bækkene leve forskellige
Slags Rejer, hvoraf den ene naar en mægtig Størrelse, næsten
som en stor Hummer. Men deres Antal er for ringe til, at de
kunne faa nogen nævneværdig økonomisk Betydning. Her kan
ogsaa mindes om Landkrabberne, der udgøre en ret yndet
Spise; men da de leve paa Land, kunne de jo kun uegentlig regnes
ind under Fiskeriet. Østersen spiller ligeledes en ubetydelig
Rolle; den lever i Mangroven, paa Luftrødder og Grene, der
hænge ned i Vandet, men jeg har kun set den allerinderst i
Mangrovesumpene, hvor Vandet er urent og stinkende. For den,
der har set den vokse her, lyder det forbavsende, at den skal
være en baade sund og velsmagende Spise. I større Mængde