Atlanten - 01.01.1907, Page 140
140
kun en halv Dollar værd, medens den, om den fik Lov at blive
fuldvoksen, vilde være sine 25 Dollars værd. Men med nogen
Grund ræsonnerer Fiskeren som saa, at beholder han den ikke,
saa vil sikkert en anden fange den, før den er bleven meget
større, og saa maatte han jo være gal, om han ikke beholdt
den. — Men meget værre er det, at de ikke faa Lov at yngle
i Fred. Saa at sige hver eneste Skildpadde, der gaar op for at
lægge Æg, bliver omhyggelig passet op. Den faar Lov at lægge
sine Æg, i alt Fald en Del af dem, men saa bliver den først
selv fanget og saa alle Æggene gravede op og spiste — og skulde
et enkelt Æg blive overset, skal Mongusen nok besørge det.
Det er indlysende, at paa den Maade maa Skildpadde-Bestanden
tage af. Man har da ogsaa almindelig anerkendt, at der maa
gøres noget for at frede dem, og der har været ført internationale
Forhandlinger mellem de interesserede Lande. Forhandlingerne
førte dog ikke til noget, vel til Dels fordi de foreslaaede Fred-
ningstider voldte Vanskeligheder. Blandt andet angives Yngle-
tiden meget forskelligt, saa det vilde blive meget vanskeligt at
fastsætte en fornuftig Fredningstid. Efter min Mening vilde
den eneste rationelle Fredning være helt at forbyde at
tage Skildpaddeæg og at fange Skildpadder paa Land.
Til Gengæld kunde man rolig lade dem fiske Skild-
padder i Søen hele Aaret igennem, især da det mest er
Hannerne, der fanges i Garnene. Det vilde ogsaa have den
Fordel, at Forbudet ikke kom til at gaa særlig ud over
Fiskerne; det er nemlig ikke Fiskerne alene, der gaa paa Jagt
efter Skildpaddeæg og Skildpadder paa Land, men ogsaa — og
vel nok saa meget — Landboerne, for hvem det ikke betyder
andet end en fornøjelig Sport og en lille Extra-Fortjeneste eller
en Lækkerbidsken. — Men endvidere vilde det sikkert være
overmaade gavnligt at indføre Minimalbestemmelser for
Skildpadder, saa det blev forbudt at dræbe eller ilandbringe
Skildpadder under denne Størrelse (ca. 20—25 vilde formentlig
være en passende Størrelse). Det vilde imidlertid være ganske
meningsløst at indføre saadanne Bestemmelser for vore Øer,
naar ikke de samme Bestemmelser gjaldt for Naboøerne, Portorico
og de engelske Jomfruøer (Tortola etc.). Men det vilde ud-
mærket kunne lade sig gøre at indføre disse Bestem-
melser for hele Øgruppen Portorico—Jomfruøerne, og
da det kun er 3 Lande, der ere interesserede her, turde det vel