Atlanten - 01.01.1907, Page 154
154 —
færøske Gæster, deriblandt Øernes Embedsmænd, Lagtingsmæn-
dene, Thorshavns Borgerrepræsentation og flere andre.
Om Bord i „Atlanta« havde Bigsdagsmændene indbudt en
hel Mængde, navnlig Damer, til Te.
En Mængde Færinger strømmede om Eftermiddagen ud til
begge Skibene, hvor de bleve gæstfrit modtagne. Paa Skibenes
Dæk gik baade færøsk og almindelig Dans lystigt, og Kongen
tog af og til livlig Del deri.
Efter Taflet var Kongen atter i Land for at se paa Illumi-
nationen, Dansen og det muntre Folkeliv, som rørte sig overalt.
Paa »Atlanta« afbrændtes et Fyrværkeri.
Lørdag den 27de foregik under Salut fra Skansen og Krigs-
skibene Afrejsen fra Thorshavn. En uendelig Mængde Baade,
opfyldte af vinkende og hurraraabende Mennesker vrimlede om-
kring Skibene; det var en bevæget Afsked, det var tydeligt, at
alle vare rørte. Kongen saas længe vinkende til Afsked.
Det sidste Besøg gjaldt Klaksvig paa Bordø blandt Norder-
øerne. Bygden var flagsmykket og paa den forlængede Land-
gangsbro var oprejst en Æreport. Ved Landgangen bød Syssel-
mand Olsen Kongen velkommen. Kongen takkede for den Varme,
som slog ham i Møde fra Befolkningens Side, og udtalte,
at intet Hjerte bankede varmere for Færøerne end hans.
Efter en Spadseretur omkring i Bygden, hvor Sygehus,
Kirke og Skole besøgtes, tog Kongen om Bord i »Birma«, hvor
flere fra Klaksvig vare indbudte til at deltage i Frokosttaflet.
Kl. 4 om Eftermiddagen lettede Skibene under Hurraraab
og dermed var det færøske Kongebesøg til Ende.
I Thorshavn lod Kommunalbestyrelsen uddele tre Tusend
smagfulde Fajancebægere med Kongens Navnechiffer og Aarstal
til Minde om Kongebesøget. Et særlig smukt udstyret Bæger
blev overrakt Kongen. Dog behøves sikkert ikke noget syn-
ligt Tegn om dette Besøgs minderige Dage; thi Kongens milde,
ligefremme Væsen, den Venlighed, hvormed han kom alle i
Møde, de mange hjertelige Ord, som han henvendte til mange,
baade unge og gamle, den Livlighed, hvormed han tog Del i
Folkefesterne, vandt ham alle Færingers Hjerter.
Færingerne ere glade og taknemmelige over, at deres Konge
vilde besøge dem, og de ville ogsaa i venlig Erindring mindes
Rigsdagsmændenes kærkomne Besøg. Der er vist heller ingen
Tvivl om, at baade Kongen og Rigsdagsmændene ogsaa ville