Atlanten - 01.01.1907, Page 157
157 —
skab. De kunne jo ogsaa i den varme Luft nøjes med det aller-
ringeste af Klæder og Ly. Ja, de kunne ligge ude paa Torv og
Gade i Bunker. Men dette og Hytterne med kun ét Rum ned-
bryde Sædeligheden.
Virkelige Fremskridt maa komme ogsaa til dem fra de
køligere Egne, fra den hvide Race. Men denne er lige saa fuldt,
om ikke endnu mere, underkastet Klimaets Indflydelse, naar
den kommer ned under Troperne.
Forf. giver en historisk Skildring af Negrenes Stilling paa
Jamaica før og navnlig efter Frigørelsen i 1838 — en ydmygende
Beretning, især da vi næsten hele Tiden maa sekundere med et:
ligesaa hos os! — Trældom, Nedværdigelse, Race-Foragt, Under-
trykkelse ved uretfærdig Behandling og Demoralisation ved slet
Eksempel. Naar de »Kulørte« nu ere omtrent en Fjerdedel imod
de ægte Soxte og mere end 8 Gange saa talrige som de Hvide,
giver dette jo disse sidste det allersletteste moralske Vidnesbyrd.
Men ogsaa efter Frigivelsen hvilken uretfærdig Styrelse har dette
lille herskende Mindretal ikke øvet i den blindeste Egoisme,
uden Hensyn til den talrige Befolkning, som de nu ved Lov-
givning og Ledelse skulde opdrage til sin nye frie Stand. Nej,
lige saa lidt som de kunde tænke sig nogen anden Brug af
Jorden end til Sukkerdyrkning, kunde de tænke sig noget andet
for Negrene end det fra Slaveritiden forhadte Arbejde i Rør-
plantagerne. Pisken maatte ikke længer bruges, men Tungen
kunde slaa lige saa rammende Slag paa disse, i Grunden barn-
lige, for Venlighed og Ringeagt lige følsomme Mennesker.
Forf. finder dog ogsaa for de Hvides Synder noget af den
samme Undskyldning — Klimaet. Han ser dets Indflydelse
selv paa de eneste Hvide, hvem han mener, at Negrene skylde
noget ublandet godt: Missionærerne. Overalt fremhæver han de
forskellige evangeliske Kirkesamfunds uegennyttige, fordomsfrie
Handlemaade overfor Negrene; de have bragt dem saa godt som
al den virkelige Kultur, de ere komne i Besiddelse af. De have
ogsaa haft næsten al Skoleundervisning, al Filantropi, al Vej-
ledning til Selvhjælp og Fremgang i deres Haand, baade til at
begynde og holde vedlige; fra Regeringens Side er der omtrent
intet sket, og de styrende Klasser have haft nok i deres eget.
Men ogsaa Præster og Evangelister lide under Varmen, der
sløver Begejstringen og hemmer Initiativet, ja forvansker selve
den moralske Maalestok ved det Tilvantes Magt, saa de maa