Atlanten - 01.01.1907, Page 166
— 166
Den næste Dag, den 31. Juli, kørte Kongen til Langarnes
og Klipp for at bese Spedalskheds- og Sindssygehospitalerne.
Om Aftenen var Kongen hos Ministeren, medens Altingsmændene
beværtede deres Kolleger fra Rigsdagen paa Hotel »Reykjavik«.
Den 1. August afrejste Kongen, Rigsdagsmændene og Al-
tingsmændene til fingvellir, nogle til Hest og nogle i Vogne.
Rejsen gik godt i det smukke Vejr. Kongen red i forreste
Række ved Siden af Islands Minister. Allerforrest red to Politi-
betjente og Sysselmand Tulinius. Det øvrige Følge red bag efter
Kongen i smaa Grupper. Da man nærmede sig fingvellir,
hvortil Vejen gaar gennem den verdensberømte Almannagjå,
som var rigt smykket med Flag, og ved hvis Indgang en Ære-
port var bleven rejst, hvorpaa der stod: »Velkommen til det
hellige Tingsted,« forandredes Rækkefølgen saaledes at Kongen
med sin Flok blev bagest. De andre Ledsagere stillede sig op
i »Gjå«en som en levende Mur langs Vejen og raabte Hurra,
da Kongen kom forbi. Paa fingvellir var der bleven opført to
Huse, det ene til Kongen og det andet til Rigsdagens Repræsen-
tanter, det sidste var ogsaa bestemt til Spisesal. Altingsmændene
og det øvrige Følge laa i Telte.
Den næste Dag, den 2. August, spadserede man op til Vand-
faldet og Professor Olsen forklarede de historiske Mærker, der
ses allevegne, fortalte om den islandske Republik, om det gamle
Alting, om de store Kampe, som der har fundet Sted o. s. v.
Naar man staar paa dette Sted og faar Forklaring paa alle de
minderige Steder, der gemmer Islands helligste Minder og for-
tæller dets Historie i de gode og onde Dage, holder man i sin
Haand Nøglen til rigtig Forstaaelse af Islændernes Selvstændig-
hedskamp, Frihedstrang og Frihedskamp.
Kl. 1 gik man til Lovbjærget (ved Snorrabu5), hvor der
holdtes mange Taler og flere Sange bleve sungne.
Kongens Tale lød saaledes:
Dybt greben ved at staa paa dette Sted, der er rigt paa
Minder, ikke blot gamle Minder om Tusindaarsfesten, som min
Fader i Dag for 33 Aar siden havde den Lykke at overvære
paa dette Sted, udtaler jeg Haabet om ved dette Besøg hos den
kjære islandske Befolkning at have sluttet et Forbund, som
aldrig kan brydes. Jeg giver Dem nu Løfte om at frede om