Atlanten - 01.01.1907, Page 182
— 182 —
spyttet fra de brystsyge Patienter inde i Husene og de syges
Ekskrementer bringes blot lige udenfor Huset og faa her Lov
til i Sommertiden at ligge og tørre ind og derefter føres om-
kring af Vinden. En Plads i Julianehaabs Distrikt kaldes af
Grønlænderne selv Ekskrementhoben; denne Betegnelse kunde
godt passe for alle grønlandske Bopladser.
Husene ere som oftest smaa, overbefolkede, fugtige og
snavsede indvendig; de have kun et enkelt Rum, hvis Luft-
mængde er i høj Grad utilstrækkelig til de mange Beboere, der
skulle aande derinde. I mange af Husene ere Jord-, Sten- og
Græstørvmurene enten slet ikke eller kun delvis beklædte med
Brædder indvendig, og Taget (Loftet) bestaar ofte ligeledes kun
af Græstørv, Lyng og Jord, hvilende paa nogle Lægter eller
Bjælker fra Væg til Væg, saa at Græsstraa og Lyngris hænger
frit ned i Rummet imellem Loftsbjælkerne. Gulvet er ikke
sjældent ligeledes kun Jord og Sten, og selve Briksen bestaar i
enkelte Hytter kun af en Jordforhøjning med en Brolægning af
store, paa den opadvendende Side mer eller mindre flade Kampe-
sten. Alt er sværtet af Tranos fra Lamperne og af Lyngrøg
fra de utætte Kakkelovne — hvor saadanne findes — samt
overtrukket med et tykt, klæbrigt, fedtet Lag Snavs. Snavs og
Skind i Forening med den under Briksen eller midt paa Gulvet
staaende Urinballie (med ofte flere Uger gammelt Indhold) op-
fylde Luften i Hyttens eneste lille Rum, der tillige fordærves
ved, at saa mange Mennesker og Hunde respirere derinde, med
en mere ejendommelig end for europæiske Næser behagelig
Duft. Dette lille Rum er baade Køkken, Spisekammer, Spise-
stue, Dagligstue, Soveværelse m. m. for de mange Mennesker
og maa tillige tjene som Sygeværelse. Ogsaa Madens Udskil-
lelse foregaar tildels derinde, særlig naturligvis for Børnenes
og de syges Vedkommende. Smaabørnene holdes frem hen over
Gulvet o. s. v.
Husets Vinduer ere naglede fast med Søm, og al Ventilation
maa foregaa igennem den ofte lange overdækkede Husgang, der
ligesom selve Huset er opført af Sten og Græstørv, og ud til
hvilken Husets lille, lave Dør vender. I Almindelighed ere
Husene dog mere eller mindre utætte. Ned ad Jord- og Sten-
væggenes Indside eller fra Loftet løber ofte Vandet i stride
Strømme igennem Utætheder i Taget eller Væggene, naar det
regner, og de Sælhundeskind, der undertiden ere slaaede op for