Atlanten - 01.01.1907, Page 215
— 215 —
Tid har gaaet Enspænder for Læs paa indtil 3000 Pd. uden at
blive overanstrængt. Og — som sagt — disse Smaabeste er ogsaa
udmærket skikkede til alt lettere Landbrugsarbejde. Jeg har
liggende for mig et Brev fra en jydsk Dyrlæge, som har haft
god Lejlighed til at iagttage islandske Heste i Husmandsbrug
og hvis Dom man derfor kan stole paa. Vedkommende skriver
bl. a., at med et Par gode »Islændere«, der har været her en
Tid, drives i hans Egn med Lethed 10 Tdr. Land og undertiden
betydeligt mere (af Jord, hvoraf der gaar 10—12 Tdr. pr. Td.
Hartkorn). Han nævner en Mand, som endogsaa driver 25 Tdr.
Land (sit eget og en Nabos Landbrug) med et saadant Spand
og han angiver som almindelig Regel, at: »det Landbrug, som
een Mand kan passe uden fremmed Hjælp, kan drives med Let-
hed med et Par »Islændere«. Det første Aar, de er her, æder
de omtrent ligesaa meget som en middelstor »Russer«, men efter
den Tid (naar de er udvoksede) kan der holdes 3 »Islændere«
paa det Foder, 2 »Russere« fortærer. De trives bedst paa Græs,
men holder sig godt paa et dagligt Foder af 3 Pd. Havre til
hver Hest og Halm efter Behag. Enkelte Steder fodres de ude-
lukkende med Halm, Hø og Roer, men dette er næppe økono-
misk. Dyrlægen fremhæver yderligere Hestens store Medgørlig-
hed. »De finder sig i alt, gaar udmærket sammen med en Ko,
kan bruges af gamle Folk, Børn og Kvinder.«---------De er ikke
bange for noget af nogen Art og staar roligt for Vogn saa længe
det skal være. »Alt i alt«, siger han, »er det en nøjsom, stærk,
villig og udholdende lille Hest, som egner sig fortrinligt for det
mindre Landbrug og let kan gøre »Russeren« Rangen stridig.«
En mere uforbeholden Ros kan ikke ydes »Islænderen« og
navnlig er Dyrlægens sidste Bemærkning — Sammenligningen
med den lille russiske Bondehest — værd at lægge Mærke til.
Mine egne Erfaringer gaar nemlig i ganske samme Retning og
kunde jeg ved denne lille Artikel bidrage til at vække Interesse
for den islandske Hest saaledes, at den lidt efter lidt i videst
muligt Omfang kom til at afløse »Russeren«, vilde derved være
naaet to — efter mit Skøn — væsentlige Goder:
Vi støttede en national Sag ved at tilføre Island de Penge,
som nu gaar i russiske Lommer,
Vi gavnede os selv ved at øge den billige Arbejdskraft sam-
tidigt med at vi vilde være i Stand til betydeligt at indskrænke