Atlanten - 01.01.1907, Page 252
— 252 —
gangsbestemmelser og det forekommer mig, at der til disse
maatte føjes den Klausul, at Indenrigsministeren inden
5 Aar fra denne Lovs Ikrafttræden fremlægger et Lov-
forslag om Handelsvirksomheden i Grønland.
Dernæst er at bemærke til Punkt d, at det egentlig maatte
synes langt naturligere, at der blev tilforordnet Handelschefen
en med Grønlands Besejling kyndig Skibsfører end at Besejlingen
lægges under den administrerende Direktør. Besejlingen er jo
en ret integrerende Del af Handelsvirksomheden og har efter
Udsagn fra mange Sider hidtil været altfor dyr. Det synes der-
for aldeles upraktisk at unddrage Handelschefen et af de Felter,
hvorfra der muligvis straks kan skaffes Bidrag til en bedre Ba-
lance i Handelsbudgettet.
Noget lignende gælder om Handelsomsætningen i Grønland,
ogsaa her spiller Transporten en meget væsentlig Rolle. Maaske
der ogsaa der ved sagkyndig Behandling af Spørgsmaalet kunde
vindes noget. Der foreslaas derfor, at Bemærkningen om, at
disse to Poster foreløbig skulle underlægges den administrerende
Direktør, slettes og at der eventuelt tilføjes, at der tilforordnes
Handelschefen en med Grønlands og de grønlandske Pladsers
Besejling velkendt Mand.
Endelig foreslaas indført 2 nye Paragraffer.
§ 26. Kolonibestyrere, der fremtidig benævnes Handels-
bestyrere, Assistenter, der fremtidig benævnes Handelsmedhjæl-
pere og Volontærer, der fremtidig benævnes Handelslærlinge,
ligesom alle Underbetjente lønnes alle med fast Løn uden Pro-
center og Sportler af nogensomhelst Art.
Naar denne Paragraf foreslaas tilføjet, har det sin Grund i,
at det i Virkeligheden er en ret uholdbar Stilling, de grønlandske
Handelsbetjente have, naar de paa den ene Side skulle bidrage
til, at Grønlænderne ikke blotte sig for nødvendige Produkter,
og det siger det gamle endnu gældende Reglement, og paa den
anden Side selv delvis skulle leve af de Procenter, de tjene ved at
købe Grønlændernes Sager. Og selv om man gaar ud fra som
givet, at alle Handelsbetjentene ere hæderlige Mennesker, saa kan
der dog særlig for Udstedsbestyrernes Vedkommende, Folk, der
sidde i smaa Kaar med en meget ringe Løn, være en Fristelse
til at se for lyst paa Fangstmulighederne, saa de købe mere
af Grønlænderne end strengt taget er forsvarligt. Naar de der-
imod fik fast Løn og Paalæg om at minde Grønlænderne oin