Atlanten - 01.01.1907, Síða 349
— 349 —
mændene og i det hele varetage Handelens Tarv. Ved fem Kolo-
nier var der 'endvidere danske Præster og paa enkelte særlige
Stationer sad der tyske Missionærer af Brødremenigheden. Alle
disse Europæere, — vi tør vel anslaa dem til ca. 300 — vare natur-
ligvis helt henviste til at leve af tilført dansk Proviant, der ud-
gjorde en Del af deres Lønning, og hvad de kunde skaffe sig af
fersk Kød, Vildt og lign., maatte de tilbytte sig for dansk Pro-
viant, der, som vi have omtalt, var meget efterspurgt af Grøn-
lænderne.
Tilførslen af alle disse Varer, som dels tjente til et Bytte-
middel for at afkøbe Grønlænderne deres Produkter, dels tjente
til de Danskes og fast ansatte Indfødtes Underhold, foregik paa
danske Skibe fra København, der tidligere vare fragtede, men
fra 1797 ejedes af Handelen*). Der sendtes i Reglen 8 a 10 saa-
danne Skibe aarligt til Grønland, ialt paa ca. 800 Commerce-
læster. Omsorgen for Grønlands Forsyning paahvilede en Direk-
tion, som tillige ledede Handelen paa Færøerne. Den egentlige
administrative Leder for Grønlands Vedkommende var Etatsraad
Hartvig Marcus Frisch, som, havde indtaget denne Stilling siden
1781. Netop i Aarene før Krigen havde den grønlandske Handel
givet et smukt Resultat. Hverken under de private Entrepre-
nører eller i Statens Haand havde den før været lønnende, men
en gavnlig Reform 1781, hvorved bl. a. Inspektørerne ansattes,
og den stadig stigende Produktion sammen med stigende Tran-
priser, vistnok foraarsagede af den evige Krigstilstand i Europa,
havde hjulpet Handelen frem, saa der i 1790 kunde beregnes et
Overskud paa 15,000 Rdl. og i de følgende Aar et endnu større.
Under Hensyn til, hvor nødvendig Tilførslen til Grønland,
som før omtalt, var, var det et ikke ringe Ansvar, der paahvilede
den grønlandske Handelsdirektion. Ulykker paa Søen, Krigsfor-
hold og andre lignende Hindringer kunde let foraarsage en Stands-
ning i Tilførselen, der vilde komme til at gaa ud over Befolk-
ningen. For saa vidt som muligt at hindre en saadan Ulykke
var det paabudt 1790, at der ved Skibenes Afgang fra Grønland
ved hver Koloni skulde være en Proviantbeholdning tilstede, til-
strækkelig for mindst to Aar. Det var jo let nok at give en
saadan Ordre, vanskeligere var det at overholde den. Og netop
Aarene før Krigens Udbrud vare meget uheldige. Den ene Ulykke
) De købtes af Agent Bodenhoffs Enke.