Atlanten - 01.01.1907, Síða 350
— 350 —
efter den anden indtraf. Vi nævne først en Række epidemiske
Sygdomme, der hærgede den indfødte Befolkning.* 1801 vare de
sorte Kopper komne til Diskobugten og vandrede derfra ned til
Holstensborg, hvor næsten hele Koloniens Befolkning uddøde, ialt
352. Paa den sydlige Del af Kysten rasede et Par Aar senere en
smitsom og hæftig »Brystsygdom«. Ved Godthaab var der et
Par Hundrede angrebne og ved Julianehaab døde der 1806 85
Mennesker. Følgen af saadanne Epidemier var, at den indfødte
Befolkning, endog den mest selvstændige Del deraf, udelukkende
rnaatte søge sit Underhold hos de Danske. Mange Erhververe
døde, og selv de, der helbrededes, vare længe altfor svækkede
til at kunne skaffe sig og sine Livets Ophold, Den ellers saa
indbringende Hvalfangst ved de ramte Kolonier indskrænkedes
saaledes i en Aarrække. Og Skibene, som skulde sørge for Til-
førslen og erstatte, hvad der saaledes gik ud af Beholdningerne,
var i Aarene efter 1800 højst uheldige. I 1800—1807 forliste
ikke færre end fem Skibe fuldstændigt, medens et hjemkom i den
sørgeligste Forfatning. Det lykkedes Besætningen paa to af de
forliste Skibe, »N ep Lu nu s« og »Gertrud Cathrine«, som forlodes
i Isen omkring Kap Farvel, at bjærge sig ind til Kolonierne,
hvor de maatte overvintre. Af de Skibe, som iøvrigt uden Uheld
gik frem og tilbage i de samme Aar, maatte adskillige overvintre,
endog det ene Aar efter det andet. Ialt var der i Aarene 1800—
1807 14 Overvintringer. En saadan Overvintring vil jo sige, at
den overvintrende Besætning tærer paa Koloniens Proviantbehold-
ning, da Skibet maa bevare sin egen Beholdning til Hjemrejsen.
Man kan derfor ikke undre sig over, at den Forsyning, der
fandtes i Grønland, ikke var saa stor, som den burde være. Der
skulde meget lidt til, blot et Skibs Udeblivelse eller et Skibs Over-
vintring, saa lød der straks Klage over Proviantmangel. Man
kan heller ikke frikende Direktionen for at have været efter-
ladende paa dette Punkt og ikke gjort Alvor af Fordringen om de
to Aars Proviantbehoidning. Sikkert var det i hvert Fald, at
Kolonien ingen Modstandskraft kunde have under vanskelige For-
hold. Og saadanne kunde let indtræffe. Et Varsko fik man i
1801, da den kortvarige Krig udkæmpedes paa Københavns Red.
Denne Krig ventede den grønlandske Handels Direktion allerede
Aaret før, og selv da var det svært for den at skaffe Skibe til
at gaa til Grønland, saa det blev kun en ringe Forsyning, der
det Aar sendtes dertil. Heldigvis afsluttedes Krigen saa betids,