Atlanten - 01.01.1907, Blaðsíða 355
— 355 —
Bevis for, hvor utroligt vanskeligt det var under disse Krigsfor-
hold at skaffe Forsyning tilveje til Grønland, faa vi ved at erfare,
at man i 1809 maatte købe de nødvendige Varer i Danmark, der-
fra over Aalborg—Christianssand føre dem til Norge, og alter
transportere dem i aabne Baade langs Kysten fra Christianssand
til Flækkefjord, hvor et af Handelens i 1807 indkomne Skibe,
»Jupiter«, laa. En dristig Skipper Boh Ercken paatog sig at føre
dette Skib til Grønland, og det lykkedes det da ogsaa at undgaa
de engelske Krydsere og naa den grønlandske Kyst ved Kolonien
Frederikshaab i Sommeren 1809. Men det var ogsaa alt, hvad
Direktionen dette Aar kunde naa. Og endda var den Forsyning,
»Jupiter« medførte til Sydgrønland, højst mangelfuld. En saa
vigtig Artikel som Krudt var der slet intet af. Nordgrønland fik
slet intet det Aar.
Atter en Vinter under endnu siettere Kaar end den fore-
gaaende. Man undres næsten over, at der endnu var noget at
opholde Livet ved i Grønland. Man skulde ogsaa have troet, at
det nu var blevet lettere for Direktionen at sende Undsætnings-
ekspeditioner til Grønland. Handelen fra Danmark-Norge var
netop 1809 blevet meget lettet ved, at det nu var tilladt Handels-
skibe at købe »Licenser« i England. Ved en saadan var det paa-
gældende Skib sikret imod at opbringes af de engelske Kapere,
forudsat ellers, at de i Licensen stillede Betingelser vare opfyldte.
Disse Betingelser vare bl. a., at det paagældende Skib skulde gaa
ud fra en engelsk Havn, følge nøje den angivne Rejserute, og for
Grønlands Vedkommende i Særdeleshed, at Tran og Spæk ikke
maatte hjemføres. Naar hertil kom, at den engelske Regering i
det hele, som vi senere skulle se, stillede sig venligt til Tanken
om Grønlands Forsyning, skulde man have ventet, at der ende-
lig var blevet gjort noget for at skaffe den nødvendige Undsæt-
ning til Grønland. Men besynderligt nok skete det ikke. Kun et
eneste Skib, »Freden«, Mathiesen, paatænkte man at sende afsted,
og med dette ene Skibs Udrustning smølede man saa længe, at
det først kom afsted sent paa Sommeren 1810. Da det nu oven
i Købet havde en uheldig og besværlig Overrejse, naaede det
først Egedesminde d. 6te November. Det siger sig selv, at man
i Grønland havde opgivet at faa noget Skib dette Aar. Man har
ventet og ventet, maalt de sidste Rester af Provianten, der var
tilbage. For Nordgrønland var det en glædelig Overraskelse, da
Skibet endelig kom. Men hvad hjalp det i Grunden? Paa denne