Atlanten - 01.01.1907, Page 358
— 358 —
tilveje og Skibe sendte ud, der kunde dog sikkert have været
gjort mere derfor, især da Englænderne hele Tiden indtoge ea
meget velvillig Holdning i denne Sag.
Klapmytsen og Nordmændenes Storfangst.
Ved Journalist Henry Elle.
Klapmytsen er efter Hvalrossen og Storkobben, eller Blaasælen,
Ishavets største Sæl. Den er ikke circumpolar, men er en
amerikansk Dyreart, nord for Asien er den saaledes aldeles ukendt.
Blæresæl benævnes den ogsaa, fordi den udvoksne Han paa Snu-
den besidder en Blære, som den kan puste op. Hvad denne Blære
egentlig skal bruges til har vist givet Zoologerne en Del at tænke
over. Enten er den Hannens Pynt for Hunnen eller et Skræmme
middel, der skal forskrække eventuelle Fjender. Hvor Dyrene
opholde sig om Vinteren er ukendt. Rimeligvis paa Drivis (Vin-
teris) eller Storis langt fra Land. Men kommer man tidlig i Marts
op til Bay leen ved Jan Mayen, støder man straks paa Sælen,
dels aarsgamle Unger, af Sælfangerne benævnede »Klapmytsgrise ,
som allerede leve paa egen Haand, dels Hunner med nyfødte
Unger, hvis Skind staar i høj Pris. Drægtige Hunner støde
Sælfangerne aldrig paa i Modsætning til drægtige Hunner af Grøn-
landssælen, der i Marts ere ret almindelige. Dette har givet en gam-
mel Sælfangerkaptajn, J. E. Samuelsen af Tønsberg, den Ide, som
det ogsaa er lykkedes ham at faa realiseret, at Klapmytsen nu
efter de internationale Fredningsbestemmelser aldeles ikke er
fredet. Tidspunktet for Grønlandssælens Fredning er efter samme
Lov flyttet fra 3die til 1ste April. Sælen har altsaa mistet tre
fredelige Dage. Dette er af stor Fordel for Sælfangerne, der ofte
ere oppe i Isen i Midten af Marts og nu kunne drive Fangst paa
Klapmyts hele fjorten Dage førend paa Grønlandssæl. Spredte
Familier af Klapmyts, Han, Hun og nyfødt Unge, træffes i Marts
og April over hele Nordisen. Fra Tønden paa en Storfanger
kan ofte i klart Vejr observeres en Snes paa én Gang. Ses en
Hun med Unge alene paa Isen, kan man være aldeles sikker paa,
at Hannen opholder sig i Vandet i Nærheden. Den stikker da
nu og da sit svære Hovede op imellem Isflagerne, ser paa Hunnen
og puster Blæren op med en gurglende Lyd. Jeg har aldrig set