Atlanten - 01.01.1907, Page 386
— 386 —
langvarig Proces. Fra mine Timer i Zoologi i Metropolitan-
skolen kan jeg tydeligt erindre, jeg lærte, at en Hval kun
kunde holde sig højst en Times Tid under Vandskorpen uden
at behøve at komme op til Overfladen for at trække frisk
Luft. Men dette passer i alt Fald ikke paa Bottlenosen. Der
er enkelte Eksempler paa, at en »Tøndebund« (de store Hanner)
har holdt sig op til 6 Timer i Søen og saa kommet op spil-
levende for at blæse tyve, tredive Gange i Træk. Almindeligvis
kommer Dyret dog op efter en halv Times Forløb. Fire Baade
med Kanon, Harpun og Line ligge da parate til at tage imod
den. Den nærmeste roer tæt ind paa Hvalen og skyder en ny
Harpun i Dyret, helst bag i Hovedet. Træffer Skytten godt,
kommer Harpunen til at sidde saa fast, at Hovedet maa kløves
ombord for at faa Harpunen fri. Ved Linens Hjælp haler nu
Skytten Baaden saa nær Hvalen, at han kan bruge Landsen.
Et eneste Stik i Bygraden kan da dræbe Dyret. En Skælven,
og Hvalen er død. Men selvfølgelig hænder dette næsten aldrig.
Dyret er i stadig Bevægelse, og der er næsten altid nogen Sø-
gang, saa det er umuligt at ramme godt med Landsen. De
andre Baade komme da til Hjælp og der stikkes paa engang
efter Bygrad, Lunger og Hjærte. 1 Halvtimevis. Samtidig
bakker Damperen for at udmatte Hvalen gennem den først fast-
skudte Harpun. Men der er Dyr, særlig Mødre med Unge, som
det næsten er umuligt at faa Livet af. Maaske først efter mange
Timers Forløb »gaar Bottlenosen i Døden«, slæbende med ra-
sende Fart efter sig den eller de Baade, der have Harpun i dem
Disse faa Minutter inden Dyret udaander er det mest spændende
og risikable af al Hvalfangst, jeg har været med til. Et lille
Uheld og Baaden ligger med Kølen i Vejret. Bottlenosen er
Skyld i mange Hvalfangeres Død. Det er dens Hævn, fordi
Fangsten paa den er saa grusom.
En Bottlenosfanger har gerne 14—18 Mands Besætning.
Skytterne lønnes med Maanedshyre, op til 200 Kr. og af hver
»Fisk« 10—25 Kr., eller af hver Ton udkogt Olie. — Den om-
bord kogte Olie, »Sødtolien«, staar i nogle og tredive Pund
Sterling pr. Ton, og en stor Bottlenos giver akkurat en Ton.
Fangstfelterne for Bottlenosen er Langanæsbanken, Havet øst
for Færøerne mellem 0° og 6° v. L., syd for Kap Reykjanæs,
mellem Spitsbergen og Storisen, især paa 77° n. B., mellem Syd
Cap og Bjørneøen, sydvest for Jan Mayen, og endelig »det vestre
Felt« paa 30° v. L. langs Kanten af Storisen under Grønlands
Østkyst. Skønt de fleste Hvaler tages omkring Færøerne og
Island, og Bottlenosfangsten, især med en Damper, er en løn-
nende Bedrift, har Danmark dog intet Fartøj i Fangst.