Atlanten - 01.01.1907, Page 421
— 421 —
og Landets Fangst. Men i Hungers og Sygdoms Tid skulde
Grønlænderne dog kommes til Hjælp med danske Fødemidler.
Det maa upaatvivlelig tilskrives denne og lignende Foranstalt-
ninger, i Forbindelse med den senere indførte Vakcination, at
Grønlands allerede dybt sunkne Folkemængde atter har formaaet
at hæve sig og siden den Tid er i bestandig, skønt langsom
Tiltagen, medens vi overalt udenfor Grønland, hvor Nordame-
rikas oprindelige Indbyggere ere komne i stadig Berøring med
civiliserede Nationer, se dem efterhaanden uddø, se talrige og
mægtige Stammer efter utrolig kort Tid sporløst forsvinde1).
Ved den første nogenlunde paalidelige Folketælling, den i Aaret
1789, beløb Grønlands nationale Befolkning sig kun til 3122
Sjæle. I Juni 1806 var den stegen til 6046. En Grønlænderne
i Aaret 1808 ved Samkvem med en fremmed Nations Skibe
paaført Epidemi af Børnekopper i Forening med de Uaar, som
traf Landet, medens Søkrigen hindrede eller vanskeliggjorde
Forbindelsen med Danmark, virkede saa ugunstig paa Grønlands
Folkemængde, at Landet ved Folketællingen i 1816 kun havde
5836 Indbyggere. Men siden den Tid har den nationale Be-
folkning været i bestandig Tiltagende. 1820 beløb den sig til
6286, 1824 til 6331, 1826 til 6345, 1833 til 7227, 1836 til 7406,
og 1838 til 7482 Sjæle.
Uagtet Grønlands Produktion som en Følge af de i 1782
ved Handelen i Landet indførte Reformer, ikke ubetydelig var
stegen, vedblev den kongelige Handel dog at drives med Tab,
ja med anseeligt Tab. Dette foranledigede, at der i Aaret 1788
blev nedsat en Kommission, der skulde undersøge den grøn-
landske Handels hele daværende Tilstand og derpaa forelægge
Regeringen en Plan, hvorefter enten Handelen kunde frigives
og Effekterne realiseres eller ogsaa fremdeles fortsættes for konge-
lig Regning, men paa en for Statskassen mindre ufordelagtig
Maade.
Ved de af denne Kommission anstillede grundige Undei-
søgelser oplystes det, at Underbalancen for en stor Del hidrørte
’) Grunden var vel den, at i N.-Amerika kunne Europæerne leve af
Landet uden Beboernes Hjælp, det kunne de ikke i Grønland, der-
for bleve Grønlænderne ikke udryddede i Grønland! Var Krigen
med England vedbleven i nogle flere Aar, vare alle Europæerne i
Grønland forsvundne; altsaa er det Eskimoernes Haardførhed, der
har bevaret dem i Landet, ikke de danskes »Kærlighed«.