Atlanten - 01.01.1907, Síða 489
— 490 —
De, der ere Tilhængere af Monopolet, hævde, at vel skulle
Grønlænderne have Frihandel en Gang, men det vil vare længe,
det kan i hvert Tilfælde næppe ske i denne Menneskealder —
og selv om de ikke som nogle af Kommissionsmedlemmerne i
1835 ville paastaa, at Grønlænderne ere »nomadiserende
Vilde«, saa hævde de dog, at de særlige Forhold gøre det
umuligt at indføre Frihandelen, idet Grønlænderne dels staa paa
et altfor lavt Kulturtrin og som Følge deraf ville blive bedragne
af de fremmede Handelsmænd paa den mest ødelæggende Maade,
og dels hævde de, at Brændevin og smitsomme Sygdomme ville
decimere Befolkningen.
Se vi paa disse to Hovedargumenter imod Frihandel, saa
maa det indrømmes, at Grønlænderne vel nok til at begynde
med næppe ville kunne handle med Fordel, og at de blive i
den Henseende bedre behandlede under Statsmonopolet, end de
ville blive det under Frihandel. Men der melder sig her straks
et Spørgsmaal, nemlig dette: Hvorfor er det saaledes, og hvor-
for vil det gaa saadan?
Og Svaret ligger snublende nær: Fordi Grønlænderne under
Monopolet aldrig have lært Pengenes virkelige Værdi at kende.
Dette, at Staten har reguleret og den Dag i Dag regulerer
Priserne baade for, hvad der indhandles og udhandles, har
gjort og gør, at Grønlænderne ikke kende hverken deres Salgs-
produkters eller de europæiske Varers virkelige Værd — og før
end de have forstaaet og lært disse Ting, vil Frihandel selvfølge-
lig bringe dem Tab, ikke blot derved, at de muligvis ikke ville
opnaa den Betaling for deres Varer, som disse virkelig ere værd,
men ogsaa derved, at de alligevel ved at faa højere Priser end
nu faa flere Penge mellem Hænderne uden til at begynde med
at forstaa, at de ere meget mindre værd end nu, fordi de skulle
betale de opsendte Varers virkelige Pris — og en nøje Over-
vejelse af dette Forhold vil saaledes vise, at Monopolet ikke
kan hæves uden Forberedelse.
Hvad den anden Indvending om Brændevin og smitsomme
Sygdomme angaar, da er Faren næppe saa stor, som den gøres
til. Det siger sig selv, at hvis Frihandel blev indført, maatte
der føres skarp Kontrol med de Skibe, der kom til Landet, og
at denne Kontrol maatte øves gennem den danske Stat. Som
der i Kina er bestemte Havne, der maa anløbes, maatte der
selvfølgelig ogsaa være det i Grønland, og ved disse Pladser