Atlanten - 01.01.1907, Side 535
— 536 —
fulde harmoniske Udvikling saaledes, kan den ogsaa gøre det
overfor en hel Slægt. Tænk paa, hvorledes Negrene modtog
Kristendommen, som en knugende Overmagt, som den hvide
Mands Religion, medens de selv stod retløse i et fremmed Land.
De maatte bruge den svageres sørgelige Vaaben, Løgn og For-
stillelse, og det er gaaet i Arv. De blev nedværdigede i deres
Menneskeværd, og det har sat sine Mærker til den Dag i Dag.
»Du skal ikke stjæle«, blev der sagt til dem, der selv var
stjaalne fra deres Hjemstavn; »du skal ikke ihjelslaa«, blev der
sagt til dem, der blev slaaede ihjel for et godt Ord; »du skal
ikke begaa Ægteskabsbrud«, blev der sagt til dem, hvor Ægte-
fælle blev skilt fra Ægtefælle ved Køb og Salg, naar det passede
Ejermanden.
Og husk fremdeles paa, at er der noget, der har brændt
sig ind i Negrenes Erindring, saa er det vor Gerning at faa
dem til at glemme det, at føles den sorte Farve som en Yd-
mygelse og Skam, saa er det vor Gerning at pege paa lige
Menneskeværd, vi hvis Hænder er plettede af uskyldigt Blod.
Lige Menneskeværd — ja, hvem har maaske mest Værd, naar
alt kommer til alt, den, der har været den stærkeste og har
begaaet Uret, eller den, der har været den svageste og har
lidt Uret. Ogsaa hos Negrene findes Gudsbilledet, selv om det
er skaaret i Ibenholt.
Du har maaske lidt ondt ved at genfinde det hos den
gamle Mutter, der kommer rokkende derhenne med sin korte
Kridtpibe i Munden, en lang Kæp i Haanden og et Bundt
Brænde paa Hovedet, men du vil ikke tvivle om det hos de to
tolvaars Børn, der staa der oppe paa Skrænten under Konge-
palmerne, der vokse langs Vandløbet. Er det Morgenens dug-
vaade Friskhed, er det den dybblaa Himmel, er det den vid-
underlige Sol, der saar Guldstjerner paa det høje Græs, er det
Bækkens sagte Rislen, er det Duften af Orangeblomsterne, der
gør, at du føler dig hensat til Edens Have? Maaske, vist er
det, at de to deroppe river dig ikke ud af Illusionen i Øjeblik-