Atlanten - 01.01.1907, Blaðsíða 558
— 559 —
mindre end 70—80 Eskimoer, Mænd, Kvinder og Børn, med
paa sit Skib til Grants Lands Nordspids; paa sin sidste Rejse,
hvor han naaede Nordpolen, har han antagelig haft ligesaa
mange med til sit Vinterkvarter. Det er med andre Ord alle
Stammens bedste unge Mænd, for de gamle lader han naturlig-
vis blive hjemme.
Kan man tænke sig et Folk give et alvorligere,
mere omfattende Kontingent til videnskabelig Forsk-
ning! Men en saadan Eksportering af Stammens ypperste
Kræfter, selv om den kun er foreløbig, vilde selvfølgelig i Læng-
den rumme en stor Fare for det lille Samfund, og man maa
derfor i første Række lykønske Eskimoerne til, at Nord-
polen nu endelig er naaet.
Det kunde maaske i denne Forbindelse more Dem at høre
en Besked, som en ung Bjørnejæger engang bad mig bringe til
den civiliserede Verden; vor Samtale fandt Sted det Aar, hvor
Peary efter 2 Aars Ophold i Stammen netop lod dem puste
ud, og da Cook saa kom derop og ogsaa vilde til Nordpolen.
»Hør, nu er det snart for galt med denne Nordpol, den gør os
jo tilsidst helt hjemløse! Det er nu paa Tide, at den naas, om
ikke for andet saa dog for at skaffe os heroppe Ro i vor Næ-
ring. I hvide Mænd, som ellers er stærk i store Ting, vi ikke
forstaar os paa, har da endelig foresat Jer noget, I ikke kan
klare. Men nu kan I ikke være det bekendt længere, om ikke
for andet, saa dog for den store Navles Skyld!«
Nu har Odak, som Manden hed, endelig faaet Ro, og han
har oven i Købet sammen med Peary selv været med til at af-
sløre den store Navles Hemmelighed.
Jeg maa fortælle endnu et lille Træk om samme Odak,
der har deltaget i saa at sige alle Pearys Nordpolsrejser.
Det var i Aaret 1906, det Aar da Peary naaede 87°14' og
satte en foreløbig Rekord længst mod Nord. Peary havde den-
gang, saavidt jeg husker, 6 Eskimoer med sig, blandt disse
Odak. Eskimoerne havde i flere Dage foreholdt Peary, at de
nu maatte vende om, hvis de ikke skulde sulte ihjel paa Til-
bagevejen ude i Isørkenen; men Peary holdt haardnakket paa,
at de endnu maatte holde ud nogen Tid. De havde haft mange
Uheld, ellers havde Peary sikkert allerede dengang naaet Nord-
polen. Aabent Vand havde opholdt dem, og forfærdelige Sne-
storme i bidende Kulde havde hindret al Fremfart, men saa