Atlanten - 01.01.1907, Síða 664
665 —
Debatten om Forhold, der — som Rink advarer os om —- ligge vore
hjemlige saa fjernt?
Modstand mod Tanken gør ikke Forsøget paa at gribe Ondet
ved Roden mindre paakrævet; man erindre, at først selve Forsøget
kan vise os, hvor dybt Ondet gaar.
Der er mere Reskedenhed i at tale om »Forsøg«, end der vises
fra anden Side, hvor der udtales en Tillid til Fremtiden, der næsten
bliver ensbetydende med Løfter. Og saa er der det, som vist andet-
steds, at kan Forsøget paa at genvinde tabte Goder gennem et
forstandigt ledet Tilbagetog ikke gennemføres, saa vil Niveauet,
ikke derfor være yderligere sænket, intet endeligt vil være tabt.
Saaledes er det ikke, hvis man slaar Haanden af det bærende
Erhverv.
For én Form af, hvad man, hvis Ordet kan bruges uden at
misforstaas, kan kalde grønlandsk Politik er nu i Korthed gjort
Rede.
For den anden er det karakteristisk, at den vil gaa ud fra For-
hold, som de tilsyneladende foreligge udformede, hvad enten den
nu finder, at Lykkebetingelserne virkelig vil forme sig bedre for
et Folk, der endnu væsentlig er Jagtfolk, ved at bringe dets Øko-
nomi ind i et kapitalistisk Spor, eller den mener sig berettiget til
uden videre at handle ud fra et Sortsyn med Hensyn til at vinde
det tabte tilbage, og derfor at burde nøjes med den Opgave at rejse
noget nyt paa Ruinerne, noget altsaa vel i Retning af et lille Evropa
i Grønland.
At vinde tilbage tabte Goder som økonomisk Uafhængighed, et
Selvstyre som Refolkningen nød det, før vor Indflydelse gjorde sig
gældende, og ikke blot et, som indvendig fra er stærkt begrænset
gennem Vanskeligheden ved at tumle med Elementer fra en frem-
med Samfundsorden, vil ingen Forstandig tro, at der kan være Tale
om paa denne Vis. — Men det er sandsynligt, at mere vil gaa tabt.
Bjørnson udtalte engang, at der var et Ord fra Bibelen, Livet særlig
havde lært ham at fæste sig ved, og det var dette, at man skal ikke
søge at uddrive Beelzebul ved Beelzebul. Og har Handelen gjort
Skade og Fortræd i Grønland, saa er det ikke den, man skal eman-
cipere, ikke dens Indflydelse, man skal styrke paa den ansvarlige
Ledelses Bekostning.
Skulde der for denne Politik anføres et sundt Grundlag, maatte
det vel være, at vi i Evropa kunde siges at producere et Overskud
af Tilfredshed og lyst Syn paa Livet, stort nok til deraf at eksportere.