Helgarpósturinn - 13.07.1995, Side 7

Helgarpósturinn - 13.07.1995, Side 7
FERÐAKYNNING Fl M M-TUJ ÐWGlll R“1« íirMn<á?UR UÓSUM PRÝDD BORG En við skulum líta á mannlíf í Hólminum árið 1948 með augum tólf ára gamallar stúlku sem fluttist búferlum með foreldrum sínum úr Elliðaey það sama ár og er búsett í Hólminum enn þann dag í dag komin hátt á sex- tugsaldur. „Mér fannst þetta vera stór- kostleg og ljósum prýdd borg, fólkið var svo fínt til fara og merkilegt og heldra slektið fór út að spássera í sparifötunum á sunnudögum, þá var sagt að það talaði dönsku sín á milli en ég vissi það ekki fyrir víst enda úr eyjunum og við töldumst ekki til betri borgara, sýslumenn, prest- ar og kaupmenn, þetta hélt sig svolítið sér.“ SKELilU KOM TIL BJARGAR Eins og áður sagði hefur tog- araútgerð ekki fest rætur í Hólm- inum og um tíma var deyfðar- ástand í atvinnulífi Hólmara, þorskurinn flúinn eða búinn og hver kom þá til bjargar nema skelfiskurinn sem fáir gátu hugs- að sér að væri matur. Ekki var óalgengt að erlendir ljósmyndar- ar tækju sér far með bátum sem voru á veiðum á Breiðafirði enda er auðugra myndefni vandfund- ið. Einhverju sinni er franskir Ijósmyndarar frá hinu víðlesna tímariti National Geographic voru staddir með skelfiskveiði- Árni hljóp einnig undir bagga með bláfátækri vinnu- konu úr eyjunum þegar hún vildi gefa út handrit að Ijóða- bók. Bókin, Stúlka, eftir Júlíönu Jóns- dóttursem kom út árið 1876 varð fyrsta Ijóðabók konu sem prentuð var hérlendis. mönnum í slíkum túr fylgdust þeir áhugasamir með sjómönn- um draga inn trollið. Brátt blasti við mannhæðarhá hrúga af alls kyns skeljum og ígulkerjum auk krabbanna sem iðuðu alls staðar í hrúgunni. Það var tekið til við að handtína úr hrúgunni og byrj- að á kröbbunum og þeim grýtt Norska húsið átti sér fyrir- mynd meðal sumardvala- húsa norskra auðmanna á sínum tíma en stíllinn á upptök sín hjá Andrea Pallat- ino, eins merkasta arkitekts ítala á seinni hluta 16. ald- ar. Það hýsir nú byggða- safn Stykkishólms. útbyrðis með lítilli eftirsjá. La krabe sögðu Frakkarnjr með tár- in í augunum og böðuðu út höndunqm. La krabe en íslensku sjómennirnir létu sér fátt um finnast enda aldrei dottið í hug að éta krabba fremur en mar- glyttur. En fáir Hólmarar lögðu sér heldur skelfisk í munn áður en skelfiskveiðar hófust og margir gera það ekki enn þann dag í dag þrátt fyrir að þeir hafi lifibrauð sitt af þessum veiðum. Eggert Björnsson sem er úr Arney var fyrsti smábátaskipstjórinn sem hóf skelfiskveiðar. „Fólk hélt að ég væri orðin vit- laus.“ „Það var hlegið um allan bæ,“ bætir Unnur kona hans við. Sjálf borða þau ekki skelfisk. „Ég hef stundum fengið hann á hótel- um,“ segir Unnur með lítilli hrifn- ingu. En Stykkishólmur hefði sjálfsagt ekki komist út úr þreng- ingunum nema með aðstoð skel- fisksins en vinnsla hans er í stöð- ugri þróun. Nýleg ígulkera- vinnsla er á staðnum en hrognin eru herramannsmatur og stað- festar fréttir herma að Japanir éti mulin ígulker til að efla kyn- getuna. Atvinnuástandið er við- unandi í dag og uppbygging á síðasta áratug er töluverð og fólksfjöldi hefur staðið í stað. Þau hjónin Eggert og Unnur eru þung á brún þegar talið berst að krókaleyfum og veiðileyfum og öðrum hömlum. Eggert kastar fram vísu sem honum finnst að segi það sem segja þarf um þessa hluti. Okkar stjórn er œði bág eykst nú þjóðaruandi bráðum kemur kvóti á konurnar í landi Hifemkf þú sefur í Stykkishófi mi Hótel Stykkishólmur er búið rúmgóðum herbergjum með síma og sjónvarpi með báðum stöðvum, veitingasal og bar. Golfarar geta spilað frítt á golf- velli hóteisins og þar er einnig guíubað og starfsfólk hótelsins leiðbeinir þér góðfúslega hvað varðar möguleika á afþreyingu í nágrenninu. Hótelið er með sér- stök tilboð frá 1. september til 30. apríl þar sem sérlega er reynt að höfða til starfsmanna- félaga og hópa. Tilboðið sam- anstendur af rútuferð frá Reykjavík til Bjarnarhafnar þar sem tekið er á móti hópnum með hákarli og brennivíni, en þaðan er ekið áfram til Stykkis- hólms þar sem við tekur þrí- réttaður kvöldverður og dans ásamt gistingu með morgun- verði og allt kostar þetta ein- ungis 7.600 krónur á manninn, og ef gist er í tvær nætur 9.600. Upplagt er að nota tækifærið og sigla um eyjarnar eða fara í ferðir uppá jökulinn og blaðið mælir sérstaklega með danska hiaðborðinu á laugardags- og sunnudagskvöldum, en þess má njóta fyrir 2.450 krónur eða ef farið er í hádegi á sunnudegi, þá kostar það 1.500 krónur. Bensínstöðin selur tjald- svæði á 230 krónur fyrir hvern tjaldbúa en það er frítt fyrir börn. Eyjaferðir reka hótel og gisti- heimili en á því síðarnefnda er hægt að velja milli herbergja með uppbúnum rúmum og svefpokapláss. Hótelið kostar frá 6.500 til 7.900 fyrlr tveggja manna herbergi en svefnpoka- plássið kostar 2.950. Allir eiga kost á gistingu við sitt hæfi. Hvad á að gera í Stykkishólmi? Fyrir utan það að skoða hús, söguslóðir og fara í siglingar býður Stykkishólmur upp á margs konar afþreyingu. Það er hægt að fara í golf, leigja hesta eða reiðhjól og fá sér sund- sprett. Það er hægt að njóta mannlífsins, til dæmis fá sér öll- ara með Hólmurum á Knudsen sem er þorpskráin. Það er hægt að fara í kvöidgöngu upp í Súg- indisey og virða fyrir sér útsýn- ið í kvöldsólinni sem er óvenju- lega falleg í þessu umhverfi en einn Hólmari sagði að eyjan væri ástarhreiðrið á staðnum og stundum jafn fjölfarin og Laugavegurinn á kvöldin. Gissur Tryggvason, eigandi Bensínstöðvarinnar, sem er reyndar líka æðabóndi, sagðist vera of upptekinn við dúntekju í maí og júní til að notfæra sér mikið þá afþreyingu sem væri í boði í Hólminum en hann er eyjabóndi og á í félagi við aðra tvö íbúðarhús í Svefneyjum, sumarhús í Þorvaldsey og gam- alt íbúðarhús í Bjarneyjum. Hann vildi þó mæla með göngu- ferðum upp í Sauraskóg sem er mjög skemmtilegt svæði. „Eg geri mikið af því að ganga þangað bæði á vorin og haustin svo og á veturna. Bensínstöðin á staðnum er mjög sérstök að því leyti að þar lifa allar olíu- og bensíntegundir í sátt og sam- lyndi en það er einnig til marks um andrúmsloftið þar innan- dyra sem er mun hlýlegra en al- mennt gengur og gerist á greiðasölum, bæði blóm og gardínur bjóða gesti velkomna. Allir sem koma í Stykkishólm stoppa þar við til að kaupa bensín eða þiggja veitingar. Fyrir utan bensín og olíu get- ur ferðamaðurinn keypt sér kaffi pylsur, smurt brauð eða hamborgara. Þar er einnig að finna allt fyrir útileguna, grill- og gasvörur, hitunargræjur en auk þess seljum við tjaldstæði fyrir þann aðila sem sér um það. Bensínstöðin er auk þessa eins konar miðstöð bæjarins. Þarna stoppar rútan úr bænum og þegar rútan er að fara safnast fólk saman þar og gönguhópar hittast á bensínstöðinni. Núna nýverið var settur upp ferða- vaki á staðnum og þar má sjá bæði færð og veður á ýmsum stöðum á landinu fyrir utan alls kyns upplýsingar um hótelgist- ingu og bátsferðir. En sjoppan er líka notuð sem samkomustaður, líkt og víðast hvar annars staðar hanga krakkar í sjoppunni á kvöldin og sú skemmtilega hefð hefur skapast að iðnaðarmenn í bæn- um koma þarna í morgun og miðdegiskaffi og hafa þá með- ferðis nestið sitt og kaupa kaffi og sitja þarna og rabba saman og allir vita að á ákveðnum tíma dags er hægt að ganga að þeim vísum þarna.“ NUMMURMAR HAFA AÐDRATTARAFL Fransiskusystur hafa rekið klaustur í Hólminum frá árinu 1936, en þrátt fyrir víðtæka þjón- ustu systranna, barnaskóla og sjúkrahús hefur enginn í þorpinu tekið kaþólska trú að vitað sé Áður fyrr voru tvær sýningar á viku í þessu gamla og skemmtilega bíóhúsi. Nú eru bíósýningar aflagðar í Stykkishólmi. undurfagra bæjarstæði sem heita má umlukið sæ á alla vegu, en er þó dyggilega landfast. Þá spillir ekki hið fagra og heillandi útsýni. En ekkert er fullkomið. Eitt af því sem vantar í Stykkis- hólm er pýramídabygging fyrir stjórnsýslu á hólinn norðan við íþróttahúsið við Borgarbraut. Um eina borg er sagt; sjá Na- pólí og dey. Ég segi sjáið Stykkis- hólm og lifið." sem hlýtur að vera dálítið sér- stakt enda þótt systurnar hafi ekki stundað trúboð með bein- um hætti. Eyþór Benediktsson kennari hefur einstöku sinnum farið með ferðamenn um svæðið en hann segir að íslendingar hafi ekki síst áhuga á Klaustrinu enda séu nunnur ekki á hverju strái hérlendis en sögufrægar slóðir togi einnig í þá og þá er um auð- ugan garð að gresja í Hólminum en Þórsnesið er eitt stærsta sögusvið íslendingasagnanna. Á SJÖ, HÆDUM LÍKT OG ROM „í Stykkishólmi bera borgir og hæðir höfðanöfn og ása og þeg- ar saman er talið mun sannast að Stykkishólmur er byggður á sjö hæðum eins og Róm,“ skrifar Jón Björnsson, fyrr- verandi sýslumaður, í þorpsblaðið Stykkis- hólmspóstinn sem fáir bæjarbúar láta fram hjá sér fara. „Það er ekki ein- göngu átakalaus samruni gamla og nýja tímans í byggingum og mannlífi sem gerir Stykkishólm einn fegursta bæ lands- ins. Ekki síður er það hið Skipavík hefur farið ósködduð í gegnum samdrátt síðustu ára Þekkir ckki gamla BreidaiQardarlagid Ólafur Sigurðsson hjá Skipavík sagðist aðspurður ekki þekkja gamla Breiðafjarðarlagið í báta- smíði enda væri það fyrir hans tíð. „Við erum með skipasmíða- stöð en það eru strangt til tekið ekki smíðuð ný skip heldur er- um við í viðhaldi og þjónustu, sérlega við skelveiðar og ígul- keravinnslu en við höfum aflað okkur sérfræðikunnáttu í því sem snertir skelveiðibáta og veiðarfæri og vinnslutæki. Síðan erum við auðvitað með venjulegt viðhald á tréskipum og stálskipum. Fyrirtækið var stofnað 1967 og stendur mjög vel og er nánast eina stöðin sem hefur farið ósködduð I gegnum síðustu ár niðurskurðar og hremminga," segir Ólafur. „En við erum mjög óánægðir með þá viðleitni ríkisins að veita styrkjum inn í dýrar fram- kvæmdir. Til dæmis styrkja þeir núna verkefni sem fara yfir tíu milljónir. Við erum í smærri verkefnum og njótum því aldrei góðs af slíku." Áður fyrr þóttu breið- firskir bátar einkar létt- byggðir og góðir enda var mikið upp úr því lagt þar sem sigla þurfti grunna voga við hey- flutninga. Flutningabát- urinn Egill var stærsta áraskip Breiðfirðinga á fyrsta áratug aldarinnar. En fyrirtækið stendur vel og þar starfa 25 manns, en veltan fyrir síðasta ár var 106 milljónir og stefnir í að verða mun meiri fyrir þetta ár. Skipavík sem er að hluta til í eigu bæjarins rekur einnig byggingavöruverslun og er rekstraraðili að áfengisútsöl- unni í bænum. HVERNIG ÞÚ KEMST TIL STYKKIS- HÓLMS Þeir sem ekki eru á eigin bifreið eða kunna rútuferð- um vel fyrir aðrar sakir þurfa ekki að kvíða ferða- laginu. Það hefur mikið vatn runnið til sjávar í samgðngumálum Snæfell- inga síðan fyrsta bifreiðin, overlandbíll, kom þangað árið 1928. Helgi Pétursson sem átti og rak samnefnt rútufyr- irtæki á sér langa sögu í ferðum á Snæfellsnesið, þessi þótti góður farkostur á fjórða áratugnum. Þú getur byrjað í Reykja- vík klukkan níu og tekið rútu frá Helga Péturssyni að Búðavegamótum en þar skiptirðu um bíl og sá bíll byrjar á því að fara að Hótel Búðum og þaðan á Arnarstapann en þar er hægt að kaupa bæði gist- ingu, tjaldstæði og ferðir uppá jökulinn auk annarr- ar þjónustu. Bíllinn stoppar þar í tvo tíma viljirðu fara áfram án frekari tafar en hann fer næst sem leið liggur út á Hellissand og bílstjórinn er tileiðanlegur til að stoppa á leiðinni fyrir myndatökur. Því næst er haldið til Ólafsvíkur og þar er hægt að skipta um bíl og fara til Grundarfjarðar og þaðan til Stykkishólms. Eftir allt þetta geturðu snú- ið aftur til Reykjavíkur og verið komin þangað átta til hálfníu um kvöldið. Flestir farþegar kjósa þó að stoppa á einum hinna fjöl- mörgu viðkomustaða, eða öllum, og njóta þess sem þar býðst. Öll rútuferðin kostar fimmþúsund og sexhundruð krónur og það erfarið alla virka daga. Þennan rúnt má fara rang- sælis auk þess sem minni hringir bjóðast og þá fyrir minna verð. Þeir sem kjósa að fara beint til Stykkishólms með rútunni geta lagt upp klukkan sjö á morgnana frá Reykjavík og verið komnir í Hólminn klukkan hálftíu, í tæka tíð til að taka ferjuna Baldur út í Flatey, eða jafnvel siglt alla leið út á Brjánslæk þaðan sem bjóðast rútuferðir um Vestfirðina. Það er góð hugmynd að fara með rútu því að þá þarf ekki að hafa áhyggjur af því að bíllinn bili, eða verði bensínlaus fjarri mannabyggðum. Rútu- ferðalangar þurfa ekki að hafa augun é veginum heldur geta notið alls sem fyrir augu ber á leiðinni auk þess sem það er hægt að hafa félagsskap af öðr- um farþegum. Hvernig væri það?

x

Helgarpósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/286

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.