Vísir - 25.07.1970, Síða 2

HÉ#§
HIKSTAÐ I
FJÖRUTÍU ÁR|
Hraðlæs
George Twitchen, 43 ár a((
gamall herforingi úr hjálpræöis-
hemum setti svolítiö sérstættV
met um daginn. Hann náöi þvn
marki sem hann hafði einsett sérj
en það var aö lesa allar hinar /
27 bækur Nýja testamentisins á^
19 klukkustundum 27 mínútum.;
Herforinginn rak tungunay
stöku sinnum í bolla með vatni, í
blönduðu hunangi meðan á lestr-t
inum stóð, en að öðru leyti nærð /
ist hann ekki.
Og þar sem Twitchen er sann-
ur Breti, þá gat hann ekki látið*
vera að veðja við nokkra van-
trúaða (bæði á guð og lestrar-
hraða Twitahens) 45 pundum. Ogj|
auðvitað vann herforinginn og /
pundin 45 notaði hann til að(j
kaupa biblíur sem gefnar vorut
sunnudagaskóla einum.
Cari Clawson í>/ ára ganiall
maður frá Sacramento 1 Kali-
fomíu hefur hikstaö næstum lát-
laust í 40 ár.
Núna hefur réttur einn loks-
ins ályktað, að vegna þessa leið-
inda hiksta sé Clawson ekki fær
um að vinna, og telur rétturinn
ómannúðlegt að ætlast til þess af
honum að hann hafi atvinnu.
Clawson sagði fyrir réttinum
að hann hefði nokkrum sinnum
misst atvinnu vegna þess aö fólk
það er hann átti viðskipti við
starfsins vegna hefði kært hann
fyrir atvinnurekandanum og talið
að hikstinn væri ekkert annað en
brennivínshiksti.
Clawson var lengi slökkviliðs-
maður og skyldaði rétturinn þ» f
eftirlaunasjóð slökkviliðsmanna^
til að greiða Clawson 537 dollara
mánaðarlega unz hann nær 65*j)
ára aldri. Einnig skyldaði réttur-
inn tryggingasjóð slökkviliðs-
manna tii að greiða Clawson aft-
ur 9.866 dollara sem hann hefur
greitt þvi.
Clawson sagði fyrir réttinum
að hikstinn kæmi og færi hvenær(
sem „honurn", þ. e. hikstanum
þóknaðist, hvort sem væri ájS
nóttu eða degi, og aldrei hefði/j
hann upplifað eina klukkustundw)
án þess að fá hiksta. Sarrit fór(ji
það nú svo, að hann hikstaði ekkitó
í eift einasta skipti á meðan hannijí
var fyrir réttinum.
Bananaát
Og menn keppa f hinum furðu-
lfegu&tu iþróttum: Steyen Nel,
þrítugur Suður-Afríkubúi
um daginn heimsmet í bananaáti
hann át 50l/2 banana á 10 mín-
útrnn. Segir sagan að þegar 10
mínútumar voru liðnar, hafi N1
rokið upp frá borðinu og hlaup-
ið eitthvað framfyrir. Er hann
kom aftur sagði hann: „Ég tók
þátt í keppninni vegna þess að
ég er fþróttamaður af lífi og sál,
og ég naut keppninnar, en gjörið
svo vel að bjóða mér ekki fleiri
banana“. Annar í röðinni í þessu
bananaáti varð 17 ára skóladreng
ur, „Robert Gillespie, sem át 32
banana á jafnlöngum tíma. í*
Harold Lloyd er löngum heí-J
ur verið kallaður einn mesti grín-
leikari allra tíma og meistari>
þöglu myndanna er nú 76 ára/
Jfann heldur ágætri heilsu ennþá.L
en þó voru nýrun eitthvað farin/
að angra hann, svo hann léty
skera sig upp og er nú í góðum^
afturbata.
Bjórmiði
Keith Hooper, tuttugu ogl|
tveggja ára gamall Englendingur
var um daginn sektaður um tvö',
pund fyrir að líma miða af bjór-A
flösku á framrúðu bíls síns. Bjór/j
flöskumiðinn er nefnilega mjögS
líkur skoðunarmiðanum sem þeiri
festa á rúður bíla í Englandi^
þetta árið og villti fyrir lögreglu- (4
og eftirlitsmönnum. W
Auk sektarinnar var Keith^
skyldaður til að fara með bílinnV
sinn f skoðun. ^
(4
V
Þrátt fyrir stríðið fyrir uotni
Miðjarðarhafsins sækir Israel
sig stöðugt sem ferðamannaland.
Fyrstu sex mánuði þessa árs^
komu 194.000 manns í heimsókníf
til Israel sem er talsverð aukn-’
ing frá 1968, en þá komu þangað
188.900 manns fyrstu sex mán-
UðÍML
Það viðgengst margt skrítið i
veröidinni. Sex stoltar mæður ...
sex feit og pattaraleg ungbörn á
nnjám þeirra. Og við erum komin
á ungbarnasýningu í Bretlandi.
Sérhvert þorp hefur vænleiks-
keppni eða sýningu einu sinni á
ári. Og varla er þaö fyrirtæki til,
að það haldi, ekki slíka kroppa-
sýningu á börnum starfsmann-
anna. („Þá kynnist maður konum
vinnufélaganna — þú veizt“).
Þær hafa lengi verið vinsælar
ungbarnasýningar í Bretlandi, en
nú hafa nokkrir læknar skorið
HÁRRÚLLUR
Susie Hill reynir ætið að vera
almennilega til fara og vel greidd,
einkum þó á sunnudögum, og þá
hjálpar mamma hennar henni
v;ð að setja rúllur í háriö. Hún
hefur á hverjum sunnudegi frá
því hún fæddist sett rúllur í hár-
ið sitt, og þeir sunnudagar eru
reyndar ekki svo margir, þvi
Susie er aðeins 15 vikna gömul.
Þegar hún fæddist var hárið
á henni sex þumlunga langt og
það hékk niður fyrir augu, svo
hún sá ekki veröldina í skýru
ljósi fyrr en ljósmóðirin klippti
toppinn. Hún var ekki með venju
legt barnshár, heldur þykkt og
liðað eins og á a. m. k. fjögra
ára barni:
Móðir hennar, Beryl Hill
frá Cheshire, Englandi segir að
í hvert sinn sem einhver sem
ekki þekkir barnið líti hár henn-
ar haldi sá hinn sami að stúlkan
litla sé með hárkollu.
KENNARI 1
SJÖTÍU ÁR
upp herör gegn þessu og heimta/il
að sýningarnar verði bannaðari*)
með lögum. Læknarnir segja að
vænleikskeppni ungbama sé ó-1
holl börnunum og niðurlægjandi
fyrir þær mæöur sem ekki eiga1
þau börnin eða það barnið sem
verðlaunað er. T,
X
Læknamir segja að þetta minniT
alit of mikið á hrútasýningar ogx
auk þess séu slíkar ungbarna-Z
samkomur og svona sýningar^
gróðrarstiur fyrir sýkla og ó-/j
þrif. A
a
Edith Cockerill er nú loksins
að segja skilið við skólann sinn,
en hún verður 90 ára eftir 3 mán-
uði. Edith hefur verið í og við
þennan sama skóla síðan árið
1885 er hún innritaðist í hann
sem nemandi. Þetta er skóli heil-
ags Nikulásar og er barnaskóli,
en á þeim tíma sem Edith Cock-
erill innritaðist I henn luku ensk
börn skyldunámi við 14 ára ald-
ur. Og strax ári eftir að Edith
lauk skyldunni, var hún skráð
við skólann sem barnakennara-
nemi. 8 árum síðar, er hún var
orðin 22 ára, var henni gefið op-
inbert leyfi til að takast á hendur
barnakennslu. Og auðvitað þáði
hún stöðu við skóla heilags Nik-
ulásar. Þar starfaði hún síöan
sem kennslukona unz hún varð
skólastjóri. 1936 varð hún að
hætta sem skólastýra en var bá
gerð að formanni skólaráðs :>g
hélt áfram fullum störfum í þágu
skólans.
Á þessum tíma sem hún hefur
þjónað menntastofnun heilags Nik
ulásar hafa verið 6 þjóðhöfðingjar
i Bretlandi. „Ég er viktoríönsk
og mun ætlð verða", segir Edith
„mér geðjast bezt að félagsskap
viktorlansks fólks. Nei, ég
felli mig ekki við allt þetta tal
um uppeldismál og uppeldis-
fræði“, segir hún „og svo þykj-
ast þeir ætla að fara að kenna
börnunum allt um kynferðismál!
Nei, ég vil að börnin séu böm
eins lengi og hægt er, þau eiga
að vera „hrein" unz þau sjálf
komast að vissum hlutum!‘‘
„Þegar ég byrjaði að kenna,
kenndu kennararnir hvaða fag
sem var, en núna er ekkert ann-
að en sérhæfing. Sérfög og hærra
kaup“.