Vísir - 08.04.1975, Side 2

2
Vísir. Þriðjudagur 8. april 1975
vimsm:
Áttu von á sjómanna-
verkfalli?
Asmundur Böövarsson, háseti:
Nei.andsk.... ég trúi því ekki. bað
verður að reyna aö ná sam-
komulagi.
Jón Aðalbjörnsson, háseti: Ég
reikna með þvi. Ég held þó ekki,
að það verði langt. Ætli það verði
ekki 3-4dagar. bað ber svo mikið
ámilliaðþaðhlýturað verða. Við
verðum að fá eitthvað af þessum
kröfum framgengt.
Björgvin Guðmundsson, kokkur:
— Ég á von á verkfalli, já. bað
stendur að minnsta kosti yfir á
meðan vertiðin verður. Mér lizt
ekkert á að fara i verkfall, ég er á
móti verkföllum yfirleitt. En nú
virðist lika vera að glæðast
fiskiriið.
Arni Pálsson, bilstjóri: Nei, ég
reikna með að það veröi samið.
Sigurður Ingólfsson, biistjóri:
Nei, ég held það veröi ekki verk-
fall. Ætli þeir reyni ekki að fresta
frekar.
Kristinn Antonsson, bilstjóri: Ég
vona, að það komi ekki til, og ég
er nokkuð bjartsýnn á það. Ef það
kemur verkfall, þá er allt stein-
dautt, þá er hreinlega úti um ver-
tiðina.
Friðarsamtök
gefa sig fram:
Ekkert er
en frelsið
- segir formaður
Víetnamnefndar-
innar á Islandi í
svari til G.G.
Ólafur Gislason, formaður Vlet-
namnefndarinnar á tslandi,
skrifar:
,,í lesendadálki Visis laugar-
daginn 5. aprfl birtist fyrirspurn
frá G.G. um Vietnamnefndina á
Islandi og afstöðu hennar til
striðsátakanna i Vietnam und-
anfarið. Okkur er ljúft að verða
við beiðni G.G.
1 Vietnam eigast við tveir
striðsaðilar, annars vegar
Bandarikjastjórn, sem beitir
fyrir sig gegnumrotinni lepp-
stjórn Thieu forseta og mála-
liöaher hans, hins vegar megin-
þorri vietnömsku þjóðarinnar. I
S-VIetnam er það bráðabirgða-
byltingarstjórn lýðveldisins S-
Vietnam, sem er hinn eini rétti
fulltrúi þjóðarinnar.
í Parisarsáttmálanum um
endurreisn friðar i Vietnam
staðfesti Bandarikjastjórn ósig-
ur sinn i styrjöldinni að aflokn-
um hinum villimannlegu loft-
árásum á Hanoi um jólin 1972.
Fyrsta grein Parisarsáttmálans
hljóðar svo: „Bandaríkin og öll
önnur ríki virða sjálfstæði, full-
veidi, einingu og landfræðilega
einingu Víetnam i samræmi við
Genfarsáttmálann um Vietnam
frá 1954”.Fjórða grein sáttmál-
ans hljóðar svo: „Bandarikin
munuekki lialda áfram hernað-
arihlutun eða ihlutun i innri
málefni S-Vietnam”.
bað er óþarfi að orðlengja
það, að Bandarikjastjórn stóð

bau „flýja frelsið'
aldrei við skuldbindingar sínar i
Parisarsáttmálanum. Saigon-
stjórnin hélt uppi stórfelldum
loftárásum og innrásarherferð-
um á frelsuðu svæðin allt frá
fyrsta degi, sem vopnahléð átti
að taka gildi. Bandarikjastjórn
hefur látið Saigonstjórninni i té
3. stærsta flugher i heimi. Enn
til skamms tima hafa um 25000
bandariskir hernaðarráðgjafar
verið i S-Vietnam. bað vita
allir, að Saigonstjórnin með
lögreglu sina, fangabúðir,
einangrunarbúðir og 500.000
manna her er rekin eins og
hvert annað fyrirtæki fyrir
bandariskt fjármagn. bað er
þessi ihlutun Bandarikjastjórn-
ar i innri málefni S-Vietnam,
sem hefur dregið striðið á lang-
inn og skapað þjóðinni þær
gifurlegu þjáningar, sem striðið
hefur kostað.
Frá upphafi hafa bráða-
birgða-byltingarstjórnin og
þjóðfrelsisher hennar virt
Parisarsáttmálann. bjóð-
frelsisherinn varði fólkið á
frelsuðu svæðunum gegn inn-'
rásum og loftárásum Saigon-
hersins. bað var ekki fyrr en i
október s.l., að þjóðfrelsisher-
inn sá sig tilneyddan að leggja
til atlögu við herbækistöðvar
þær,sem Saigonherinn notaði til
árásarferða sinna. begar al-
þýðu S-VIetnam varð ljóst, að
Bandarikjastjórn og leppar
hennar i Saigon ætluðu sér að
halda striðinu áfram, reis upp
mikil mótmælaalda gegn
Saigonstjórninni á yfirráða-
svæði hennar. bessi mótmæla-
alda hefur nú þróazt upp i upp-
reisn allrar þjóðarinnar, og
þjóðfrelsisherinn hefur nú tekið
af skarið og rekið leifarnar af
málaliðaher Thieus af höndum
sér I stórsókn, sem ekki á sinn
lika I sameiginlegri hernaðar-
sögu heimsvaldasinna gegn
þjóðum þriðja heimsins. Friður
I Vietnam er loks i sjónmáli eftir
áratuga baráttu og yfirgengi-
legar fórnir og hetjulund óbug-
andi og einhuga þjóðar.
Eins og fréttirnar undanfarna
daga bera með sér, þá hefur
yfirstandandi stórsókn kostað
þjóðina miklar fórnir. En i sam-
anlagðri rógsherferð megin-
þorra islenzkra fjölmiðla gegn
vietnömsku þjóðinni undan-
gengin ár hefur óhróðurinn og
lygin þó aldrei verið yfirgengi-
legri en siðustu vikurnar. Viet-
namska þjóðin er sögð á flótta
undan þjóðfrelsishernum, þegar
hálfrar milljón manna her
Saigonstjórnarinnar er i upp-
lausn og á flótta, en flugherinn,
sem er sá þriðji stærsti i heimi,
heldur uppi stöðugum loftárás-
um á frelsuð svæði. bað er aug-
ljóst, að þar sem til hernaðar-
átaka kemur, er ekki griðland
fyrir óbreytta borgara. Margir
hörfa þvi undan, og þar hafa
þeir aðeins eina leið, þvi ekki er
hægt að hörfa i gegnum viglin-
una þar sem átökin eru hörðust.,
Hins vegar hefur þjóðfrelsisher-
inn i þessari sókn frelsað
milljónir manna undan ógnar-
stjórn Thieus og stríðsglæpa-
sveitum hans, sem i skelfing-
unni skjóta nú jafnt á óvonaða
flóttamenn sem aðra. Heilar
herdeildir Saigonhersins hafa
gengið i lið með þjóðfrelsishern-
um, og nú siðast berast þær
fréttir, að jafnvel i Saigon séu
hermenn Thieus farnir að leita
uppi þá bandarisku striðsglæpa-
menn, sem enn eru eftir i borg-
inni og fara nú ránshendi um
slúmmhverfi Saigon rænandi ó-
málga börnum i auglýsinga-
skyni fyrir mannúð og barn-
gæzku þeirra Ford og Rocke-
feller.
Vietnamnefndin á Islandi læt-
ur þessi mál til sin taka, þvi það
er skylda okkar, það er skylda
islenzkrar alþýðu að sýna bróð-
urhug til þessarar þjóðar, sem
er reiðubúin að fórna öllu fyrir
það, sem manninum er dýrmæt-
ast: frelsið. Vietnamnefndin
mun þvi gangast fyrir fjáröflun-
arherferð á næstu vikum undir
kjörorðunum: FULLUR
STUÐNINGUR VIÐ bJÓÐ-
FRELSISöFLIN 1 S-VÍETNAM
— SöFNUM EINNI MILLJÓN
FYRIR 1. MAÍ. Söfnunin verður
formlega hafin með fjáröflunar-
fundi laugardaginn 12. april
næstkomandi, og vinnur nú þeg-
ar fjöldi félagasamtaka að
undirbúningi þessa átaks. Vænti
ég þess, að G.G. og aðrir frið-
elskandi lesendur Visis muni
veita okkur lið i þessari herferð
hafandi i minni orð Ho Chi
Minh: „Ekkert er dýrmætara
en frelsið”.
„Úrbóta þörf ef Vatnsleysuströnd á ekki að
hggjast í eyði..."
Guðbergur Aða ls teinsson
skrifar:
„Markviss afturför hefur átt
sér stað i samgöngumálum
Vatnsleysustrandar, allt frá þvi
að Reykjanesbraut var lögð
vfðsfjarri mannabyggð I ráð-
herratið Ingólfs Jónssonar.
bá voru gefin mörg og fögur
loforð um að halda samgöngun-
um að og frá Vatnsleysuströnd
jafngóðum — ef ekki betri — og
þær voru áður en Reykjanes-
brautin var lögð langt upp i
heiði. bað átti að framkvæma
meö þeim hætti, að farþegum
yrði ekið i nokkurs konar mini-
rútu frá Vatnsleysuströnd upp
að Reykjanesbraut f veg fyrir
Sérleyfisbifreiðar Keflavikur.
bær ökuferðir átti rikið að kosta
til hálfs á móti hreppnum.
Likt og I ævintýri gekk þetta
allt vel i nokkur ár og flestir
‘voru ánægðir. En i ráðherratið
Hannibals Valdimarssonar
hætti rikið skyndilega að kosta
þessa minf-rútu á móti hreppn-
um. Vatnsleysustrandarhrepp-
ur gat engan veginn staðið undir
þessum kostnaði einn, svo eitt-
hvað varð að gera.
Málið var einfalt fyrir hið
máttuga samgöngumálaráðu-
neyti, það skipaði einfaldlega
S.B.K.aðaka nokkrum sinnum á
dagigegnum Vatnsleysuströnd,
svo mannskapurinn héldist
rólegur.
Smátt og smátt hafa sér-
leyfishafarnir verið að fækka
þessum ferðum, og nú er svo
komið, að þeir fara aðeins einu
sinni á dag i gegnum ströndina
frá Keflavik og einu sinni á dag
á leiöinni úr Reykjavik.
En það er ekki nóg með það,
heldur fylgir þessum stórkost-
legu ferðum tilkynningarskylda
frá þeim, sem vilja fá að njóta
þessarar „þjónustu”.
Samgöngur um Voga eru eitt-
hvað betri, svo ekki sjá Voga-
menn ástæðu til að kvarta, en á
ströndinni einni eru yfir 40 hús
og búa margir I hverju húsi.
bama er þvi verið að kippa ibú-
um 40 húsa úr vegasambandi —
þvi hver hefur efni á einkabfl i
dag?
í þessu máli er mikilla úrbóta
þörf, ef Vatnsleysuströnd á ekki
að leggjasthreinlega i eyði. Eða
kannski það sé það, sem vakir
fyrir ráðamönnum? !! ”
Er þetta framtiöin? spyr bréfritari I myndatexta, sem hann
sendir með þessari teikningu sinni.