Vísir - 10.07.1975, Síða 3

Vlsir. Fimmtudagur 10. júli 1975.
3
„Maður hefur samvizkubit ytir því
að vera sólarmegin í lífinu"
-spjallað við séra Bernharð Guðmundsson, sem starfað hefur í tœp þrjú ár í Eþíópíu
„Það er mikil reynsla að
fylgjast með þjóð i deiglu nýrra
tima og ég finn þegar hingað er
komið, hve mikil spenna liggur i
loftinu I Adis Ababa miðað við
hér á landi,” sagði séra Bern-
harður Guðmundsson, sem
starfað hefur við fjöimiðlastöð i
höfuðborg Eþiópiu á vegum
kirkjunnar. En Bernharður er
staddur hér I sumarfrii.
,,í Eþiópiu er mikill munur á
rikum og fátækum. Þar er
ólýsanleg örbirgð og ungbarna-
dauði er mjög algengur eða um
50% allra barna deyja áður en
þau ná tveggja ára aldri,” sagði
Bernharður.
,,NU er kvennaár og i þvi sam-
bandi er mikið talað um frelsi
konunnar. 1 Eþiópiu eru konur
mjög lágt skrifaðar. Þær eru
t.d. aðal burðardýrin ásamt
ösnum. Það þykir nefnilega
ósæmilegt fyrir karlmenn að
bera þungar byrðar. Oft má sjá
konu með þungt viðarknippi á
bakinu, en á eftir dólar eigin-
maðurinn með asna I eftirdragi,
sem ber sömu byrðar og eigin-
konan er með á bakinu.
Hjónabönd eru yfirleitt mjög
laus i reipunum og mikið um
það, að eiginmaðurinn yfirgefi
konu og börn. Þá hefur konan
þrjá möguleika til að framfleyta
sér og börnum sinum. Ef hún er
falleg þá getur hún gerzt
vændiskona, annars gerist hún
vinnukona eða burðarkona.
Vændi er geysimikið stundað.
En nú fer fram mikið umbóta-
starf á vegum ýmissa innlendra
og erlendra kvennasamtaka,
sem er fólgið i að endurhæfa
vændiskonur. Þeim er kenndur
einhvers konar iðnaður til dæm-
is að búa til sultu.
Réttaröryggi er litið i landinu.
Til dæmis varð einn islenzkur
kunningi minn valdur að um-
ferðaróhappi. Hann varð að
koma átta sinnum fyrir rétt, þvi
að hann vildi ekki múta vörðum
laganna, sem er mjög algengt
til að losna við ýmis óþægindi.
Ég held að við íslendingar
gætum lært mikið af Eþióp-
um”, hélt Bernharður áfram.
„Til dæmis er hugtakið
einmanaleiki ekki til I máli
þeirra, þvi samhjálp er mikil.
Fátækur Eþiópiubúi, sem
hyggst flytja til borgarinnar I
atvinnuleit, getur flutt beint tii
ættingja sinna ef hann á ein-
hverja þar, og þeir miðla honum
af sinu svo lengi, sem nokkuð er
til.
Svo við komum inn á fjölmiðl-
ana, þar eð ég starfa við einn
slikan, þá fannst mér mjög
merkilegt að fylgjast með þvi,
hvemig herstjórnin gróf undan
virðingu og valdi keisarans og
fjölskyldu hans með hjálp fjöl-
miðla. Meðal annars komu þeir
fyrir sjónvarpstækjum á viða-
vangi og hvöttu fólk til að horfa
á tækið á ákveðnum degi. Þar
sýndu þeir heimildarmynd um
hungursneyðina, sem BBC hafði
gert, en höfðu klippt myndina til
áður eftir eigin höfði. Sýndu þeir
til dæmis þegar kona skreiddist
að uppþornuðu vantsbóli, en dó
svo að segja á staðnum, þar eð
ekkert vatn var að fá. Strax á
eftir sýndu þeir mynd úr
keisarahöllinni, þar sem
kampavinið flaut i stórum stil.
Þeir sýndu barn vera að borða
skordýr, en rétt á eftir sást
mynd, þar sem keisarinn var að
fæða hunda sina á ýmsu góðgæti
af silfurdiski.
„Oft er maður með sam-
vizkubit yfir þvi, hve misskipt-
ing gæðanna er mikil og að
maður sjálfur er sólarmegin i
lifinu,” sagði Bernharður.
„Að lokum vildi ég segja
þetta, að allir sem koma til
þriðja heimsins ættu að hafa i
huga, að maður er ekki þangað
kominn til að gefa aðeins sjálfur
heldur lika til að taka á móti,
þvi að þessar þjóðir hafa riku-
lega aflögu hvað snertir ýmis
svið mannlegs lifs.” — HE.
Séra Bernharöur Guðmunds-
son.
Kúlurnar ekki taldar í
tengslum við beinagrindina
„Lokaskýrslu fáum við
væntanlega I dag eða á morg-
un”, sagði Magnús Eggertsson,
yfirlögregluþjónn rannsóknar-
iögreglunnar, þegar við höfðum
samband við hann i morgun.
Talið er, að beinagrindin sé af
karlmanni, liklega um fertugt.
Fjórir menn hurfu sporlaust á
árunum 1951-1955 og gæti hann
verið einn þeirra.
Skammbyssukúlurnar tvær,
sem fundusti gröfinni, eru tald-
ar vera frá striðsárunum, þegar
skotæfingar áttu sér stað á
svæðinu, en standa ekki i sam-
bandi við dauða viðkomandi
manns.
Um 20 manns hafa horfið frá
þvi á árinu 1951, en lögreglan
telur ástæðu til að ætla, að þetta
hafi gerztá fyrrgreindum tima,
árunum 1951-1955.
— EA
Skoðuðu stofnanir
og veiddu
Borgarfulltrúar Moskvuborg-
ar, þeir N.J. Sytchew og B.V.
Pokarshevskij, sem hér eru i boði
borgarst jórnar Reykjavikur,
hafa nú skoðað ýmsar borgar-
stofnanir og fyrirtæki rekin á
vegum borgarinnar eins og
Bæjarútgerðina og Dælustöð hita-
veitunnar að Reykjum. Einnig
var áburðarverksmiðjan skoðuð.
Gestirnir renndu fyrir lax i
Elliðaánum og fengu þrjá væna
laxa.
Fariö var með þá upp I Breið-
holt og fjölbýlishús skoðuð. Þá
þrjá laxa
var þeim boðið inn i eina ibúðina,
en fulltrúarnir sýndu mikinn
áhuga á aö kynna sér islenzk
hibýli.
Farið var i ferðalag út fyrir
borgarmörkin m.a. að Gullfossi
og Geysi og til Akraness.
Borgarfulltrúarnir frá Moskvu-
borg voru með þessari heimsókn
sinni að endurgjalda för
reykviskra borgarfulltrúa til
Moskvu, sem þar dvöldust i októ-
ber siðast liðnum i boði borgar-
stjórnar Moskvuborgar.
— HE.
Fyrir utan Arbæjarsafnið taliö frá vinstri: Sigurjón Pétursson borgar-
fulitrúi, B.V. Pokarshevskij, N.J. Sytchew, Björg Bjarnadóttir, sem
vinnur við Arbæjarsafnið, og Birgir Isleifur Gunnarsson borgarstjóri.
Ætla að halda sig við yfirlýsingu til
■ r xm r •••■ |« Nóttúruverndar
sloðir nema a joklmum ■«.
Frakkarnir eru nú búnir að
koma hérna og lýsa þvi yfir, að
þeir hafi aidrei hugsað sér að aka
utan islenzkra vega, heldur
aðeins að reyna véihjólin á
islenzkum jöklum.
Þetta sagði Arni Reynisson i
Náttúruverndarráði, en mikið
hefur verið rætt um komu Frakk-
anna fimm, sem komu um helg-
ina og að þeir hafi ætlað sér að
taka auglýsingakvikmynd hér.
„Það hefði jafnvel getað gefið al-
ranga hugmynd af þvi, sem
Kvartmíluklúbburinn
1 frétt um kvartmiluklúbbinn i
blaðinu i fyrradag var vegna mis-
skilnings sagt, að varaformaður
klúbbsins væri ólafur Vilhjálms-
son. Varaformaðurinn er Sigurð-
ur Jakobsson.
ætlazt er til af fólki, sem ferðast
um óbyggðir Islands”, sagði
Arni. Frakkarnir hafa aðeins
fræöslumynd i huga og er það til
dæmis afar vinsælt hjá frönskum
æskulýðsklúbbum að fá menn til
að segja frá ferðum sinum.
Ami vildi leggja áherzlu á, að
það er hægara sagt en gert i
óbyggðum, þar sem hver og einn
er með sinn jeppa, að ráða við það
vandamál, sem hlytist af akstri
utan vega.
I lögum Náttúruverndarráðs
segir að setja skuli sérstakar
reglur um akstur ökutækja og
umgengni ferðamanna i óbyggð-
um, þar á meðal um merkingu
bilaslóða. Er ráðinu skylt aö
banna allan óþarfa akstur utan
vega og merktra slóða, þar sem
náttúruspjöll geta hlotizt af. —
EVI.
Þannig getur landið farið undan
tillitsiausum akstri i óbyggðum.
VERÐSÝNISHORN:
Kaffi
ALMENN1 VERO
VIÐIS
KR. 118.00 VERÐ KR.
PAKKINN

PAKKINN
00
ÁVAXTA
ALMENNT VERO
2 I KR. 613.00
112 I KR. 485.00
VÍÐIS VERÐ KR.
387.00 2 I
316.00 11/2I
Djus
gpM VÍÐIS VERÐ KR.
Egg 350.00/KG
SUMIR VERZLA DYRT — VERZLUNIN VÍÐIR
AÐRIR VERZLA HJA OKKUR STARMÝRI 2