Lesbók Morgunblaðsins - 07.12.1930, Side 7

lesbók morgunblaðsinS
383
raða sjer fram á skipið, setja sam-
an lóðabala, binda þá og undirbúa
sig til að stokka upp lóðina, því
að hver lóð er tekin jafn-óðum og
stokkuð upp. Er það all-kalsamt
i frosti og sjógangi.
Tími sá, sem fer í að draga, er
opt langur, og er það verk eigi
biiið, þótt byrjað sé kl. 6 til 7,
fyrr en um kl. 1 til 2, sé gjört,
ráð fyrir 70 til 80 lóðum. Meðan
á drætti stendur, skjótast menn
niður, einn og tveir, til að eta,
og drekka kaffi, og skipta menn
þá með sér verkum.
Þegar lóðin hefir öll verið dreg-
in og uppstokkuð, byrjar aðgjörð-
in á fiskinum, og eru flatningsborð
reist upp, bæði stjórnborðs og
bakborðs megin. Ná þau út að
borðstokk og inn á fiskkassann.
Hefst þá flatning, fletja tveir eða
þrír við hvort borð, einn hausar
fyrir livort borð, en annar skolar
fiskinn frá þáðum borðuin, en einn
fer í lestina og saltar fiskinn. Á
meðan að aðgjörðin stendur yfir,
er haldið upp undir land, og þá
er henni er lokið, fá menn sér
bita eða kaffi. Síðan er tekið til
óspilltra málanna aptur, farið að
beita og út á vaztir .
Ei eigi J étt fyrr en skip er
fuUt, ef unnt er. Tekur það svona
5 til ti daga með 30 rúmlesta skip.
Þennan tíma er lítt sofið, eink-
um efr vorar og nótt fer að birta,
og verður mönnum þá opt liugsað
til þeirra, er í landi lifa við nægan
svefn og öll þægindi.
Gamall sjómaður.
-— Heyrði konan til þín þegar
þú komst lieini í uóttt
— Þú getur getið því nærri!
Hún er svo laussvæf, að hún heyr-
ir þegar loftvogin fellur.
Tvö kvæði.
Höfundur þessara kvæða, flutti
nokkur Ijóð sín á skemtun stú-
denta í Gamla Híó 1. desember og
hlaut óspart lof áheyrenda. Meðal
þeirra Ijóða, er liann las þar, var
fyrra kvæðið er hjer birtist:
Afturelding.
Enn á ný er frón að fæðast.
Fjöll í morgunþoku vaða.
Dagiun unga í rauðum reifum
Kán og dætur liennar baða.
Jtráðum rís hin mikla móðir
máttug, ung, af beði valdn,
kastar glæstri skýja skykkju,
skírt af ást og dansar nakin.
í þeim dansi er dýrsta Ijóðið
dóið á vörum þúsundanna;
þar sem ríkir liennar heiði
hittast óskir guða og manna.
Koma að handan klökkvir vindar,
kyssir sæinn þögul ströndiu.
Enn þá Ijýmar sól hin sama
sem þann dag er skópust löndin.
Andlátsorð afbrotamannsins
Uppeldi liefi jeg ldotið
hráslagaiega rotið,
einmana á fleka flotið
forina niðrí hrotið.
Löstiinum liefi jeg lotið
•
lögin margsinnis brotið,
oftlega um aðra Iinotið,
engrar liandleiðslu notið.
Bráðum er þrekið þrotið,
þreyttur fell jeg í rotið.
Ýtið mjer út í skotið
andvana og brennið kotið.
Helgi Sveinsson
frá Hraundal.
Nýtt alhcimsmál.
Margir menn liafa spreytt sig á
því að fhma upp alheimsmál, sem
allar þjóðir geti hagnýtt sjer.
Nú hefir prófessor Ogden í Cam
bridge reynt að leysa þenna vanda
á annan liátt en þann að búa til
nýtt mál. llann héfir búið til mál
úi ensku og eru ekki í því nema
710 orð, og Iiann fullyrðir að þau
nægi til þess að lýsa öllu nema
,,tekniskum“ viðfangsefnum; til
þess að lýsa þeim segir hann að
þurfa muni 300 orð í viðbót. —
Þegar þess er nú gætt að í hverju
blaði af „Times“ koma að meðal-
tali fyrir um 50.(XK) orð og orða-
sambönd, þá verður manni það
Ijóst hvílíkur hægðarauki það
m uni vera að nota þetta nýja mál
-—: þessa ,,niðursoðnu“ ensku. Pró-
fessor Ogden hefir sýnt, að komast
má af með þennan orðaforða, því
að liann hefir látið þýða þýsku
skáldsöguna „Carl og Anna“ eftir
Leonard Frank á þetta mál siht, og
cru þó í þýsku útgáfunni uin
25.000 orða. — f þessari nýju
ensku eru engar sagnir og minnir
liiin því á símskeytamál. Nú er
eftir að vita livort þetta mál ryð-
ui sjer til rúms sem albeimsmál.
f New York eru fleiri tslsímar
heldiir en í London, París, Berlín,
Lcningrad og Kóm að samanlögðu.
Þar eru fimm stærstu brýr heims-
ins. Þar eru rúinlega 2000 leikhús
og kvikmyndabús og rúmlega 1500
kirkjur. 300.000 gestir koina til
borgurinnar á hverjum degi. 52.
hverja sekúndu kemur þangað
farþegalest, 13. hverja uiínútu
eru hjón gefin saman, 6. hverja
mínútu fæðist barn, 10 hverja
niínútu er stofnað nýtt firina og
51. liverja mínútu er nýtt hús
fullsmíðað.
s»o
-i— Ileyrðii, livað ern góðir siðir.’
— Það er sá hávaði, sem þú'
mátt ekki gcra, þegar þú borðar
sújiu.