Lesbók Morgunblaðsins - 07.12.1930, Side 8
,‘584
Ljóð.
(Lyrik).
•Ivrit svu sem iiví jeg vaki
og viðkvæmni um mig fer,
ein saga frá Siglufirði
fer seint úr liuga mjer.
Það húmaði’ og glaðlega geugu
um göturnar lialur og snót;
einn bátur við bryggjuna lenti,
einn bátur með snyrpinót.
Illíðin var dökk — af hafi
heilnæmum iiða sló.
í einu ágætu húsi
ein ágætis kona bjó.
Hún átti sjer dýrmæta dóttur,
sem ^ar dygðug og fögur og netf,
og dóttirin unui mjer cinum,
sein ekki var neina rjett.
A ofangreindum aftni
jeg ætlaði’ að fornum sið
að „húkka“ í Helgu mína,
en hún var þá ekki við.
Ln frúin var rökvís og ræðin
og reyndist mjer þjóðleg og kát,
hún sagði að Helga sín hefði
ldanpið ofan í bát.
Mjer þýddi víst, því miður, ekki
að þenkja' upp á hana meir,
einn háseti' á „Herjólfi langa“
hjeti — að sig minti — Geir.
Minn barmur af bræði lyftist
og brúniu varð þung og Ijót.
Við bryggjuna lá þessi bátur,
þcssi bátur með snyrpinót.
Minn harmur varð hryllilegur
bg hamingjan dauða-sjúk;
jeg kysti samt frúna í framan
og fann ’lnin var holdug og mjúk.
>Síðan fer engum sögum
uni „Z“ og þau ástamál.
Það sást einhver sitja um kvöldið
við sumbl upp í Hvanneyrarskál.
Söknuður margur og sorgir
sálunum neita um hvíld,
fúlt er þá fegurstu draumar
,,forkU’tðrast“ „iiorðitr í síld“.
Helga um göturnar gengur
með glóhærðu börnin sín,
og frúin er fegursta kvinna
og frægasta yinkona mín.
Z.
Lhsbók morgunblaðsíms
Smælki.
Borgarbúi: Signor, signor, það
getur ekki verið að þjer hafið sjeð
Kóm á einum degi.
Bandaríkjamaður: Jú, — við
skiftnm erfiðinu á milli okkar —
konan mín skoðaði kirkjurnar og
jeg söfnin.
'r,‘ sntwj
— Jóhann, klukkan datt niður
af veggnuin áðan, og ef það hefði
skeð svo sem mínútu fyr, mundi
hún hafa koinið í höfuðið á
mömmu.
— Já, ér það ekki eins og jeg
liefi altaf sagt, að þessi klukka
var of sein.
Prá Chieago. — Hvernig fór
hann Kristófer að því að sleppa?
— Fyrir snarræði. Iíann skaut
eina yitnið sem til var.
— Piparsveinn er bölsýnismaður.
— Já, og giftnr maður vair bjart-
sýnismaður.
taafoldarprcntamiBja h.t.
— Eruð þjer nú alveg viss um
það að ein flaska af þessu meðali
nægi til þess að rækta á mjer
skallann?
— Já, það held jeg — að minsta
kosti hefir það aldrei komið fyrir
að neinn maður hafi keypt meira
ei' eina flösku.