Lesbók Morgunblaðsins - 30.08.1931, Síða 8

272
LESBÓK MORGtTNBLABSINS
Smælki.
Lærlingurinn: Var það nú kaun-
skt‘ na.uðsynlegt að slá mig niður
á þennan hátt?
Hnefaleikakennarinn: 0, sussu
nei, J eg kann tuttugu aðrar að-
ferðir til þess.
Hótelgestur rekst á konu, sem
iíka er gestur þar, og er hún að
sækja sjer vatn í könnu. Hann
segir:
— Því í ósköpunum eruð þjer
sjálf að sækja va.tn? Þjer eigið að
hringja á þernuna og láta hana
gera það.
— Það er hvergi hægt að
hringja.
— Jú, jú, bjallan er rjett við
rúmið.
— Nei? Þernan sagði að það
væri brunaboði og að jeg mætti
ekki koma við hann nema lífið
lægi við.
Hún: Hafið þjer heyrt það að
Sigurður var fluttur í sjúkrahúsið ?
Hann: Það getur ekki átt sjer
stað. Jeg sá hann í gærkvöldi í
Hótel Borg og þar vai* hann að
dansa við ljómandi fallega. stúlku.
Hún: Já, ]>að er rjett, en konan
ihans sá liann þar líka.
í bannlandi.
* Bifreið staðnæmist íyrir framan
gistihús og dyravörður kemur
hlaupandi.
, Bíleigandinn: Látið mig fá dá-
lítið af bensíni.
— Sjálfsagt — og hvað drekkur
frúin ?
Prúin: Jóhanna, þjer verðið að
berja þetta teppi betur. Hvítt er litur gleðinnar. — Þess
Jóhanna: Já, en þá kernur svo ve?na eru konur ætíð livítbúnar
mikið ryk úr því. liegar t>ær giftast, en karlmenn
aldrei.
—' Pabbi liefir lofað því, að
kosta brúðkaupsför okka.r.
— Það er ágætt — jeg liafði líka
hugsað mjer að við settumst að
erlendis.
Framkvæmdastjóri: Þetta er nú
í þriðja sinni í þessum mánuði,
að þjer komið og biðjið um fyrir-
framborgun.
— Já. herra forstjóri, það stend-
ur þannig á því, að konan mín
þarf na.uðsynlega að fá peninga.
— Og til hvers ætlar hún að
nota þá?
— Það þori jeg ekki að spyrja
hana um, en niáske vill lierra
framkvæmdastjórinn gera það ?
— Þakka þjer fyrir afmælis-
gjöfina frændi.
— Bkkert að þakka, það var
svo lítið.
— Það fanst mjer líka, en
mamma sagði að jeg skyldi samt
þakka þjer fyrir.
í kjallarakrá.
Stúlkan: Hver er þessi maður
þarna?
— Það er listamaður.
— Ætli liann vilji ekki fá mig
sem fyrirmynd?
— Það held jeg tæplega — hann
býr aðeins til 500 króna seðla.
— Það er einn kostur við flær
— inanni finst maður aldrei yera
einmana þar sein þær eru.
Nærsýn kona: Nei, jeg vil ekki
kaupa ryksugu.
— Það er alveg stórmerkilegt,
að á liverjum degi skuli gerast ná-
kvæmlega nógu mikið til þess að
fylla blöðin.
lsafoldarpr«ntttmt6ja h.f.