Lesbók Morgunblaðsins - 17.04.1932, Blaðsíða 7

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
115
Tvær skdkir frd skdk-
þingina síðastd.
Drotning-arbragð,
Hvítt:
Jón Guðmunds.
1. d2—d4
2. e2—c4
3. * Rbl—c3
4. Bcl—gú
5. e2—e3
6. Rgl—f3
7. Hul—cl
8. Ddl—c2
!). BflXc4
10. Bgö Xe7
11. 0—0
Svart:
Eggert Gilfer.
d7—d5
e7—e6
Rg8—f6
Rb8—d7
Bf8—e7
0—0
c7—c6
d5Xc4
Rf6—dö
Dd8Xe7
Rdö—b4
Gagnslaust, vanalega er leikið
lijer: 11. RdöXc3, 12. Dc2Xc3
b7—b6, 13. Dc3—d3 Hf8—d8, 14.
Dd3—e2 Bc8—b7.
12. Dc2—e2 a7—a5 ?
Þessi leikur veikir peðastöðuna
D.-megin.
13.' a2—a3 Rb4—d5
14 De2—c2 Hf8—d8
Betra He8 með e6—e5 fyrir
augtun,.
15. Bc4—a2 Rd5Xe3
16. Dc2Xc3 Rd7—f8
17. Éa2—bl Hd8—d5 ?
Hrókurinn á ekkert út að gera,
því að liann kemst ekki K.megin
A borðið.
18. Rf3—e5 f7—f6
Veikir peðastöðuiia K.-megin.
19. e3—e4 Hd5—b5
Miklu betra að fara með liann
heim aftur.
20. a3—a4 Hb5—b4
Leiktap, því ekki strax Hb6.
21. Re5—d3 Hb4—b6
22. Bbl—a2 Kg8—h8
23. f2—f4 Bc8—d7
24. f4—f5 e6Xf5
Að drepa er slæmt, en staðan
er þannig að svartur getur engu
leikið að gagni.
25. e4Xf5 h7—h6
26. Hcl—el De7—d6
27. Dc3—c4 Rf8—h7
28. Hel—e2
Betra He3 eða strax h2—h4
28. Ha8—f8
29. h2—h4 Dd6—d5 ?
Þessi leikur gerir út um skák-
ina á svipstundu. En staða hvíts
var svo góð að svörtum var ekki
^ við b.jargandi, ef tíl dwnvis 29.
með hönö unöir kinn.
Undarlegt er ísland. —
Haustkvöldin í fyrra verða öll-
um ógleymanleg. Um miðjan sept-
ember var molluhiti dag eftir dag,
stundum 20 stig og meira. Loftið
var hlýtt og mjúkt eins og dún-
svæflar. Fjcrðurinn lá spegilsljett-
ur, djúpur og þögull. Menn drógu
andann varlega, til að raska ekki
hinni voldugu kyrð. Náttúran hafði
tekið á sig værðir og brosti í svefn-
inum eins og lítið barn, sem dottið
hefir út af frá leik sínum. Mið-
aldra hjón urðu hljóð og angurblíð,
gleymdu dagsins striti og hugsuðu
um fornar ástir. Svona var haustið
í fyrra.
Nú er missiri liðið. Fjörðurinn
er spegilsljettur, fjöllin snjólaus að
kalla, loftið hlýtt og góðviðrisslikja
yfir landinu. Þá var haustið í
nánd. Nú á vorið >ið koma.
Þetta land heitir ísland. Við vit-
um að það ber nafn með rjettu.
„Landsins forni fjandi“ hefir ver-
ið að ávarpa okkur. Hann ryðst
ekki óvörum inn á okkur eins og í
gamla daga. Hann hefir tamið sjer
nútímakurteisi eins og aðrir góðir
Islendingar og sendir bara nafn-
spjaldið sitt til að minna á sig. En
það fer hrollur um okkur, þó við
sjáum ekki meira en nafnspjaldið.
S''ona erum við — hinir sjálfstæðu,
þóttafUllu nútíðarmenn — háðir
náttúrunni, þrátt fyrir rafmagn,
miðstöðvarhitun og útvarp. Og
hvernig 'á annað að vera, en að
geigur sje í okkur? Það er ekki
neina rúmur mannsaldur síðan
fólkið þusti úr landi fyrir óáran og
hallæri.
Jeg hefi stundum verið að velta
fvrir mjer einni spurniogu: Ef svo
hefði staðið á, þegar Haraldur hár-
fagri ruddist til valda í Noregi, að
menn hefðu haft sömu þekkingu og
nú á „jarðarkringlunni“, að sam-
göngurnar hefðu verið komnar til
nútímahorfs — hefðu forfeður okk-
ar þá leitað til íslands? Hefðu þeir
ekki farið til Nýja Sjálands eða
Kanada eða Argentínu?
En hefðu eftirkomendur þeirra
eítir þessi þúsund ár verið nokkru
bættari ?
Ef ísland liefði verið hlutafjelag,
liefðu axíurnar stigið um mörg
hundruð prócent síðustu 40 ávin.
Við vitum nú, að ísland á ekki ein-
• ungis náttúrufegurð, heldur einnig
náttúruauð. Gæfa landsins faldi
meðvitundina Um auðlegð þess,
nieðan við lutum erlendu valdi. Það
var ekki fyr en þjóðarvitund Is-
lendinga var að fullu vöknuð, að
lykillinn fanst að fjárhirslunum.
Dutlungaland og dutlungaþjóð!
Hundrað þúsund menn á hundrað
þúsund ferkílómetrum. Þarf að
ryðjast og stjaka, ýtast og hatast?
Ev ekki nægilegt verkefni handa
hverjum einum? Er ekki moldin
gljúp og gróðursæl ? Bjóða ekki
fiskimiðin ómetanlega auðlegð?
Við erum háðir náttúrunni um-
fram flestar þjóðir. Og við erum
tengdir náttúrunni. —
Náttúran hefir verið „gjöful og
góð‘ ‘ á undanförnum árum. Það
er eins og hún hafi viljað ganga á
undan landsins börnum með góðu
eftirdæmi. Er ekki tími til kominn
að hætta illindunum, upi>ræta tor-
trygnina, taka höndum saman og
njóta í bróðerni þeirra gjafa, sem
náttúran býður ?
— Já, undarlegt er ísland. En er
ekki þjóðin, sem byggir það, enn
þá undarlegri ?
(19. mars).
Huginn.
(Prentað úr Austfirðing).
Dd6—g3, 30. He2—e7 Bd7—c8,
31. Hfl—el og nú hótar hvítur
He8 og Dg8.
Dd5Xf5
gefið.
Fromsbrag®.
30. Rd3—f4!
31. Ba2—b!
-Hvítt :
Jón Guðmundss.
1. f2—f4
2. f4Xeö
3. e5Xd6
4. Rgl—f3
5. d2—d4
6. Rf3—e5
7. Rbl—>-c3
Svart:
Einar Þorvaldss,
e7—e5
d7—d6
Bf8Xd6
g7—g5!
g5—g4
Dd8—f6 ?
Bd6x^e5
8. d4Xe5 Df6Xe5
9. Ddl—d’5! De5—e7
10. Bcl—g5! n—f6
11. Bg5—f4 c7—c6
12. Dd5—d4 Bc8—f5
13. 0—0—0 Rb8—<17
14. e2—e4 Bf5—e6
15. Bfl—e2 De7—c5
16. Dd4—<12 Rd7—e5
17. h2—h3 gXh?
18. gXh b7—b5
19. Be2—h5-f- Re5—g6
20. e4—e5 f6—f5
21. Hhl—gl Ke8—f7
22. Bf4—e3 Dc5—b4
23. Dd2—g2 Rg8—e7