Lesbók Morgunblaðsins - 24.02.1935, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
61
FYRIR 50 ÁRUM:
Snjóflóðið mikla
í Seyðisfirði.
Seyðisfjörður. Aldan og Bjólfur.
í febrúarmánuði 1885 gekk að
með grenjandi stórhríð um alt
Austurland. Helst hún óslitið í
rúmar fimm vikur og var fann-
koma svo mikil, að menn mundu
ekki aðra eins. Fellu þá snjóflóð
víða og ollu tjóni, en ógurlegast
var snjóflóðið sem fell á Seyðis-
fjarðarkaupstað á Oskudagsmorg-
un, 18. febr.
1 brjefi frá Seyðisfirði, dagsettu
2. mars, segir svo frá:
— Snjóflóðið kom klukkan að
ganga 9 um morguninn, yfir miðja
Ölduna, þ. e. kaupstaðinn við
Seyðisfjarðarbotn, úr Bjólfinum,
öðru pafni Býhólstindi, snarbröttu
fjalli fyrir ofan kaupstaðinn, nær
2000 feta háu.
Jeg var með þeim fyrstu, sem
kom þar að, og þvílíka sjón hefi
jeg aldrei á ævi minni sjeð.
Fjórtán íbúðarhúsum var að
miklu leyti sópað út á sjó, þótt
meginhluti þeirra liggi annað-
hvort í sjávarmáli eða á grund-
inni milli fjalls og fjöru. Svo mjög
dimdi yfir, er snjóflóðið fell, að
v •! varð sýnilegt á dagsbirtunni.
Úr öHum áttum heyrðust óp og
vein þeirra, er fyrir snjóflóðinu
höfðu orðið. Menn komu naktir
hvaðanæva, vaðandi gegn um snjó
og ís.
Þegar samdægurs voru g ’rðar
tilraunir til að grafa eftir fólki, og
hepnaðist að ná nokkrum með lífi.
Barn eitt, sem náðist, var að sjá
andvana, kalt og halfstirðnað, en
lifnaði við lífgunartilraunir lækn-
is vors.
Síðan hefir verið haldið áfram
að grafa í snjónum og rústunum
dag eftir dag, þegar fært hefir
verið fyrir illviðri, er staðið hef-
ir nú í fullar 5 vikur, með þeirri
mestu fannkomu, sem jeg hefi
sjeð um mína daga.
í þessum 14 íbúðarhúsum
bjuggu á að giska 88 manns; þar
af eru dauðir 24, en auk þess marg
ir særðir meira og minna, svo sem
handleggsbrotnir, viðbemsbrotnir
m. m. Eitt líkið, kona, var með
skurð voðalegan vfir þvert and-
lit, eftir brauðhníf, er htín hefir
haft í hendinni er skriðan skall á.
Var það mikið lán í óláni, er
hjer naut læknis við (kand. Bjarna
Jenssonar, er settist að í Seyðis-
firði í haust eftir f járveitingu
síðasta alþingis), enda hefir hann
haft ærið að vinna, sem nærri má
geta, og ekki látið sitt eftir liggja.
Fólkið sem fórst.
I Hotel Island: Henrietta Tho-
strup ungfrú, Geirmundur Guð-
mundsson verslm., Guðríður Ei-
ríksdóttir, Bjarni Bjarnason.
í svokölluðu Blöndalshúsi: Vali
mar Þorláksson, Blöndal verslun-
arm. og kona hans, Guðrún
Bjarnadóttir.
í Garðhúsum: Hólmfríður Þórð-
a rdóttir.
í Vingolfi (lyfjabúðinni) ; Mark-
ús Asmundsson Johnsen og Ragnh.
Jónsdóttir.
Á Álfhól: Sigurður Þórarins-
son, Tngibjörg Geirmundsdóttir
Guðjón og Þorsteinn börn þeirra.
Á Grund: Steingrímur Sigurðs
son, Tngibjörg kona hans, Sigu
björg vinnukona og Einar ólafs-
son barn. — í öðru húsi þar: Guð-
ný Sigurðardóttir og David Pet-
ersen verslunarstjóri.
f húsi Magnúsar Sigurðssonar:
Sveinbjörg kona hans og tvo böm
þeirra
f Hátúni: Guðrún Jónsdóttir.
Á Bjargi: Vilborg Nikulásdótt-
ir.
Sagt er að tala þeirra, er fyrir
flóðinu urðu, en komust af, hafi
verið 64 Björguðust margir með
furðulegum hætti, eins og oft vill
verða. þegar slík slys ber að hönd-
um. Þau Thostrup veitingamaður
og kona hans höfðu svefnherbergí
mrni á lofti í hótelinu og það vil Ii
1 eim til lífs, því að þau gátu
skriðið þar út um glngga í því
bili er snjóflóðið var að bera hús
ið á sió út fram hjá bryggju. T fð
Thostrup hafði áður lent í snjó-
flóði (13. jan. 1882) og barst þá á
sjó út.
Flest líkin fundust í rústum
húsanna. Lík Markiisar lyfsala
fanst undir eins, því að rúm hans
stóð kvrt, en öll vfirbyggingin
liafði fallið ofan á hann og hefir
deytt hann á einu augnabliki.
Sama útlit var um alla aðra er
fundust, að þeir hefði dáið þegar
í st.að.
Fólkið, sem af komst, stóð uppi
allslaust, rúið inn að skyrtunni í
orðsins bókstaflegu merkmgu, og