Lesbók Morgunblaðsins - 28.04.1935, Side 7

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
135
um ekki að þeir komi einu sinni
ennþá hingað“.
Þessi orð voru töluð hægt og
stillilega, en með þeim ofurþunga.
að maður sannfærðist um, að fuii-
komin alvara bjó á bak við þau.
— „Nous ne voulons pas les avoir
ehez nous encore une foi!“
Presturinn opnaði fyrir útvarps-
tækið. „Radio — Paris“, segir
hann. Lúðrasveit leikur. ,,Her-
göngulag frá Sidi-Brahin herferð
inni 1845“, bætir liðsforinginn vil
Svo heyrist vingjarnleg rödd.
„Mes chers amis . . .“ Þetta er
Doumergue. Gaston Doumerguo,
forsætisráðherra franska lýðvebi-
isins, eða Gastonnet, eins og hann
er alment kallaður í góðlátiegu
spaugi. (Forsætisráðherrann er
maður lítill vexti.)
Mes chers amis“. — „Kæru vin-
ir“. Ráðherrann getur naumast
verið alþýðlegri í ávarpi sínu til
þjóðarinnar. Hann segir ekki
„kæru méðborgarar“, þaðan af
síður „synir Frakklands“, eða eitt-
hvað annað af því málskrúði, sem
ræðumenn eru vanir að viðhafa.
Nei! hann segir bara „kæru vin-
ir“. Fyrir framan hljómaukann
(Mikrofoninn) situr eða stendur
forsætisráðherrann, einhversstaðar
í hjarta Frakklánds — heimsborg-
inni París). — Aldraður og lífs-
reyndur maður'; hann talar hægt,
en skýrt og greinilega, til þjóðar-
innar, um þá miklu hættu, sem
vofi yfir Frakklandi, engu síður
nú, en á dögum Jeanne d’Arc.
Það voru einkum tvö atriði í
ræðu ráðherrans, sem höfðu mikil
áhrif á áheyrendurna, sem sátu í
í dagstofu prestsins.
Fyrra atriðið var: „Þið vitið
allir, og því miður hefir því líka
verið gaumur gefinn í útlöndum,
sem er að gerast hjá okkur. Frá
því að þingið kom saman og td
6. febrúar (1934), á einum 20 mán
uðum, hefir þjóðin haft 6 mismun-
andi ráðuneyti. Það hafa orðið
stjórnarskifti því sem næst á
hverju missiri; forseti lýðveldis-
inis hefir á þessu stutta tímabili
orðið að undirskrifa eitt hundrað
sextíu og þrjár tilnefningar í ráð-
herra- eða stjórnar-skrifstofu em-
bætti“. („Sem svo fá albr rífleg
eft>rlaun“, muldraði í prestinum.)
Hitt eftirtektarverða atriðið er
endir ræðunnar. Ráðherrann er
ekki að biðja um lýðhylli sjálfum
sjer til handa, hann er að biðja
um samheldni þjóðarinnar; hann
margendurtekur það, og endar
ræðu sína með þeim orðum.
Presturinn lokar fyrir útvarpið
og lítur í kring um sig .
Það varð nokkur þögn, allir
hugsa hið sama, en segja ekki
neitt. Að síðustu hreyfir liðsfor-
inginn vísifingur hægri handar,
líkast því sem gert er þegar ýtt
er á byssugikk.
Lausl. þýtt. S. K. S.
Árás á þýska ferða-
mannaskrifstofu
í París.
Allmikið upphlaup varð fyrir
skemstu í París, hjá upplýsinga-
skrifstofu þýsku járnbrautanna á
Avenue de l’Opéra. Ástæðan til
þessa var sú, að í glugganum var
landakort, og var Þýskaland
prentað þar á með rauðum lit og
eins Elsass-Lothringen, en Frakk-
land var prentað með grænum Ht.
Parísarbúi nokkur, sem gekk þar
fram hjá, tók eftir þessu og varð
alveg æfur af bræði. Hann kallaði
í hvern mann, sem um götuna
gekk til að sýna þeim þetta og
innan skams höfðu safnast þarna
saman mörg hundruð manns sem
gerðu árás á skrifstofuna og kröfð
ust þess að kortið yrði tekið úr
glugganum. í sama bili kom þang-
að 50 manna lögreglusveit og
tvístraði hún hópnum, en ljet síð-
an taka kortið úr glugganum.
— Af hverju ljestu franska dát-
ann kyssa þig?
— Hann bað mig um það á
frönsku, og jeg kunni ekki við
að láta sem jeg skildi hann ekki.
Chaplin,
skopleikarinn frægi, fekk um dag-
inn heimsókn af 21 árs gömlum
pilti. Chaplin þekti í fyi-stu ekki
þenna stóra mann, en þegar mað-
urinn klæddi sig í fötin, sem hann
sjest í hjer á myndinni, þekti
Chaplin hann, þetta var sem sje
Jackie Coogan, sem hafði leikið
með honum í kvikmynd fyrir 15
árum, en síðan höfðu þeir ekki
sjest,
Árásar undirbúningur.
Nýlega var reynd ný tegund
gríma í Italíu^ og var bæði her-
mönnum og fólki, sem vinnur al-
genga vinnu skylt að æfa sig í
notkun þeirra. Hjer sjest á mynd-
inni ung skrifstofustúlka neð eina
af þessum gasgrímum.