Lesbók Morgunblaðsins - 11.06.1939, Síða 7
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
183
FJAÐRAFOK
manna sem er mjög ótrúlegt, en
það er að þeir hafi komist alla
leið norður að Blöndudal á jökl-
inum og snúið þar aftur eftir eða
um sólarlag, þá er það víst að
þeir hafa lent i myrkri uppi á
jöklinum. Jeg hygg að enginn geri
það óhindraður að bíða eftir
myrkri uppi á Hofsjökli, því hann
er enginn smáskækill. Leitarmenn
hafa hjer tekið munn sinn fuilan
er þeir voru að segja frá hreysti-
verkum sínum. Þó menn ættu um
sárt að binda, þá voru aðfarir
leitarmanna mjög ómannúðlegar.
Þessir vasalings sakamenn voru
skildir eftir alslausir, langt inni í
óbvgðum, undir komu Aætrar.
Nú hefir sem oftar reynt á ráð-
snilli Eyvindar.
Þorsteinn Bjarnason.
Maria Waiewska
FRAMH. AF BLS. 179.
sinnum eftir orustuna við Water-
loo. Og áður en Napoleon fór í út-
legðina á St. Ilelena fekk hann að
kveðja Alexandre litla í síðasta
sinn með kossi.
★
En er María var orðin ekkja,
giftist hún Ornano herforingja,
árið 1816, fæddi honum erfingja
og dó í desembermánuði 1817.
Ilún var þá tæplega 31 árs að
aldri. (Úr ;,Die Auslese“).
— Nei, herra minn, jeg get ekki
sagt að neitt óvenjulegt hafi kom-
ið fýrir mig í lífinu. Það hefir
gengið sinn vana rólega gang fyr-
ir mjer.
Rússneskur liðsforingi var ný-
lega dæmdur í herrjettinum f
Moskva í 6 ára fangelsi fvrir að
hann hafði á einu ári kvænst og
skilið við konur sínar 8 sinnum
Það þykir fullmikið jafnvel í
Rússlandi.
★
Eftir því, sem Aftenposten í
Osló upplýsir, eru norskir pipar-
sveinar ljettlyndir náungar. Biað-
ið segir frá því, að fimti liver
piparsveinn í Noregi á aldrinum
45—50 ára sje cekinn fastur ár-
lega fyrir ölvun á almannafæri.
Blaðið kastar fram þeShari spurn-
ingu: Ilrekka piparsveinarnir
svona mikið af þ^ú að þeir eru
ókvæntir, eða eru þeir ókvæntir
af því að þeir drekka mikið!
★
Skrifstofustjórarnir Hermansen
og Hansen voru engir perluvinir
og mátti segja að fullur fjand-
skapur væri milli þeirra. Þeir
reyndu þó með yfirborðskurteisi
að láta sem minst á fjandskapn-
um bera.
Dag nokkurn vildi svo til að
þeir komu báðir jafnt að lyftu-
dyrunum.
— Gjörið þjer svo vel — þjer
fyrst, sagði Hermannsen.
— Nei, gjörið þjer svo vel að
ganga inn fyrst, sagði Hansen.
— Nei, nei, Hansen, gangið þjer
á undan, sagði Hermansen.
— Nei, kemur ekki til mála,
sagði Hansen.
— Jæja, farið þjer þá til fjand-
ans, sagði Hermansen og gat ekki
stilt sig lengur.
— Gjörið þjer svo vel að fara
á undan, sagði Hansen.
★
Sænska blaðið „Nya dagligt
Allehanda“ segir nýlega eftirfar-
andi: Þegar maður er tvítugur
heldur maður sig hafa leyst allar
gátur jarðlífsins, um þrítugt byrj-
ar maður að hugsa um þær, en
þegar maður er fertugur kemst
maður að því, að þær eru óráð-
anlegar.
★
Dómarinn: Jæja Gvendur minn.
ætli þetta verði nú ekki í síðasta
sinn sem jeg sje þig hjer.
Gvendur: Ha. er dómarinn bú-
inn að segja af sjer?
— Læknir, konan mín þjáist af
svefnleysi. Hún getur aldrei sofnað
fyr en kl. 2—3 á næturna.
— Þá er ráð að þjer komið fyr
heim á kvöldin.
— Hjeðan í frá ætla jeg ein-
göngu að borða grænmeti og á-
vexti.
— Er það að læknisráði.
— Nei, en bakarinn, kjötsalinn
og fisksalinn neita að lána mjer
meira.