Lesbók Morgunblaðsins - 12.03.1944, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
9:5
L. J. Swerdrup:

I SíL
?an
' iHlllllllllillltMIMIIIIIlHltltlt Itllf IIHIIIJII
cjrein
BLÁBER SANNLEIKSKORN
FRÁ NÝJU GUINEU
S, dcscmbcr 1942.
Þetta cr í raun rjettri annar hiuti
Nýju Guincu. Ibúarnir hjcr sáu
hvítan mann í fyrsta skii'ti árið
1933, og það var Michacu Janies
Leahy, sem cr með mjcr nú. Það
cr ákaflega gott að hafa þannig
með sjcr mann, sem þckkir land og
lýð, og hinir innfæddu þckkja og
geta talað við. Þcir cru nú á^sania
stigi og fyrir 10 árum. Þá slógust
þeir ætíð sín á milli um kvenfólk og
svín (mcð rjcttu ætti að scgja svín
og kvenfólk!). Eftir að stjórnin
fór að liafa bækistöðvar hjcr hættu
slagsmálin, og mest af*spjótunum og
örvunum var brcnt. En nú cr starfs-
lið stjórnarinnar á bak og burt, og
hermenn þeir, cr bækistöðvar hafa
hjcr um slóðir, hafa um annað að
liugsa, cn slágsmál hinna innfæddu.
Þcssvegna logar alt í ófriði á ný, og
þorp þau, cr minst cru og fámenn-
ust, missa svín og konur, og harma
það sárt. Einn hinna stærri liöj'ð-
ingja, cr jcg átti tal við í dag,
sagði við mig: „Þið skcmtið ykkur
við að slást við þá gulu. Við skcmt-
um okkur við að slást við aðrn
kynþaitti“. Það væri gagnslaust að
rcyna að skýra fyrir þcim, að við
borjumst ckki við þá gulu okkur
tif skcmtunar. Þcir myndu alls
ckki trúa því.
Verslunin hjcr cr ólík þvi, sem
jcg hefi áður kynst í Nýja Guincu.
Tóbak er- ckki í íniklu vcrði hgldur
cru ]>að margvíslegar skeljar, mcð
períulíki, scln verðmætastar cru.
Einn njaður vinnur í 3 mán. fyrir
cinni, góðri perluskel. Fyrir slíka
Mikilsvirtur höfðingi.
skcl cr hægt að kaupa sjcr konu
cða nokkur lmndruð kíló af græn-
'mcti. Tcningar okkar cru hjcr al-
gcr lcga vcrðlausir.
Þcir innfæddu lijcr cru viltari
að sjá, cn jafnframt kátari og fjör-
ugri cn þoir, sem jcg hei'i sjeð
áður. Þoir hcngja löng háls-.
bönd, gcrð úr skeljum. á konur
síiiar, til ]>ess að sýna auðæfi sín.
Þoir nota þrjár tcgundir örva,
oina alvcg sljefta, cr þeir bcita gcgn
mönnum, og bcita þcir lienni fyrst,
aðra, scm á cru mörg agnhöld, cr
þeir nota gegn mönnum cftir að
þeir haía sært þá og loks þriðju
tcgundina, scm íull er af livössum
oddum, og hana nota þeir gcgn
fuglum. Þcir hafa ckki fjöð-
ur á ncinni af örvum sínum, vegna
jiess að cnginn hefir kent þeim
að sctja á þær stýrisfjaðrir, senni-
lcga þar eð þeim hefir ekki fund-
Nt þörf á, að þeir miðuðu bctur
I
12. dcsepibcr 1942.
Jcg er rjett kominn hingað,
svangur, þreyttur, kaldur og gegn-
votur. Skjálfandi af kulda í þessu
landi: Það er ekki mikill vandi,
þar sem jeg cr núna. Jeg hefi þrjú
ullarteppi ofari á mjer á nóttunni,
og er það ekki of mikið, cn eftir
nokkra daga verður of mikið að
hafa eitt. Síðustu kílómetrana hing-
að hugsaði jeg aðeins um mat. Jeg
ákvað að borða íiskibúðing með
brúnni skorpu og þunna hvíta
sósu, mcð humar í. Svo þcgar jeg
borðaði baunirnar mínar, notaði
jeg ímyndunaraflið eftir bestu getu,
— þú veitst að það hei’ir altaf verið
í góðu lagi —- og jcg fjekk þarna
vcislumat. Rjett áður en jcg lagði
af stað, fjckk jcg brjef frá vini
mínum, cr dvclur í Syclncy, og
lýsti hann þar mjög fjálglega kal-
kún og flcira góðgæti, er hann
hafði fengið í miðdcgisveislu
nokkurri. Þcgar jcg næ í hann,
skal jcg murka úr honum líftór-
una, að mjcr hcilum' og lifandi. En
nú lítur út fyrir, að jeg sje kominn
út fyrir hinar nöktu staðreyndir —•
þ. c. a. s. hina inníæddu, En það cr
æði oft freistandi að tala'um sjálf-
an sig.
Nú sit jcg á veggsvölunum á hinu
vistlega húsi trúboðans og nýt hins
undurfagra útsýns, sóliii aö hvérfa
bak við íjöllin, og drckk bolla af
sterku kaffi.
Jcg hcfi verslað heilmikið við
1
4