Lesbók Morgunblaðsins - 28.11.1948, Blaðsíða 10

534
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
ríkiserfingi og svipar mjög til móð-
ur sinnar. Hann er tröll að vexti
og yfirlætislaus. Tíu ár dvaldist
hann í Ástralíu til þess að nema
lög og iðka fagrar listir. Hann er
hæggerður maður og talar fátt.
Það er bannað með lögum í
Tonga að versla með áfengi. En
ráðherrarnir þóttust þó þurfa á á-
fengi að halda, þegar tekið væri á
móti erlendum gestum. Var því um
120 helstu mönnum þjóðarinnar
veitt undanþága frá lögunum þann
ig að þeir mætti flytja inn áfengi
til eigin nota. En það kom fljótt
í ljós að þetta var misnotað Þá
gekk Tungi ríkiserfingi á undan
öðrum með gott eftirdæmi, og af-
salaði sjer rjetti sínum til þess að
hafa áfengi um hönd, og ljet
stjórnartíðindin birta þessa ákvörð
un sína.
Þessi tilvonandi konungur, sem
nú er heilbrigðis- og mentamála-
ráðherra, hefir þá einkennilegu
náttúru að safna allskonar ónýtum
gripum, svo sem gömlum sjálfblek
ungum, blaðlausum rakvjelum o.
s. frv. Hann gifti sig í fyrra.
Bróðir hans heitir Fatafeki og
eru þeir mjög ólíkir. Yngri bróð-
irinn er nú 22 ára. Hann er jafn-
vel enn stærri en ríkiserfinginn,
en Ijettlyndur og kátur, og jafnan
hrókur alls fagnaðar á mannfund-
um. En sje hann í samkvæmum
með Evrópumönnum, þá talar hann
fátt, en hugsar margt. Hann er
ræktunarráðunautur stjórnarinnar
og ferðast um ríkið þvert og endi-
langt til þess að ieiðbeina mönn-
um. Hann giftist samtímis bróður
sínum. Við það tækifæri söfnuð-
ust 7000 þegna þeirra fyrir utan
kirkjuna, þar sem hjónavígslan fór
fram, til þess að hylla drotninguna
og syni hennar. Mátti þá glögt
sjá hvað þau eru ástsæl af öllum
landslýð.
Þetta var einkennileg hjóna-
vígsla. Fyrst voru hjónin gefin
saman fyrir altarinu í kirkjunni,
en á eftir fóru fram ævafornir
hjónavígslusiðir þeirra Tonga-búa,
siðir se?h eiga upptök sín aftur í
römustu heiðni. En þetta þótti al-
veg sjálfsagt og eðlilegt þar.
Tonga skeytir ekki um nýustu
tækni nje gróðabrall. Þess vegna
hafa þar verið gerðar ráðstafanir
til þess að stjaka frá sjer gróða-
brallsmönnum og kaupmönnum.
Tonga hefir engan áhuga fyrir því
heldur að hæna að sjer ferðamenn.
Þar hefir hin illræmda dollara-
sýki ekki gert vart við sig. Tonga-
búar vilja fá að lifa í friði og
fylgja sínum eigin venjum og lifn-
aðarháttum.
Síðan stríðinu lauk hafa þús-
undir af fyrverandi hermönnum
skrifað stjórninni í Tonga og mælst
til þess að fá að setjast þar að
sem nýræktarmenn, kaupmenn eða
umboðssalar. En allir hafa fengið
það svar, að þeim sje alveg of-
aukið þar. Viðskiftalífið í Tonga
hafi ekki neitt brúk fyrir þá.
Tonga vill engin afskifti hafa
af alheims stjórnmálum, en hugs-
ar um það eitt að vernda sjálf-
stæði sitt. Og sjálfstæð er þjóðin
að öllu öðru leyti en því, að síðan
árið 1900 er í gildi samningur, sem
hún gerði við Breta um það; að
þeir heldu verndarhendi sinni yf-
ir ríkinu, en fengi í þess stað að
fara með utanríkismál þess. Og
til þess hafa Bretar þar konsúl, og
hann er líka ráðgjafi stjórnarinn-
ar í helstu f jármálum. Enginn ann-
ar erlendur embættismaður er þar,
og Tongabúar skoða breska kon-
súlinn fremur sem sinn mann held-
ur en útlending og erindreka ann-
arar stjórnar. Brjefin, sem fara á
milli hans og drotningarinnar eru
og mjög ólík því, sem tíðkast um
opinber brjef, því að hann kallar
hana altaf „kæru vinkonu" og hún
kallar hann „kæra vin“ sinn.
^ 4^ -V

á
Barnahjal
Mamma var ákveðin í því að
kenna Siggu borðsiði, en Sigga
var ekki nema sex ára. Eitt sinn
er setið var að morgunverði, var
mamma að lesa í blaði, en hjá
disknum hennar Siggu hafði ver-
ið sett linsoðið egg.
— Mamma, sagði Sigga alt í
einu. Jeg vil ekki egg. Jeg fekk
egg í gærmorgun.
— Það kemur ekki málinu við
hvað þú fekst í gærmorgun, sagði
mamma án þess að líta upp úr
blaðinu. Egg eru holl og borðaðu
það nú alt undir eins.
Það hnaut eitthvað í Siggu, en
hún þorði ekki annað en hlýða.
Eftir litla stund sagði hún:
— Mamma, jeg vil ekki þetta
egg. Það er ekki gott.
— Víst er það gott; sagði
mamma og hjelt áfram að lesa.
Flýttu þjer nú að borða það.
Svo líður enn góð stund. Þá
segir Sigga:
— Mamma, jeg er nærri búin
með eggið. Má jeg ekki skilja
þetta eftir?
— Sigga, þú veist að jeg á
ekki að þurfa að segja þjer hið
sama mörgum sinnum. Jeg hefi
sagt þjer að borða alt eggið, og
þú verður að gera það.
— Æ, mamma, sagð* Sigga og fór
að væla. Þarf jeg að boi-ða lapp-
irnar og nefið iíka?
★
Ola var sýndur iitli nýfæddi
bróðir.
— Hvað varstu að borga fyrir
hann? spyr hann með spekings-
svip.
— Ekkert, segir mamma.
— En hvað þurfturðu þá
marga skömtunarseðla?
★
Tvær litlar stúlkur komu heim
til Ingu og hittu pabba hennar.
— Má ekki Inga koma út og
leika við okkur?
— Nei, hún er með rauða
hunda.
— Hún má hafa hundana með
sjer.
i-----------------------------r—•