Lesbók Morgunblaðsins - 01.07.1951, Blaðsíða 8

340
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS.
intýraleg. Hver mundi hafa trúað
þvi þá, að það ætti fvrir íslandi að
liggja að stanaa í daglegu póstsam-
bandi við umheiminn, og póstur
fluttur á einum degi um landið
þvert og endilangt?
I I f
Vi?fús Jónsson
hjct maður. Iiann ólst upp á Breiða
bóistað. Þegar pjera Torfi ljest, fór
hann til Vilborgar föðursystur minnar.
Þegar hann dó, fór hann til forfldra
minr.a. Þegar faðir minn dó, fór hann
til sjera Magnúsar föðurbróður míns.
Þegar iiann ljest, vistaðist hann hjá
Steindóri föðurbróður mínum, sem þá
var bóndi i Seli í Grímsnesi, en þá
do hann. Þá fór Vigfús að Laugardals-
hólum til Ingvars bróður míns, og sein-
ast fór hann til Ragnhildar systur
minr.ar. Og hjá henni dó hann i Bæ
í Hrútafirði. — Þegar búið var að smíða
utan um hann, var kistan ekki færð
strax út á kirkjustaðinn Prestsbakka.
])að var einn morgun, að vinnukona
þnr, se:n Sólveig hjet Einarsdóttir (d.
1920i, íór á fætur fyrir dag að hita
kcti.'inn frammi i eldhúsi. Þegar hún
er langt komin að hita ketilinn, skrepp-
ur hún inn í baðstofu til einhvers
Hitti3t þá svo á, að Jónadab Guðmunds
-son (d. 1918) ráðinn og roskinn mað-
úr, er að scgja frá draum sínum eða
fjrirburði. Hann sagóist hafa vaknað
og farið að taka í nefið og hallaði sjer
aftur á koddann. Svndist honum þi
einhver koma á gluggann yfir rúmi
sínu, heyrðist honum Vigfús kalla til
sín og segja, að sjer væri farið að
leiðast eð liggja hjerna, hann vildi fara
að komast út eftir. Lcit Jónadab þá út
i gluggunn. Sýndist honum þá skuggi
af manni fara norður frá glugganum
Ekkcrt varð Sólveig smeik þó að hún
lieyrði þetta. Svo fer hún fram að
tackja ketilinn, en þegar hun er komin
£.ð hlóðunum, heyrir hún að einhver
k'emur að útidyrunum, sem voru á eld-
húsinu. og revnir að sprengja upp hurð-
ina með miklum atgangi. Fer Sólveig
fram að dyrunum og spyr hver úti sje,
cn enginn gegnir. Þá greip Sólveigu
FYESTA SOLBAÐIÐ. Það er um að gera að börnin fái að njóta þeirra sól-
skinsstunda, sem hjer eru; þær eru ekki svo margar á hverju ári. Ljós sólarinnar
er orkugjafi fyrir mannslíkamann, ekki síður en fyrir grösin sem á jörðinni
spretta. Þessi ungi piliur er nú í fyrsta skifti i sólbaði, og sólskinið cr svo lieitt,
að það má ekki falla á beran kollinn á honum. En hann er ánægður með lífið,
og það er gaman að fá að vera úti í góða veðrinu. — (Ljósm. Ól. K. M.)
hræðsla mikil, svo að hún hentist i
áauðans ósköpum inn i baðstofu 04
þorði ekki að fara fram aftur að sækja
ketilinn. Um nóttina hafði hlaðist niður
fönn, en engin spor sáust við eldhús-
dyrnar og þótti það undarlegt, þvi að
enginn efaðist um það, að Sólveig hefói
sagt satt. (Finnur á Kjörseyri).
Fyrsti pástvagn
Hinn 17. júní sumarið 1900 var farin
fyrsta póstferð fiá Reykjavík austur
um sveitir með fluining og fólk á fjor-
hjóla hestvagni, cr Þorsleinn J. Davíðs-
son hafði fengið frá Ameríku. Var far-
ið í tveimur áföngum austur að Ægi-
siðu.
Einar durgur
Sigurour hjet maður, kallaður gang-
andi. Varð hann bráðdauður milli bæa
á Skaga og íanst af íörukarli þeim, er
kallaður var Emar durgur. Hræddist
hann Sigurð og ætlaði afturgöngu, þvi
að Einar atti þa Par'nsmoOur Sigurðar,
cr Guðriður hjet Aradóttir, og var
þeirra somir Erlingur. Einar hafði átt
Guðriði afgamla, en Sigurður heitaðist
við hann. Lá Einari við ærslurn, áður
Tómas á Ilvalnesi taldi kjark i hann,
er Einar ætlaði margfróðan. Má af
sliku marka að eigi mundi trúa sú út-
dauð með öllu (uin miðja 19. öld). —
G. Konr.
Járnsir.iðurinn og kóngulóin
eru systkin í álögum. Járnsmiður-
inn losnar ckki úr þeim, fyrr en ein-
hver kvenmaður Ieysir af hon«m gjörð-
ina, cn hún leysist íyrst úr þeim þcgar
einhver karlmaður sprettir linda henn-
ar. (J. A.)
Sjcra Visfús Jchannsscn
varð prestur sð Utskálurn 1711, Hon-
um varð það á við altarigöngu í Hvals-
neskirkju hinn 10. maí, að hann út-
það var hann sviptur kjól og kalli með
deildi víninu á undan brauðinu. Fyrir
konungsbrjeíi.