Lesbók Morgunblaðsins - 06.04.1952, Síða 13

■£. LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
185
málin aftur. Veturinn áður hafði
timbursög verið flutt til nýlend-
unnar og verið sett niður hjá
Wapiti River, um 35 km. frá heim-
ili mínu. Þarna var hægt að fá gólf-
borð og þiljuborð. Jeg fjekk ná-
granna minn, einhleypan mann,
sem J. Weston hjet, til þess að fara
með uxavagninn þangað og sækja
timbur fyrir mig til þess að hafa í
gólf og veggi íbúðarhússins og í
eldhús, sem jeg ætlaði að byggja.
Weston gerði þetta trúlega, eins og
hans var von og vísa. Og svo þiljaði
jeg bjálkakofann innan í hólf og
gólf.
Þegar þessu var lokið vantaði
mig kalk innan á veggina. Jeg hafði
frjett að Henry Roberts og synir
hans hefði brent kalk. Þeir áttu
heima sunnan við Bjarnarvatn og
þangað voru um 24 km. Jeg lagði
því á stað með hestvagninn til að
reyna að fá kalk hjá þeim. Fyrir
sunnan Bjarnarvatn voru nokkrir
landnemar, sem höfðu búið þar tvö
eða þrjú ár. Einn þeirra var að slá
ofurlítinn hafraakur þegar jeg fór
þar fram hjá. Jeg hafði ekki annað
fóður handa hestunum en ofurlítið
af heyi og spurði því hvað hann
vildi fá fyrir eitt knippi af höfrum.
25 cent, sagði hann. Þegar jeg kom
til Roberts höfðu þeir þegar snætt
miðdegisverð. Jeg ætlaði ekki að
tefja þá neitt, heldur flýta mjer
þangað sem jeg gæti beitt og vatn-
að hestunum. En þeir voru nú ekki
á því drengirnir hans Roberts. Þeir
leystu hestana frá vagninum, fóru
með þá út í hús og gáfu þeim. Mjer
var boðið inn og frú Roberts bar
fyrir mig ágætan mat. Og matur
var mikils virði norður þar á þess-
um dögum, þegar hveitið kostaði
12 dollara og sykurinn 25 dollara.
En svona var gestrisnan og hinn
sanni frumbýlings andi hjá Ro-
bertsf j ölskyldunni.
Þegar jeg hafði náð í kalkið bar
jeg það á alla veggi og hinn 18.
október gátum við flutt í húsið. Og
þá lá vel á okkur. Næst var að
byggja fjós og hlöðu úr bjálkum
og gekk það greiðlega. Hún var
með torfþaki. Nágranni minn hjálp-
aði mjer nokkra daga með þyngstu
bjálkana.
Jeg hafði nú eignast nokkra
hænuunga og brúnu Leghorn hæn-
urnar mínar, sem jeg keypti á leið-
inni, urpu ágætlega og kýrin mjólk
aði vel. Þess má geta hjer að hægt
var að fá hafra hjá elstu landnem-
unum fyrir 1 dollar bushel. Lítið
var um hveiti, en þó tókst okkur
að ná í ofurlítið handa kjúklingun-
um okkar.
'
Jólakertin keypt, en-----
Jeg ætlaði mjer nú að koma upp
eldhúsi, en þá spiltist tíðarfar. Með
nóvemberbyrjun gerði frost og
norðvestan storm, svo að jeg varð
að hætta alveg við það, og fresta
byggingunni til næsta vors. Jeg
hafði líka nóg að gera að höggva
eldsneyti til vetrarins áður en
snjórinn færði alt í kaf, og saga
það síðan niður, því að engin vjel-
sög var þarna nærri. Að minsta
kosti varð jeg að eiga nóg brenni
áður en jeg færi í kaupstaðarferð-
ina í janúar, að sækja helstu nauð-
synjar til Edson, en þangað voru
um 400 km. Jeg hafði því sannar-
lega nóg að gera að saga í eldinn.
Rjett fyrir jólin skrapp jeg til
búðar Hudson-flóa fjelagsins hjá
Saskatoon vatni, en þangað eru um
30 km. Við þurftum ekki á miklu
að halda, enda var vöruverð svo
hátt að við gátum ekki keypt mik-
ið. En eitt þurfti jeg endilega að
ná í og það voru kerti til jólanna.
Jeg keypti kertin og lagði þau á
búðarborðið meðan jeg var að
skoða mig um í búðinni. Og svo
steingleymdi jeg þeim þegar jeg
fór, og uppgötvaði það ekki fyr en
jeg kom heim. Fáum dögum seinna
fór nágranni minn þangað og jeg
skrifaði brjef með honum viðvíkj-
andi kertunum. En þeir í búðinni
þóttust engin kerti hafa sjeð, svo að
einhver hlyti að hafa gripið þau.
UM ÆTT MAGNÚSAR
Guðlaugur bóndi í Ljárskógaseli (f.
15. des. 1829) var iaunsonur Bjarna
bónda í Lækjarskógi í Laxárdal (f. um
1790, d. 20. des. 1842), Magnússonar
bónda í Hlíð í Hörðudal (d. 1800) Guð-
mundssonar. Kona Magnúsar í Hlíð
var Sigríður (d. 14. maí 1821) Jóns-
dóttir bónda í Tjaldanesi Sveinssonar,
og Elínar Einarsdóttur, sýslumanns í
Strandasýslu (d. 1779) Magnússonar.
Var Sigríður í Hlíð hálfsystir (sam-
mæðra) Gríms Thorkelíns leyndar-
skjalavarðar í Kaupmannahöfn. —
Móðir Guðlaugs Bjarnasonar hjet Sig-
urlaug Bjarnadóttir vinnukona í Lækj-
arskógi, áður á Skógarströnd.
Magdalena kona Guðlaugs (f. 15. júní
1840) var dóttir Skúla bónda á Tann-
staðabakka í Hrútafirði (d. 29. júlí
1846) Einarssonar, og seinni konu hans
Kristínar (d. 26. sept. 1870) Andrjes-
dóttur bónda á Kolbeinsá (d. 19. jan.
1837) Guðmundssonar. Hálfbræður
Magdalenu (samfeðra) voru þeir Ein-
ar gullsmiður á Tannstaðabakka og
Jón bóndi á Söndum í Miðfirði.
Þar sem Magnús Guðlaugsson reisti
bjálkakofa sinn stendur nú stórt og
fallegt hús og býr þar nú einn sona
hans. Tveir synir hans og dóttir eru
þarna í Peace River County, ein dóttir
þeirra í Toronto og hin þriðja í Alberni
í British Columbía. Magnús og kona
hans hættu búskap 1948 og fluttust þá
til White Rock í British Columbia
ásamt yngsta syni sínum.
Æ: & &
FRYST MJÓLK
Nú er byrjað að hraðfrysta mjólk
og gera úr henni ísklumpa. Er svo
sagt að innan skamms muni þessir
mjólkurklumpar koma á markaðinn í
Bandaríkjunum. Mjólkin heldur öllum
eiginleikum sínum þótt hún sé fryst og
það fer miklu minna fyrir hcnni á
þennan hátt í ísskápnum heldur en
mjóikurflöskunum.