Lesbók Morgunblaðsins - 26.10.1952, Blaðsíða 1
SLIPPFÉLAG
REYKJAVÍK
UM aldamótin seinustu var svo
komið, að bylting hafði orðið í öðr-
um aðalatvinnuvegi landsmanna,
útgerðinni. Gömlu árabátarnir
voru að hverfa úr sögunni hér
syðra, en kútterar voru komnir í
staðinn. Þilskipaútgerðin reyndist
mörgum sinnum arðvænlegri,
heldur en bátaútgerðin. Meiri
fiskur barst á land en áður. Skipin
voru stærri og öruggari og menn
sóttust eftir að komast á þau, enda
þótt aðbúnaður væri þar svo, að
hann þætti nú ekki boðlegur nein-
um mennskum manni.
I kjölfar þessa sigldu margar
aðrar breytingar er breyttu lífi og
lifnaðarháttum hér í Reykjavík.
Áður en þilskipin komu höfðu bát-
SAMTÍMIS og hinni miklu iðnsýningu lauk hér, átti eitt af elztu iðn-
fyrirtækjum bæarins 50 ára afmæli. Það er Slippfélagið í Reykjavík,
sem stofnað var haustið 1902 fyrir forgöngu Tryggva heitins Gunnars-
sonar bankastjóra, sem þá var einn af framsýnustu mönnum hér á
landi. í tilefni af þessum tímamótum þykir hlýða að rifja hér upp ýmis-
legt úr sögu félagsins, því að það er einn þáttur úr sögu Reykjavík-
ur á 20. öldinni.
ar af Inrmesjum stundað róðra
„suður með sjó“ á vetrarvertíðinni.
Útgerðarmenn áttu uppsátur á
Vatnsleysuströnd, í Vogum, Njarð-
víkum, Keflavík, Garði og Leiru
og þar lágu bátarnir við. En þetta
hvarf úr sögunni þegar þilskipin
komu. Þau lögðu afla sinn á land
í Reykjavík. Þau veittu fleiri
mönnum atvinnu, og í landi skap-
aðist aukin atvinna við fiskverk-
un. Afleiðingin varð sú að fólk tók
að flytjast búferlum til Reykjavík-
ur í æ stærri stíl. Meðan „karl-
amir“ voru á sjónum, höfðu kon-
ur og krakkar atvinnu við fisk-
þurkun. Það þótti því hinn mesti
búhnykkur fyrir fjölskyldumenn,