Lesbók Morgunblaðsins - 26.07.1959, Blaðsíða 9

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
329
sem mótmælt var aðgerðunum
gegn Pasternak og kveðja var send
til „hins mikilhæfa rússneska
starfsbróður okkar í einverunni,
sem ráðamenn lands hans hafa
dæmt hann í af hræðslu við áhrif
hans“.
Bandalag ítalskra rithöfunda
sendi eftirfarandi áskorun til
bræðrafélags síns í Moskvu:
„Bandalagið harmar sáran og
mótmælir eindregið þeirri afstöðu,
sem þér hafið tekið í máli Boris
Pasternaks. Slíkar aðfarir, sem við
álítum óréttlætanlegar, jafnvel
þótt þær byggist á pólitískum og
án efa örlagaríkum ritdeilum, eru
alvarlegt brot gegn embættisheiðri
rithöfunda og í beinni mótsögn við
samhljóða ályktun rithöfunda-
þingsins, sem haldið var fyrir
nokkru í Napólí og einnig var sam-
þykkt af hinni opinberu sendinefnd
yðar“.
Nokkrir indverskir rithöfundar
gáfu út yfirlýsingu, þar sem því er
haldið fram, að „það eru kommún-
istaleiðtogarnir, sem eru að blanda
pólitískum hagsmunamálum í mál-
efni, sem eru einungis bókmennta-
legs eðlis. Bókmenntamenn um
heim allan munu mæla gegn þess-
ari viðleitni að blanda stjórnmál-
um í bókmenntir. Við vonum, að
rússneska stjórnin muni taka eitt-
hvað tillit til skoðana rithöfunda
og muni með tilliti til þess láta lok-
ið hinni slæmu meðferð á hinum
mikla rússneska rithöfundi, Boris
Pasternak“.
Hörð gagnrýni á herferðina gegn
Pasternak kom einnig frá rithöf-
undum og akademíumeðlimum í S-
Ameríku. Þar reið á vaðið brasil-
íska sagna- og ljóðskáldið Jorge
Amado, fyrrv. handhafi Stalíns-
verðlaunanna. Amado hélt því
fram, að „brottrekstur Pasternaks
úr bandalagi sovézkra rithöfunda
sýnir, að kerfisbundin, klíkukennd
og kredduföst öfl hafa enn yfir-
höndina í Sovétríkjunum; þau
' reyna að ryðja burt skapandi bók-
menntum og knýja fram einn hugs-
anaskóla, rétt eins og á Stalíns-
tímabilinu“ í sérstaklega berorðri
yfirlýsingu frá brasilískum félags-
skap, sem berst fyrir frjálsri menn-
ingu, segir, að „sérhver tilraun til
að hindra listamann í að túlka list
sína er óbætanlegur glæpur gegn
manninum sjálfum og siðmenning-
unni“.
í símskeyti félags sænskra rit-
höfunda til bandalags sovézkra rit-
höfunda segir m. a., að „það er
bjargföst skoðun okkar að sameig-
inlegt hlutverk yðar og okkar sé að
vernda málfrelsi og rétt skáldsins
til að segja álit sitt á hinum miklu
vandamálum okkar tíma. Þess
vegna verður rithöfundurinn að
hafa fulla vissu fyrir því, að gagn-
rýni hans á aðstæðum í hans eigin
landi verði svarað með annarri
gagnrýni á hann, en ekki með refs-
ingu“.
-----------fljjört nótt -------------------
Eg sé löngu liðna tíð,
hús á Peterburgskaja Storoná.
Þú komst (rá steppunni til að læra,
dóttir févana jarðeiganda.
Þú ert yndisleg, átt marga vonbiðla.
Þessa björtu nótt sitjum við bæði
á gluggakistunni þinni
og horfum niður frá skýjakljúfnum þínum.
Gasfiðrildi götuljósanna
titra viS fyrstu snertingu morgunsins.
Það sem eg segi þér i hálfum hljóðum
er einsog sofandi víðáttan.
Við erum haldin sömu geigvænlegu
tryggðinni við ákveðinn leyndardóm
einsog Pétursborg sem breiðir sig
útyfir víðáttumiklar Neva-slétturnar.
Þarna úti, langt bakvið fjöllin
fylla næturgalarnir skógana
með þrumandi lofsöngi
þessa björtu nótt.
Örvita kvakið magnast,
raust þessa látlausa smáfugls
vekur fagnaðarbylgju
í töfrum siegnu djúpi skógarins.
Þangað læðist nóttin meðfram girðingunum
einsog berfætt förukona,
og bergmál samtalsins sem hún hjó eftir
eltir hana frá gluggakistunni.
1 slóð hennar klæðast trén
I afgirtum görðum,
epla- og kirsuberjagreinar
fara í hvít blóm.
Og föl einsog vofur
flykkjast trén útá veginn
einsog þau veifi og kveðji
bjarta nóttina sem sá svo margt.