Lesbók Morgunblaðsins - 24.04.1977, Síða 12

Lesbók Morgunblaðsins - 24.04.1977, Síða 12
Kortspilin frá 181 7. Spaðakóngur og tígulkóngur. Guðbrandur Magnússon Siglufirði ÚR SÖGU SPILANNA BÓKARKAFLI SÍÐARI HLUTI UM SPIL / A ÍSLANDI w._______________________________Jk Muggsspilin. SpaBakóngur og tlgul- kóngur. Hvenær voru spil fyrst notuð hér á landi? „Til hef ég tafl með spilum tölur sem leggi og völur. Skák með sköfnum hrókum skjótt og kotru hornótta“ Jón Arason. í grein þessari mun ég reyna að sýna fram á hvenær spil voru fyrst flutt til íslands. Hefi ég einkum stuðst við það, sem Jón Árnason skrifar um þetta í ÍS- LENSKAR GÁTUR, SKEMMTANIR, VÍKIVAKAR OG ÞULUR. Önnur aðalheimild min er úr KULTURMINDER 1942. i greininni er annars vitnað í heimildir jafnóðum og þær koma fyrir. Ekki er vitað með neinni vissu hvar eða hvenær spilin voru fyrst fundin upp. Til Evrópu komu þau fyrst til Ítaliu í kringum 1375. Þau mun fljótlega hafa borist norður yfir Alpafjöll til Þýskalands og í Danmörku munu þau hafa verið orðin allal- geng um 1480. 1 II. bindi ísl. gátur..., bls. 321 — 342 er grein um spil eða þó öllu heldur um spilamennsku. En þar er einnig minnst á hvenær spil hafi fyrst verið notuð hér á landi og bendir margt til þess að það hafi verið nokkuð snemma. í greininni segir Jón Árnason: „Það er sannast að segja, að spil og öll spilamennska eru langt frá því aö vera íslenzk aö uppruna, en þó þykir mér réttara að ganga ekki þegjandi fram hjá þeim, því þau eru skemmtan sú, sem er höfð mest um hönd á íslandi á vorum dögum (ca. 1890), þótt skömm sé frá að segja. Sum spil hafa líka tiðkast svo lengi á Ís- landi, að það er kominn alveg þjóðlegur blær á þau og auk þess kvað einstaka spil vera innlent. Hvergi hef ég séð þess getið, hvenær spil voru fyrst flutt til íslands. Ég veit ekki til, að fyrr sé getið um þau í prentuðum bókum, en riti Andersons um Island (Nachrichten von Island, Grön- land o.s.fv., II. útg., bls. 153) en hann drepur aðeins á þau. í ferða- bók Eggerts og Bjarna (Rejse igjennem Island, bls. 50), er getið svolítið greinilegar um þau (ca 1750) og er ekki annað að sjá á þvi sem þar segir en að þau hafi þá verið alþekkt. Uno v. Troil (Brev rörande en .Resa til Island, bls. 71) og Eggers (Philos, Schild. der Verfassung von Islnad bls. 74 — 76) geta líka um spil í ritum sínum um ísland, en þeir hafa tekið það beinlínis eftir Eggerti Ólafssyni svo á því er ekkert að græða. Annars er mjög óvíða getið um spil í íslenzk- um ritum og þá ekki nema rétt af hendingu." Síðan nefnir Jón Árnason neðanmáls nokkur rit, þar sem aðeins er nefnt, hvað var spilað en að öðru leyti aldrei neitt minnst á tilkomu spilanna sjálfra eða hvaðan þau voru fengin. Jón segir einnig að í Sóknarlýsingun- um sé drepið á spil á einstaka stað en þar sé aðeins nefnt, hvað mest er spilað í sókninni. Og stundum er látið nægja að segja að fólk skemmti sér við spil. Um Sóknarlýsingarnar er það annars að segja, að á þeim er ekkert að græða um tilkomu spila hér á landi, því að þær nefna ekkert þar um og eru auk þess svo seint fram komnar eða um 1840, að þá hafa spil löngu verið orðin algeng um allt land. En Jón Árna- son heldur áfram og segir: „Prentaðar bækur gefa enga bendingu um það, hvenær spil hafi farið að tíðkast á Islandi. Reyndar segir Jón biskup Arason í taflvísu sinni, „Til hef ég tafl með spilum,“ og vill Jón Sigurðsson láta það vera regluleg spil (Hrs. J. Sig. 95, 4to, bls. 102 en 131 bl.), en mér þykir nokkuð snemmt, að spil skuli vera farin að tiðkast á is- landi snemma á 16. öld. Jón Árnason segir þetta þó allt vafasamt, en heldur svo áfram: „Um spil er líka getið i reikn- ingsbók verzlunarfélags þess í Hamborg, sem verzlaði við isiand 1521. C. Walther hefur gefið út svolítinn pistil um reikningsbók þessa í Jahrbuch des Vereins fúr Niederdeutsche Sprach- forschung, IX. 1884 bls. 143 — 145 og kemst hann að þeirri niðurstöðu, að kaupmenn hafi keypt spil þau sem um er að ræða, handa sjálfum sér, en ekki haft þau á boðstólum. Þetta ætti held- ur að styrkja skoðun mina á tafl- visu Jóns biskups Arasonar, en á hinn bóginn er ómögulegt að taka af því að spil hafi verið seld á islandi á 16. öld, fyrst þau fluttust á annað borð til landsins. Aftur má ráða það af handritum, að spil hafi verið komin þar í gang á 17. öld. Þótt ekki sé um auðugan garð að gresja að þvi er snertir bend- ingar um spilamennsku í gamla daga, þá má þó fullyrða, að minna hafi verið spilað þá en nú. í verzl- unarskýrslunum í Skýrslum um landshagi er fyrst getið um spil 1864 og voru þá flutt til islands 863 spil, 1866 voru flutt 436 spil til landsins, 1867 1128, 1868 828, 1869 ekki nema 80, 1870 1980, 1871 1040, og 1872 936. Aftur er ekki getið um spil í Stjórnartíð- indunum". Er þá upptalið það sem Jón Árnason segir um tilkomu spila og innflutning á þeim til islands og rakið er í íslenzkar gátur. .. í KULTURMINDER, Kaup- mannahöfn 1842—43, er grein um gömul dönsk spil (Gamla danske spillekort) eftir J.V.V. Herman- sen. Í byrjun þessarar greinar segir (í lauslegri þýðingu): „Árið 1430 voru dýrustu og fallegustu spil allra tima máluð i Mílanó... Rúmlega 50 árum seinna var verö á dýrustu spilum á Norðurlöndum kr. 1.20, sem jafngildir d. kr. 4,80 1942. Menn gátu þó einnig fengið miklu ódýrari spil eða eitt dúsin fyrir eina krónu. Spil og spila- mennska var þá orðin dagleg skemmtan, jafnvel i Finnlandi, og spil voru send í tugatali (dusin- vis) til hinna fjarlægu Vest- mannaeyja við ísland". Á grein- inni er því helzt að skilja, að þetta hafi verió i kring um 1480. Her- mansen vitnar i Troels-Lund, Dagligt Liv í Norden, 3. útg. VI, bls. 147 þar sem hann segir, að spil séu mjög útbreidd í Dan- mörku. Og þar er vitnað i reikn- ingabók dönsku konungshjón- anna árið 1487. Spil voru löngu fyrr orðin mjög útbreidd i Þýskalandi og t.d. um 1400 voru spilageröarmenn þar mjög margir og þá þegar voru þau flutt í stórum stíl i tunnum frá Þýskalandi til ítaliu og eyja i Mið- jarðarhafi. Það er þvi I fyllsta máta eðlilegt að íslenzkir kaup- menn hafi keypt þau i Hamborg 1521 og jafnvel að þau hafi fyrir þann tima eitthvað verið seld hér á landi. Jón biskup Arason er talinn hafa gert visuna: „Til hef ég tafl með spilum“ árið 1530, sem minnst er á hér að framan. Þá hef ég rakið það sem áætla má að vitað sé um tilkomu spil- anna hér á landi. Virðist tæplega hægt að draga í efa að þau hafi komið hingað snemma á 16. öld eða jafnvel fyrr. Eins og að likum lætur hefur ekkert varðveist af þeim gömlu spilagerðum, sem hingað hafa flutst á liðnum öldum. Er að því mikil eftirsjá. í Þjóðminjasafninu er til einn danskur spilapakki, sem vitað er, að var notaður hér á landi um 1830. Og þess má raunar geta að öll spil sem þar eru nú, eru þangað komin frá einum manni, hinum vökula þjóðminja- safnara, Andrési Johnson I Hafn- arfirði. II. Íslenskar gerðir KORT-SPILIN Elstu spil sem ég hef séð og gerð eru hér á landi eru heima- gerð eða handmáluð og eru frá árinu 1817. Ekki hefur mér tekist að fá vitneskju um, hver hefur teiknað þau, en þau eru talin vera af Austurlandi. Ekkert veit ég annað um sögu þeirra annað en það, að þau eru til min komin frá Magnúsi Kjaran, Reykjavík. Mannsspilin eru einhenda (sjá myndir) og eru nöfn á þremur spilum: CEZAR (Tigulkóngur) DAVID (spaðakóngur) og JUDIC (hjartadrottning). Þetta eru sömu nöfn og oft eru á frönskum spilum, og gæti það bent til, að teiknarinn hafi haft frönsk spil til fyrirmyndar. Á upphaflegu bréfi, sem var utan um þau, stendur: Kort-Spil 1817. GUÐMUNDUR TIIORSTEINS- SON (MUGGUR) fæddist 5. sept- ember 1891 á Bíldudal. Foreldrar hans voru Pétur J. Thorsteinsson og Ásthildur Guðmundsdóttir frá Kvennabrekku. Pétur var um eitt skeið landskunnur athafnamaður og mjög vel stæður. Annað veifið dvaldi fjölskyldan í Kaupmanna- höfri. Vorið 1908 lauk Guðmund- ur gagnfræðaprófi og var þá myndlistaráhugi hans vaknaður. Haústið 1911 innritaðist hann á Kunstakademíið í Kaupmanna- höfn þar sem hann var af og til næstu árin. Haustið 1915 dvaldi hann um tíma i New York, fór til Noregs 1916 ítalfu 1921 og í Suð- ur-Frakklandi dvaldi hann 1924. Guðmundur var fjölhæfur i list sinni. Hann virðist hafa verið jafnvigur að teikna og mála bæði með olíulitum og vatnslitum og auk þess saumaði hann út. Hann

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.