Tíminn - 06.09.1968, Blaðsíða 11

FÖSTUDAGUR 6. september 1968.
TÍMINN
—• IVTér þykir það leitt að
svarta hænan mín skuli hafa
. komizt inn í garðinn þinn, í
morgun, vinur minn.
— Það gerir ekkert til.
' Hundurinn minn át bænuna
rétt eftir hádegið.
— Nú, þá getum við skilið
sáttir. Ég keyrði nefnilega yf-
’ ir hundinn þinn rétt áðan.
Af hverju ertu svona tauga
óstyrkur?
Af því ég er að veiSa fisk í
vatninu.
— ÞaS er sagt aS fiskveiðar
rói taugarnar.
Hann lék í 29. leik Hxg7U,
sem er stórkostleg fórn og
molar svörtu stöðuna. Skákin
tefldiist þannig áfram.
29. .... Dxg7
30. Hgl — De5
31. Rf3! — exd3
32. Rxe5? — dxc2
Petrosjan gat auðveldlega
unnið með 32. Dxd3 en gleymdi
þeim leik í tímahraki.
33. Bd4 — dxe5
34. Bxe5t — Kh7
35. Hg7t — Kh8
36. Hf7t — Kg8
37. Hg7t — Kh8
38. Hg6t? — Kh7
39. Hg7t og hér krafðist Spass
ky jafnteflis, þar sem sama
eftir
— Já en það er bannað aS staða’> kemur upp þrisvar
veiða hérna. Kh8.
Krossgáta
Nr. 109
Lóðrétt: 2 Fiskur 3 Tveir
eins 4 Þrír af sömu gerð 5
Lélega 7 Stétt 9 Brjálaða
Úrfelli 15 Kattarmál 16
Hryggur 18 Mynni.
Ráðning á 108. gátu.
Lárétt: 1 Mjólk 6 Ósa
8 Ból 10 Sól 12 Um 13 La
14 Raf 16 Fis 17 Óró 19
Blóta.
Lárétt 1 Bók 6 Herbergi 8 Lóðrétt: 2 Jól 3 Ós 4
Fugl 10 Lánað 12 Nhm 13 Trall Las 5 Áburð 7 Hlass 9
14 Sonur Nóa 16 Skil 17 Strák 19 Óma 11 Óli 15 Fól 16 Fót
Voði. 18 Ró.
Rússi nokkur var að sýna
. Amerikumanni verksmiðju í
heimalandi sínu, sem fram-
' leiddi eingöngu skilti.
— Við f'ramleiðum eins og
stendur 500 skilti á viku, sagði
■ Rússinn hreykinn. En ei þörf
krefur getum við framleitt allt
. upp í 2000 skilti.
— Einmitt það, sagði Amer
. fkumaðurinn. Og með leyfi að
spyrja, hvað stendhr á þessum
’ skiltum?
—• Lyftan er ekki í gangi.
í síðasta einvígi um heims-
meistaratitilinn í skák milli
Petrosjan heimsmeistara og
áskorandans Spassky kom upp
eftirfarandi staða í 1B. skák
þeirra. Petrosjan hefur hvítt.
náðu þangað, voru þau fjarri
þeim stað er vænta mátti drengj-
anna á.
— En hvað þú ert búinn að aka
langt með mig! sagði Kristín og
hló.
— Mér datt það í hug til þess
að fá þig til að fella þig við
hjólið, svaraði hann. — Hvernig
finnst þér það?
— Að því er ég get bezt fund-
ið, hlýtur það að vera fyrirtak,
en gott er þó að vera laus við
að heyrá í því stundarkorn, svar-
aði Kristín.
Þau höfðu numið staðar við
vatnið, þar sem vegurinn beygir
inn með sjónum, og Kristín
teygði letilega úr sér. Nú fannst
henni aítur dásamlegt að vera til
og allt þunglyndi var horfið út í
veður og vind.
— Það er fallegt hérna, sagði
hann og horfði út yfir vatnið.
Mér líður vel við starfið í bæn-
um, og ég er gefinn fyrir hraða
og hreyfingu. En öðru hvoru fæ
ég allt í einu heimþrá og þá tek
ég hjólið og þýt af stað hingað.
— Það kemur víst ekki mjög
oft fyrir.
— Að ég fari heim? Nei, það
er svo margt, sem maður hefur
fyrir stafni, vinnan á virkum dög-
um og íþróttir um helgar. Þeir
sem vinna svona innanhúss eins
og ég í vörugeymslunni, verða að
finna upp á einhverju til að halda
sér hraustum. Maður fær enga
vöðva af því að aka. En taktu
á þessum!
Kristín kreisti vöðva hans. Þeir
voru harðir eins og steinar, og
húðin var hál og slétt og brún
— Þetta er ekki amalegt, sagði
hún. — Mér kom ekki til hugar
að þú værir svona sterkur.
— Þú hefur kannski haldið að
ég væri eins linur og þegar við
gengum í skólann? sagði hann
og hló. — En þú hefur víst ekki
svo afleita vöðva heldur, sem ætíð
gengur að alls konar störfum.
Hann greip um upphand-
legg hennar til að __ finna,
en sleppti ekki takinu. f stað
þess hélt hann heöni frá sér og
horfði á hana með undrun og að-
dáun.
—1 Ég man ekki til að þú værir
svona falleg, sagði hann með nýj-
um hreim í rómnum.
— Gullhamrar hafa engin á-
hrif á mig, sagði Kristín létt í
máli.
— Það eru engin skjallyrði, og
það veiztu vel sjálf. Þú ert reglu-
lega falleg, Kristín!
— Láttu nú ekki eins og flón!
mælti hún og sneri ögn upp á
sig til að losna úr greipum hans.
En hann hélt henni fastri og dró
hana nær sér með hægð. Hún
reyndi að láta sern ekkert væri
og spjalla blátt áfram við hann.'
— Þú ætlar þó væntanlega ekki
að nota þér að þú ert sterkari en
ég? spurði hún rólega og leit í
augu hans. En hún var ekki svo
róleg sem hún leit út fyrir að
vera. Hún var ekki hrædd við
hann, miklu fremur við sjálfa sig. [
Hana langaði mest til að láta und
an — af forvitni eða hvað það
nú annars var. Húgó hikaði við.
Svona höfðu þær aldrei hagað sér,
stelurnar sem haun þekkti. Ann
að hvort reyndu þær að þykjast
og létu sem þeim væri þvert um
geð, þegar maður vildi kyssa þær
— ef þær áttu þá ekki upptök-
in sjálfar — ellegar þær urðu
vondar, þó það kæmi að vísu ast verið að því komin að láta
sjaldan fyrir. Hjá Kristínu varð undan freistingunni.
hvorki vart uppgerðar né reiði, Meðan þau óku heimleiðis aft-
hún var bara alvarleg og ákveð- ur — án þess að hafa hugmynd
in. Og hann hafði hvorki þá um hvað orðið var af bræðrum
réynslu né yfirburði sem hann þeirra — var hún að hugsa um
hafði haldið. sjálfa sig. Hvernig var hún eigin-
— það veiztu vel að mér kem lega gerð? Hún var ekki ástfang
ur ekki til hugar, svaraði hann, in af Húgó, en laðaðist þó mjög.
— en . . . Kristín, eins og við að honum eigi að síður. Ekki var
erum vel kunnug ... . hún ástfangin af Óla en samt var;
Kristín hló. Hún fann að hún það svo að hann hafði mikið áhrif
hafði yfirhöndina. á hana. Hún var ekki heldur ást-
— Ég held að við þekkjumst fangin a,f Hinriki . . Ja, var,
kannski of vel, sagði hún til skýr- hún það kannski . . . Hitt var þó.
ingar. — Þegar við höfum leikið verra að öllum skyldi ekki standa
okkur saman og gengið saman í á sama um hana. Þeir voru svo j
skóla, þá mætti fremiu- segja að margir sem veittu henni athygli.
við værum eins og systkini. Hún var ekik alveg búin að gleyrna
Hann hafði ekki sleppt henni, ljósmyndaranum, sem hún hafði
og hélt enn um hana, jiins veg- hitt á Neðrabæ, né heldur stúdent,
ar reyndi hann ekki til að draga inum sem hún hafði dansað við á ,
hana frekar að sér. Og hann var Jónsmessunótt. Hvernig var
svo krakkalegur í fasi að Kristínu henni eiginlega varið . . .?
lá við að hlæja. Nú fannst henni
hún vera miklu eldri en hann.
— Heyrðu nú til sagði hún
kumpánlega, — þess gerist engin
þörf að vera með kjass, til að
láta sér líða vel saman. Heldur
ÚTVARPIÐ
þú að allar stúlkur vilji það?
— Flestar vilja það held ég, já,
anzaði Húgó.
— Eftir því er ég þá undan-
tekning.
— Þarft þú að vera það —
einmitt núna?
— Þarf ég . . . Nei, alls ekki,
en ég er ekki ástfangin af þér
og þú ert ekki skotinn í mér
heldur.
— Það veizt þú ekkert um- En
þurfum við að vera ástfangin til
þes að kyssast?
— Já, svaraði Kristín alvöru-
gefin. — Ef fólk hefði aldrei
kysst hvort annað af léttúð einni
saman, án þess að meina neitt
með því, hefði verið hægt að kom
ast hjá margs konar vandkvæð-
um hér í heimi.
— Eigi að síður gerir það ekk-
ert til, sagði hann og hló,
en sleppti henni þó loks með
nokkurri tregðu.
Kristín vissi að hún hafði sigr-
að. Ekki einasta að hún hafði
naumlega komizt hjá að kyssa
hann, heldur hafði hún og komið
onum til að líta á málið frá
ennar sjónarmiði. Úr þessu
mátti hún treysta honum.
— Víst vildi ég gjarna kyssa
þig, sagði hann eins og hann
væri að svara hugsunum hennar,
— . . . en ég dáist samt að þér
fyrir að þú skyldir ekki leyfa
mér það.
Kristínu þótti vænt um þessi
ummæli, en fann þó ekki til neinn
ar sigurgleði. Hann hélt víst að
hún væri svo stefnuföst, að henni
gæti aldrei komið til hugar að láta
undan þeim. Hitt hafði hann ekki
hugmynd um, að 'hún hafði snöggv
Verkir, þreyta í baki ?
DOSI beltin hafa eytt
þrautum margra.
Reynið þau.
KEMEDIA H.E
LAUFÁSVEGI 12 - Síml 16510
l
Föstudagur 6. september
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-
desisútvarp 13.15 Lesin dag
skrá næstu viku. 13.30 Við vinn
una. 14.40 Við, sem heima sitj
um Sigríður
Schiöth les HiiBiy
söguna ,,Önnu
á Stóru-Borg“ (1) 15.00 Mið-
degisútvarp 16.15 Veðurfregn
ir. íslenzk tónlist 17.00 Fréttir
17.45 Lestrarstund fyrir litlu
börnin. 18.00 Þjóðlög 18.45
Veðurfregnir. 19 00 Fréttir.
19.30 Efst á baugi Elías Jóns
son og Masnús Þórðarson fjalla
um erlend málefni 20 00 ftalsk
ar óperuarígr 20.30 Sumar-
vaka. a. Júlía Jón Hjálmarsson
bóndi i Villindadal flytur frá
söguþótt bö Vísnamál Hersilía
Sveinsdóttir fer með stökur. c.
íslenzk lög. Guðmunda Elfas
dóttir syngur d. Eftirminnileg
ur dagur Pál] Hallbjörnsson '
kaupmaður flytur frásöguþátt.
21.30 Kammermúsík efttr
Joseph Haydn 22.00 Fréttir og
veðurfregnir. 22.15 Kvöldsag.
an: „Leynifarþeeinn“ eftir,
Joseph Conrad 22.35 Kvöld-,
hljómleikar: „Das klagende
Lied“ eftir Gustav Mahler 23.
15 Fréttir i stuttu máli. Dag ■
skrárlok.
Laugardagur 7. september
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-
degisútvarp 13.00 Óskalög sjúkl
inga Kristfn Sveinbjörnsdóttir.
kynnir 15.00
Fréttir. 15.15
Laugardags
syrpa j umsjá _ Hallgríms
Snorrasonar. 1715 Á nótum
æskunnar Dóra Ingvadóttir og
Pétur Steingrímsson kynna
nýjustu dægurlögin. 17.45
Lestrarstund fyrÍT litlu börnin
18.00 Söngvar f léttum tón. 18.
20 Tilkvnninvar 18.45 Veður-
freenir lono v„Zttir 19.30 Dag
legt líf Árni Gunnarss. frétta
rna^”r nyyy **o 00
Gamlir slaghörpumeistararHall
dór Haraldsson kynnir. 20.55.
Leikrit: „Phipps“ eftir Stanley
Houghton. Leikstj. og þýðanöi:
Gísli Alfreðcoon 21.20 Ensk
sönglög: John ShirleylQuirk
syngur. 21.40 ..Bláar nætur“
smásaea eft'r Mö®nu Lúðvíks ■
dóttur 22.00 Fréttir og veður
fregnir. 22.15 Danslög 23.55
Fréttir i stuttu roáli. D*s?krár
lok.

I