Tíminn - 26.03.1969, Qupperneq 8

Tíminn - 26.03.1969, Qupperneq 8
8 TIMINN MIÐVIKUDAGUR 26. marz 1960. Á VETTVANGI DAGSINS Hver er hlutur landbúnaðar- ins í íslenzkum þjóðarbúskap? Búrnaöairþinigi er loteið ékM alls fyriir lönigu. Hér í blaðinu hefur þegar verið saigt frá nokkrum máium, sem það af- greiddii framan af, svo sem rafm'agnsmiáiÍTMi, sem vtonlegia vair eiitf megirnmiái þinigishis eins og oflt áðuir, en síðuisitu daiga þess vomu langfliest méMn afgreidd, og ýmiissa þeirira er ógietið. Þottia Búnaðairþinig var mieð svipuðum brag og hin fyrxi. Það fjaillaði um mörg og brýn ftramfaramál Landbúma'ðiar og mienminigiar dreifbýlósins. Þess gætir þó mjög, að sömu málin séu þar á daigiskrá ár eftir ár, enda eru það stórmái og sitja mjög í saima fairi. Ef tiii vill má segja, að Búnáðarþing sé nobkuð íhaldissöm stofniun og hreyfii eíkiki mörgum nýmæl- um, enda er mikill meirihluti BúnaðarþinigBifiutUibrú'a aiidraðir menn. Hins vegar er þiwgið mjög félagsiiegia þrosbað og Leitar jafman úrræða í félaigs- Legri þróun studdri giidri reynslu, en ekki stórbyLtinig- um, og bætir þingið veg sinn mjög með því. Eitt einfeenim þessa féLags- þroslka Búnaðarþimgs er það, að funddr þess eru sjaldain Langir ,og ræður fulltrúa ofit- ast stuittar. Mun ýmsum finn- ast þetta kyniegt, og búast mætti við hinu gagnstæða. LikLegt mætti teija, að þar sætu lamgorðLr máLþófsmemn, sem létu dæluma gamga. En þessu er á anman veg faaið, og á seimrni árum færist funda- haldið meira í stuibtLeg orða- skipti. Hies veg^r vimma niefndiitt' Búnaðarþimgs augsýnii'ega sajög vel að máilum, og megio hiiuiti þimgtímans fer í sLík mefimdarstörf. Bera máiiin þessu glöggt vitni, þegar þaiu karna fyrir þimgfundi. Hygg ég, að mefndarstörf á Búmaðaa'- þimgi séu vandliegri en tíðkast á flestum öðrum slíbum sam- kundum og mætti gjarman vera tii fyrinmymdar. Hér síbuíLu rnú raibim nofckur merk mái, sem Búmaðarþing afgreiddi síðusbu dagama: LÍ FE YRISTRY GGING BÆNDA Bæmdastéttim huigar að sjálf sögðu mjög að því, hvernág kioma sbuld viðlhMtandii _ líf- eyristryggi-mgu stéttarimmar fyrir. Sigurður Lín-dial flutti máMð að þessu sinnd á Búnaðaæ þimgi, og var gerð í því svo- fieild álykbum: „Búmaðarþimg teilur mauðsyn Legt að athuiga til hlsitar, hvern ig bændur geti á hagkvæmast- am hátt orðið aðilar að a-lmenn um Lífeyirissjóði < eða stofnað sérstaban lífeyrissjóð fyrir bæmdastétttma. Þvi samþykkir þimgið að kjósa þriggja manna miLMþimgan-efnd, bil þess að at- *mgia þetta mál og gera, ef istæður þykja bii, tdilögur um aðdld bænda að Iifeyrisisjóffii“. í greimargerð fyrir naálimu er bent á það, að æ fleiri stétt ir siboM nú MfeyriissjóffiL Stjérn Rakin nokkur mál frá nýloknu Búnaðarþingi skipuð mefmd vinni nú að undir búnimgi Lífeyrissjóðs fyirr aiLa lamdsimenn, og mumi tiiiö-gur fram kommar. Auigijóst sé, að bæmdur hafi mdkla sérsitöðu í þessiuim rnálium, og því sé brýnt, að stéttin kamni þessa sérötöðu síma og hvemig þessu miikiivæga máii hemmar verði bezt borgið, hvort hagkvæmt sé að hafa samfLot með öðrum eða etoki, emda Líði nú að því, að stéttdn verði að taka afstöðu til stof-mumar hims aLmemna Líf- eyrissjóðs. ÁBURÐARMÁLIÐ Áburðarmái voru mjög á dagskrá þimgsins, sem að lík- um lætur, enda sjaldan brýmma en nú. Búmaðarsamband Suð- ur-Þimgeyimga, svo og þeár Gumnar Guðbjartsson og In-gi- mund-ur Ásgeirsson lögðu erin-di um mái-ið fyrir þingið, og var gerð um það ýtarleg samþykikt. , , Þar fagrnar Búnaðarþámg þeirri yfirlýsimgu landbúnaðar ráð-heiTa, að hafin verði stækk uin Áburðiarverksmiðjun-nar þegar á þessu vo-ri. Jafmframt minnir þingiið á, áð óuppfyllt sé sú krafa fyrri þinga, að Búmaðarfélag ísLands og Stétt ansamibandiið fái m-enm í stjór-n verksmiiðjumnar. Eimn-Lg áteLur þimgið i þess- a-ri ályktun, hve seimt miði ranmsók-n á kali og kaiikþörf, þar sem meira að segja úr- vimmsLa þei-rra tilrau-ma, sem gerðar haf-i verið, sé óun-nin að veruiiegu Leyti. Gerir þingið kröfu um úrbætur og fer fram á skýrs-Lu um þessá mál og n-iffiursböðiu u-m það, hvort eim- hver grundvöllur sé fýrir hendi um hagnýta Leiðbeimimg- arþjónusbu. Eiin-nig Ltreka-r þirngið fyrri ályktamiir u-m efl- imgu jurtakymbóta og fræöflun af góðum, imnlemdum stofnum. Eimmiig að fjöLgað verði tiiraun um í j-arðvegsrammsóbmum og samstarfi kormið á milii til- rauma'stöðva og héraðsráðu- mauta. Þá krefst þimgið, að áburðar verð verði jafnað, og sama teg umd áburðar sald á sama verði á öllum verzlumarstöðum. Mádi þessu er fylgt eftir með freikari rökstuðnimgi í greinar- gerð. Þá var og saimiþýkkt eftirfar andi álýktun um nauðsyn breyt iimgax á lögum um veirzLun með tilbúimn áburð: „Búnaðarþimg áLylcbar að skora á Lan-dbúniaðairráðherra, að skipa nú þegar mefnd tii að endurskoða lög um verzlun rmeð tiibúinn áburð, lög nr. 51 frá 28. jan. 1935. Skai end- urskoðunin séi'staklega miðuð við það, að bændur öðldst mieirá áihrif um stjórn Aburðar sölunmar en verið hefur. Bún affiarþing Ieggur tíi,- að endur- skoffiun-arn-efndin verði skipuð þremur mömnum, eimurn til- mefn-dum af Búmaðai'féiagi ts- lands, einum af Stéttarsam- bandi bæmda, en himm þriðji verði sbipa'ður af ráðhierra án tiimie£mimgar“. 1 greimargerð er sagt, að bæmdur séu mær eárnu kaupemd ur þessarar vöru og hafa þvi mdlkiiLLa hagsmiumia að gaeta. Því sé e-ðlLLegt, að þeir bafi rrniMu meiri ítök, eða samitök þedrra, um stjórn Aburðai-verk smiðju og ÁburðansöLu. Ráð- heira hafi falið Áburðarverk smiiðjunmi að relka Aburðarsöl una, sem áikveðið hafd verið LÖMUÐ STOFNLÁNADEILD Stjórm Búmaðarfélags Isdamds sendi þimigdinu erimdi um stofm- Lámadeiid Lamdlbúmaðarims, og samiþykibti þimigið ýtarlega áiiykbum í því máli, þar sem lýst er yfLr, affi þróun sú, sem orðið hafi hjá þessairi stofmun sé álveg óviðumiamdi, þar sem sáfeild gemgistöp séu látám rýra hag deiidarimmar svo, að hún geti hvorki simmt hlutverki sírnu nú eða f framitíffiimni, mema tii komá sémstök fyrirgreiðsLa, Á fundi Búnaðarþings m-eð iögum, að rífcið tæki í símaa\ hendur. Þesisi ráðstöfun hafi verdð mjög um-deild. Val áburðartegun-da hafi verið gagmrýnt og aðstaða Aburðar- söLunmar ti’l fjármagmsnota frá láimastofmuimum hafi verið mjö-g erfið. RÉTTARSTAÐA L ANDBÚN AÐ ARIN S Meðai himma merkari máia, sem Búnaðarþimg fjallaði um, var rótibarstaða landbúnaðaæ- ims, en Búmaðarsamibaind Daia miaoma hafði semt þimgiimu er- im-di um það mói. í því máM var samþýkkt efbLrfaraimdi áiybbum,: „Búmaðairþiing beirnir þedmri áslkorun tdl stjórna Búmaðarfé- lags Isiamds og Stétbars'am- bands bæn-da að taka til ræki- legi-ar athuigumaæ á hvem hátt megi áhrifaríikast mótmæla ýmsum uimmælum og kveða ndður áróður, sem viðhafður hefur verið og er emn gegm neyzLu Lan'dbúm'aðairvara. Þá laggiur ^imgið áherzlu á, að ráðimm verði sérsbakur bLaðaf'U'Lltrúi til BúmaðarféLags ísi'ands og Stéttarsambands bænda, er m.a. hafi þetta verk efni og vinmá jafmframt sð rmeiri og fjölbreyttari markaðs leit fyi-Lr Landbúmaðai'vörur eft Lr þvi sem ástæður leyfa“. og í því sa-mbandi gerðd þimg- ið eftdrfarandi tiidögur og skor aði á Landbúnaðarráðherra að beLta sér fyrir þeim: Rfkissrjéður greiði gengistöp stofnlánadeildarijmar vegna tveggja síðustu gengisiækkana og útvegi henmi siðan Lmnlemt fjármiagn er duigi tii þess að hún geti starfað með viðum- andi hætti. Verði deildim að taka erlemt Lán, taki ríklssjóð- ur á sig gemgLsáhættuma. Stofn láimadeildim lemgi lánstLma á lánum til vLmmslustöðva land- búmaðarLns og rækbunarsam- bamda, sem veitt hafa verið með gemgisáhættu og sé við það miðað. að árlegar afborgan Lr verði ekki hærri en ákveðið var, þegar Lánin voru veitt. í greLmargerð fyrir þessari ályktun segir svo: „Samkvæmt redkmingi Stofn lámadeildar Landbúnaðarins 30.12. 1968. skuddar Stofmiáima- deild landbúmaðaiúns rúmar 359 milljómir bróna i erlend- um Lájium. Umsamin iimniiend lán nema um 542 milljónum króna, auk skylduispamaðarfjár að upp- hæð um 74 milljómir króna. Varasjóður deiidariiinar var í árslok 1968 85 millj. kr. og hafði mirankáð í krómutölu um rúmar 39 m-illj. á árinu 1968. Gengistap Stofnlámadeildar- innar 1968 nam 127 mii.Mjómum krórna en af þvi færast fcr. 50 máillj. á þá LántaíkiejuLur, sem hafa teikið gemgiistryggð Lám, en reksburshagmaður deildar- Lrnrnar mam um 37 miilj. kr. Tekjur Stofnlánadieildar á ár irnu 1968 voni rúmar 100 millj. króna en rekstrarafigangur var að'eLms 37 milijónir króma. Þrátt fyrir þenman rekstursafgamg miimnbaði varasjóður og þar mieð hreán eigin deLLdarimnar um 39 miUjónir króna. Þegar múgiidiandi Lög um StofuMoiadeiM Lamdbúnaðariims voru sett var talið, að þeir tekjúistofuiar, sem henmi voru þá ákveðnir myndu efla hag deildarinnar það miikið, að hún byggði sig upp og yrði fjár- ha-gsilega sberk stofmun. Þróun síðustu ára hefúr hims vegor orðið sú að Stofnláea- deiidm hefur bapað háum upp hæðúm vegna gemgisbreytimga, - svo að tekjuöfiiun tii hernnar hefur ekM náð tdligangi simum“. ÁBURÐARVERÐ f VOR Stjóm BúmaðarféLagsiins la@?S emmíg áburðarverð í vor fyrir þingið, og var gerð efitLrfar- amdi áiiýktum: „Búmaðarþimig ályikbar, að rikissjóffii beri skylda tii að gireiðla Álburðairsölu rikisiins að fullu það tjón, sem húm varð fyrir vegma gemgisbaps í nóv. 1968 á erlamdum rekshnairilám- um. Búnaðarþimg beimir þeám tilmælum til Landbúmaðarráð- herra, að vimma að því við rfkis stjórm og Alþin-gi, að rMssjóð ur greiði niður adla verðhækk um, sem verða bamm á þessu ári á tálbúmum áburffii“. I greimargerð fyrir þessaaú tiilögu segir ma. svo: „Að dómi forsvai’smamma landbúnaffiairims, er nokfcum vegimn víst, að áburðarikaup bænda murnu dragast samam sem memur verðhæfckun áburð arirns, ef ekbert verffiur að gert, þar sem bæmdur óttast Mlka, að femgimná reynsiiu, að hækfcuimin miumi efcki fást tefc- iin að fúliu iimn í verðílagáð. Em jafnvel þótt það fengist, hlýt ur það að bjóða heim stóraufc- immi dýrtíð, sem adlir og þá efcki sízt stjórmarvöLdim, era samm'áia urn, að sé mjög ó- heppileg þróum. Hims vegar geba bændur ekiki axlað Þá byrði að tafca á sig stórfeMa hæfcfcun á anmiarri stæirstu neltotr airvöru þeirra, nema að fá fúlla umbun þess í verðlagmingumajd. En það má fuliyrffia, að þamm kostimm teija bæmdur miklum mun betri, bæði fyrir sig og þjóðféLagið, að fá áburðinn nið uirgreiddan eóns og hór er flarið fram á og afuroaiverðið þá hliuitfaillsLega lægra.“ HVER ER HLUTUR LANDBÚNAÐARINS? Þá fluttu þeir GísM Magnús- son og Magnús Sigurðsson tái- lögu um athugun á því, hver sé hlutur lam-dbúnaffiarins í at- vimmulffi þjóffiarimnor, og verð Framhaid á bls. 15

x

Tíminn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.